# WattpadFantasyTR Okuma Listesinde /'Sylvia, kasabaya ilk inişinde tanıştığı kişinin bir kara büyücü olacağını bilemezdi. Oysa büyücü onu bekliyordu. Yıllardan beri.'
Kasabada yaşanan felaketin ardından Sylvia kendini Grimlocks büyücülük okulunda b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gece saat 12'yi gösterdiğinde, hepimiz sol kanattaki kütüphanenin önündeydik. Acemi bir kamuflaj girişimi olarak, herkes siyah giyinmişti.
Kütüphanenin önü sakindi. Saklandığımız duvarın arkasından gözlediğim işlemeli ahşap kapının ne tür bir tehlikeyi gizlediğini bilmiyorduk. Ama anlaşılan yakında öğrenecektik.
Kulağımıza ilişen bir hışırtı hepimizin o yöne dönmesine sebep oldu. Görünüşe göre tek gergin olan ben değildim. Herkes tetikteydi.
"Belki rüzgardır," dedi hemen yanımda duran Lovena.
"Sen hiç korku filmi izlemez misin?" dedi Raven. Cebinden bir güneş gözlüğü çıkarıp taktı. "Asla rüzgar değildir," dedi Sherlock Holmes edasıyla.
"Şşş!" dedim işaret parmağımı dudaklarıma götürerek. "Kimse yok. Hadi gidelim! Şimdi."
Ses çıkarmamaya özen göstererek kütüphane kapısının önüne geldik. Chesco değneğini çıkardı.
"Lockade mi lockar, delocka mi relas."
Kapı gıcırtıyla aralandı. Teker teker içeri girdik. Hafif serin bir hava ve kitap kokusu bizi karşıladı.
Ne beklediğimden emin değildim ama, kütüphane gayet sakindi. Burada herhangi bir tehlike varmış gibi görünmüyordu. Chesco arkamızdan kapıya tekrar kilit büyüsü yaptı.
İlk başta hepimiz gergindik. Bir yerlerden bir ejderhanın fırlayıp üstümüze atlamasını bekler gibi bir halimiz vardı. Tedirgin bakışlarımızdan anlaşılıyordu. Oysa açık camdan esen rüzgarın sallandırdığı çerçeve dışında burada korkutucu hiçbir şey yoktu.
Henüz kütüphanenin içine ilerlemişken anahtarla kapının açılma sesini duyduk. Kendimi ilk gözüme kestirdiğim kitaplığın arkasına attım. Herkes öyle yapmıştı. Sağımdaki kitaplığın arkasına saklanmış Raven'la göz göze geldik. Buraya geldiğimden beri ilk defa telefonum olmadığı için üzülüyordum. Bu ürkek halinin fotoğrafını çekebilmek için her şeyimi verirdim.
Kitaplığın kenarından göz attığımda, kütüphaneye girenin Wisdor olduğunu gördüm. Wisdor, gece tüm okulu dolaşarak etrafı kolaçan eden güvenlikti. Kendi başına o kadar korkutucu değildi. Ama her daim omzunda taşıdığı ölümcül derecede iyi koku alan kargasıyla beraber ürkütücü olduğunu söyleyebilirdiniz.
Ağır adımlarla içeri ilerledi. Etrafa göz gezdirirken, adım sesleri git gide bu tarafa yaklaşmaya başladı. Geriye doğru sürünürken kolumla yanımdaki 500 küsur sayfalık kitabı devirdim. Kitap tüm kütüphaneyi inletecek bir gürültüyle yere çarptı.
Donakaldım.
Korkuyla etrafa bakındığımda, sağımdaki Raven'ın gözlerini kısarak başını arkaya attığını gördüm. Duyduğum halde pek hoş olmadığını düşüneceğimi tahmin ettiğim bir şeyler mırıldandı. Çaresizlik içinde ona bakmayı sürdürdüm. Adım sesleri artık çok daha yakınımızdaydı.
