St. Cloud State University: Venice (Published under Pop Fiction)

Forty four

Follow me on twitter (CloudPrincess24) Hope to see your votes and comments, thank you for reading guys! :)

"Anong nangyari sayo, hija?" bungad sa akin ni manang nang nakita niya ako.

"Sumakit lang po sa training but I'm good." Sabi ko, sumunod sa akin ang mga kaibigan ko.

"Oh may bisita ka pala, nagdinner naba kayo?" tanong ni manang.

"Hindi pa po." Sabi ko at nagmadali siyang pumunta sa kusina para utusan ang ibang katulong na maghanda ng dinner.

"Ah manang, dito po pala sila matutulog, overnight. Paki handa na lang po yung malaking guest room, don't worry po, alam po nina Dad." Sabi ko, nitext ko sina Mommy at Daddy na mag-oovernight sina Clay dito including Dael and they said yes.

"On the way palang si Hero." Sabi ni Clay habang nakatingin sa phone niya.

Hinintay muna namin si Hero bago kumain at nung nandito na ay agad niya akong niyakap, ganoon din ang ginawa niya kay Denise.

"Magdinner na tayo?" tanong ko sakanila at tumayo silang lahat at pumunta sa kitchen habang si Daelan ay nanatiling nakaupo habang nakasimangot.

"Dael, tara na." sabi ko pero nag-iwas siya ng tingin na parang bata.

"Hey, anong problema?" tanong ko dahil mukhang nagtatampo siya pero hindi ko alam kung bakit at ano ang dahilan.

Dahil ba sa injured ko o dahil sa pagdating ni Hero?

"What's the problem?" tanong ko at hinawakan ang kamay niya, napatingin siya doon pero agad siyang nag-iwas ng tingin.

"Bakit di mo na lang puntahang ang Hero mo?" I knew it, tama ang hinala ko.

"Ikaw naman ngayon ang nagseselos." Sabi ko sakanya

"No, I'm not."

"Yes, you are."

"What if I am, may magagawa ka ba?" tanong niya, tumango ako.

"Natural meron, ikaw lang naman ang love ko. I also love Hero cause he's my friend pero wala ng hihigit sa pagmamahal ko sayo." Ginulo niya ang ulo ko pagkatapos kong magsalita.

"Why you always make me smile so easily?" sabi niya at tumayo, hinawakan niya ang kamay ko para itayo ako, nakahawak siya sa tuktok ng ulo ko habang papunta kaami sa kitchen. Kung yung ibang babae naiirita na hinahawakan ang buhok nila, ako hindi. I found sweet and it gave me ticklish sensation.

"Ang sweet ah, may nangyari ba?" tukso sa amin ni Clay na sinabayan nina Denise.

"W-wala ah." Sabi ko at umupo na kami at nagsimula ng kumain.

Parang walang inindang sakit ang mga boys sa training sa basketball at gusto pa nilang magshot sa verandah.

Naligo at nagpalit kami ng damit ni Denise dahil naka varsity pa kami kanina at puro pawis, habang yung mga boys ay nakaligo at nakapagbihis na daw sa shower room.

Nagsuot kami ng oversize shirt at short shorts kay Denise habang ang sakin ay shorts na medyo mahaba kesa sakanya.

Pumunta kami sa verandah para kamustahin ang mga boys, si Laurenz at Alex ay nag-ku-kwentuhan habang sina Hero at Clay nag-iinuman ng isang sikat na brand ng alak. Okay lang sa amin na nag-iinuman sila, we're used to it and it's part of their nature.

Nilapitan ko si Dael na tahimik lang at walang baso ng alak sa harap niya, tinabihan ko siya.

"Ba't hindi ka umiinom?" tanong ko

"Madalang lang akong uminom and I don't want to be drunk tonight, kasama kita."

"Bakit? Okay lang naman na uminom ka." Sabi ko.

"You don't know him if he's drunk V, oo at hindi sya agad tinatamaan pero parang hindi sya kapag nakainom." sabi ni Hero.

"What do you mean?" tanong ko sakanya, umiling siya.

"Basta, you'll find it soon but not now, not in your house." Sabi ni Hero at tumawa, tinignan ko si Dael at nagkibitbalikat lang siya.

"Let's just enjoy this night without hard drinks." Sabi niya.

"Fuck bro, ganda ng may gusto sayo!"

"fucking sht, I know, you don't have to tell me and I will get her tomorrow night." Nag-tawanan sila sa sinabi ni Alex.

"Wow, the next Daelan Tanhueco na ba yan?" tanong ni Clay, napatingin sila kay Dael pati ako napatingin sakanya.

"Shut your mouth bro past is past and I'm not like him. I've learned my lessons." Sabi niya at umakbay sa akin, alam kong dapat akong kiligin sa sinabi niya pero ni ngiti di ko magawa. Tama nga ang sinabi niya, past is past pero hindi ko parin maalis sa isipan ko na marami na siyang babaeng pinagdaanan at natatakot ako na baka magiging isa ako sakanila and I don't want that to happen.

"You're quiet." Sabi sa akin ni Dael nung napansin niyang hindi ako tumatawa sa mga jokes nin Clay.

"May iniisip lang."

"Is it about what I am in the past?" Hindi ako nagsalita, ayokong um-oo at ayoko ring mag-sinungaling.

Niyakap nya ako at hinalikan ang buhok ko. "Don't worry, I won't be the Dael you met before, my life restarted when I met you.

"I know pero di ko maiwasang mag-isip, you've dated so many girls before and I'm afraid that I might be one of them." Bigla nyang dinikit ang hintuturo nya sa labi ko.

"Don't say words like that, it's hurting me. Next time you say those words, my lips will be the replacement of the finger I used to stop your mouth from talking." Sabi niya, ngumuso ako at nag-iwas ng tingin. Damn you, Dael Tanhueco! Paano ako makakatulog mamaya nyan kung alam kong nasa isang bubong lang tayo?!

"Matutulog kana?" tanong niya nang tumayo ako, umiling ako.

"Kukuha lang ako ng tubig." Sabi ko at pumasok sa bahay, alam kong sinusundan nya ako pero hindi ko siya pinapansin. I still hate him for giving me butterflies in my body.

Kumuha ako ng isang baso at ininom iyon pero di ko naubos dahil dadalhin ko iyon sa verandah. Binalik ko ang lalagyan ng tubig sa ref at paglingon ko ay nakita ko si Dael na iniinom ang baso ko.

"Dael! That's mine!" sigaw ko at tinuro ang baso na ininom niya.

"What's yours is mine kaya walang problema dito. Mapapagod lang si manang sa kakahugas ng madaming baso kaya we two as a couple should share one glass."

"We can't, it's like we're having an indirect kiss." Sabi ko at agad nag-iwas ng tingin, bakit ko ba sinabi yun?

"Why? Gusto mo ba ng direct?" sabi niya at dahang dahang lumapit sa akin, paatras ako ng paatras hanggang sa maramdman ko ang counter table sa likod ko, it means there no escape now. I'm doom.

"Gusto mo ba?" sabi niya at unting-unti niyang inilapit ang mukha sa akin, oh no...

I was waiting for his lips to touch mine pero walang dumikit, naramdaman ko ang kamay nya sa buhok ko at ginulo ito.

"I'll wait for that moment to happen, but not now, I know I still have more things to prove to you because I can do that. I will always respect you no matter what.

I feel happy and downfall at the same time, bakit hindi niya tinuloy?