# WattpadFantasyTR Okuma Listesinde /'Sylvia, kasabaya ilk inişinde tanıştığı kişinin bir kara büyücü olacağını bilemezdi. Oysa büyücü onu bekliyordu. Yıllardan beri.'
Kasabada yaşanan felaketin ardından Sylvia kendini Grimlocks büyücülük okulunda b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nefes nefese kalmış bir şekilde yemek salonuna ulaştığımda, tüm grubun masamızda oturuyor olduğunu gördüm. Gece boyunca gördüklerimi zihnimde canlandırmıştım. Sanki unutabilirmişim gibi. Sanki her şeyin sorumlusu bir anda zihnimden silinecekmiş gibi.
Hızlı adımlarla masaya ilerledim. Sandalyemi hızlıca çekerek oturduğumda, dönüp bana baktılar.
"Günaydın!" dedi Lovena. "İyi misin, yorgun görünüyorsun. Bizden sonra çok kalmadın umarım."
"Önemli olan bu değil," dedim faltaşı gibi açık gözlerle. "Ben... ben bir şey gördüm. Size anlatmak için sabaha kadar bekledim."
"Ne gördün?" dedi Lovena kaşlarını çatarak.
Kütüphaneden ayrıldıklarından sonra olan biten her şeyi bir solukta anlattım. Kara bulutu, kitabı, koruyucu taşı ve onu alan Bay Grount'u. Bıçakla fırlatılan nottan da bahsetmeyi unutmadım. Tepkileri pek beklediğim gibi değildi. Şaşırmış ya da endişelenmiş görünmüyorlardı. Bir şekilde yanılıyor olduğuma, belki de yanlış gördüğüme çok emindiler.
"Son kez söylüyorum. Ve bu kez kayıtlara geçsin," dedim masaya yanaşarak. "Bay Grount'tu. Oradaydı ve kalkanı bir arada tutan taşı yerinden aldı."
"Bay Grount ve kara büyü yapmak..." dedi Lovena.
"Bu işler için çok yaşlı," dedi Raven. "Sabah derslerinin yarısında uyukluyor. Okula nasıl yaratık salabilir ki?"
"Bana inanmıyor musunuz?" dedim ellerimi iki yana açarak. Birbirlerine bakındılar.
"Yalan söylüyorsun demiyorum," dedi Lovena. "Ne gördüğünü bilmiyorum Sylvia ama bana güven. Bay Grount şüphe duyulacak son kişi."
"Ya sen Raven?" dedim.
"Hiçbir fikrim yok."
"Şu Sherlock Holmes havalarına ne oldu?" dedi Lovena alayla.
"Ne Sherlock Holmes'ü? O Morgan Freeman'dı," dedi Raven da.
"Bence haklı olabilir," dedi Rena lokmasını yutarak. "Yaşlı Grount bana hep düşük not veriyor. Belki sebebi budur."
"Belki de sebebi..." dedi Lovena. "Derslerinin yarısına girmiyor olmandır." Ağzından bir nefes verdi. "Chesco, Bay Grount olmasına imkân yok, değil mi? Saçmaladıklarını söyle onlara."
Dün geceden beri ağzını bıçak açmayan ve sohbete hiç katılmamış olan Chesco yavaşça başını kaldırdı. Bizimle göz teması kurmadan soğuk bir ses tonuyla konuştu.
"Birbirimizden başka kimseye güvenmememiz gerektiğini düşünüyorum."
Sonra sandalyesini iterek masadan kalktı. Arkasından bakakaldık. Sessizliği Lovena bozdu.
"Şu bıçakla fırlatılan notu göster bari."
"Kütüphaneden kaçarken cebime sıkıştırmıştım," dedim. Sağ elimle cebimi yokladım. Cebim bomboştu. Sonra diğer cebime de baktım. Not orada da değildi. Pantolonumun ceplerini dışarıya çevirdim. İkisi de bomboştu. "Cebime koyduğuma eminim."
