St. Cloud State University: Venice (Published under Pop Fiction)

Thirty seven

Follow me on twitter @CloudPrincess24 :)

"Ah, eh..." Fudge, what to do? Hindi ko alam ang sasabihin ko!

"What are you doing here, dude? Diba sa kabilang building ka?" I found it bitter or is it just me?

"I'm here to fetch V, break time n'ya kasi at wala si Denise." Napamura ng mahina si Dael at tinignan ako saglit. "But I'm planning to join her this morning."

"It's okay, I'll just stay on my next class. Di naman ako gutom." But the truth is, I'm really hungry. Ayoko lang sabihin baka mag-away pa sila.

"I'll take you there." Sabay nilang sabi, napatawa ako.

"What's your next subject, V?" tanong ni Hero.

"Biology."

"Oh perfect timing! Biology rin ang next class ko." Sabi n'ya, may lumapit na grupo ng lalaki kay Dael at inakbayan s'ya nung isa.

"Tara na, V?" tanong ni Hero, tinignan ko si Dael. Nasa mukha n'ya na parang gusto n'ya sumama pero napipilitan s'ya maiwan dahil sa mga lalaking kumakausap sakanya.

I smiled at him to cheer him up, he just frowned.

"Gutom ako, bili muna tayong pagkain?" tanong n'ya at tinulungan ako sa pag dala ng bag ko. Tumango ako.

Pag kapasok namin sa cafeteria, matic na napalingon ang mga taong nakapila sa cashier.

Nag-order s'ya ng maraming pagkain, pizza, fries, burger at drinks naman ay lemonade.

"Di ka naman gutom?" I asked, grinning.

"Ikaw ang uubos ne'to." Kinuha n'ya ang one slice of pizza. "Sayo 'tong mga 'to." Sabi nya at inilapit sa akin ang tray na puno ng pagkain.

"You should eat, pakainin mo naman yung mga bulate sa tyan mo. Pinapabayaan mo na sila." I got what he said, I rolled my eyes at sinubo ang fries.

"Seriously, you look thinner than last weak." Nag-kibitbalikat na lang ako, I don't eat dinner meal kahit tinapay wala.

"Stop it Hero, baka lumaki ulo ko nyan."

"I'm saying this to stop your act, di maganda yang ginagawa mo." Napalunok ako.

"It's okay Hero, nasanay lang ako."

"Then sanayin mo ulit ang katawan mo na kumain ng marami." He said coldly which for me is too much.

"Hero, you're just my friend, don't act like more than that." I said, mukhang nagulat s'ya sa sinabi ko kaya di n'ya yun pinahalata. Agad n'yang sinubo ang pizza at ininom ang lemonade na binili n'ya.

"I fucking know, you don't have to say it. I know that I'm nothing to you." Bulong n'ya pero dinig na dinig ko yun kahit na maingay yung mga babae sa katabi naming table.

Bubuksan ko na sana ang bibig ko para mag-sorry sa kanya kaso naunahan n'ya ako.

"It's okay, you don't have to say sorry. Alam ko naman kung ano ako sayo." Malaking katahimikan ang bumalot sa amin.

"Let's go?" tanong n'ya nung naubos ko ang binili n'ya para sa akin. Tumango ako, still unable to speak. I really feel guilty.

Nasa kalagitnaan na ako sa pakikinig sa prof. ng biglang nag-vibrate ang phone ko. Tinignan ko iyon.

Dael Tanhueco:

I'll fetch you after your class?

Agad kong tinago ang phone ko nung nakita ko ang prof. namin na palapit sa akin.