36

6.4K 130 1
                                    

In just a couple of minutes, 85 likes na agad ang post ko. Iba talaga ang sikat... natawa ako sa isiping yun...

1st comment - from Marlon: Bakeeeeeet teh...? may imperfect na bang nag papaibig sayo dyan sa isla Padaya? mangingisda ba...? ;)

2nd comment - Aaron: ayusin mo yang pa perfect2x mo dyan... ipakilala mo muna sa amin yan ni Daddy! or else Im gonna send you a troop of bodyguards there!

3rd comment- Sam: yes love, its amazing to find that someone who will make you realize why it didnt worked out with anyone else <3

...at ang dami pang ibang comments. Tuwang-tuwa akong nagbabasa. I realized that it has been a while since the last time I was snooping over social media. I waived my hand and signaled the waiter to come to my table...

"pakitawag nalang ako ha if ready na ang foods ko...tawagin mo muna ako bago nyo e-serve so I could get back here... dyan lang ako sa tabing dagat.. magpapahangin lang.." at sumangayon naman ang waiter

I am now walking in the shoreline... hanggang sa umabot ako papunta dun sa ilalim ng cliff kung saan may moment kami ni Braxton... I wanna stare at the spot.. I wanna reminisce our moment there...

Napigil ko ang hininga ko ng may makita akong dalawang bulto... umusog pa ako ng kunti to see if my eyes are not playing tricks on me... It seems like its Braxton na nakatalikod sa gawi ko....

Binilisan ko ang paglalakad at saktong sakto lang para maaninag ko ng maayos kung sino ang kasama niya... a lady in bikini... Natutop ko ang bibig ko, my world stopped moving.. Its Andrea kissing Braxton while her hands are clinging to Braxtons neck...

"Braxton...?! Andrea????"

Right at this very moment.. I already dont know what to do. I want to run. I want to shout. I want to punch Andreas face. I want to kill her... gusto kung sumbatan si Braxton. Naglaho ng bigla ang lahat ng saya at ngiti sa puso ko. Now I can almost hear my heart shatter into pieces.

"...Cara...?!" sambit ni Braxton

Doon lang ako ako napukaw... "Braxton.. please give me space for the moment. Dont worry, Im fine..."

Automatic na parang may sariling utak ang mga paa ko... Mabilis akong tumakbo... Hindi ko na namalayan ang mahina kong pag iyak ay naging hagulhol na pala... I run towards my room. HIndi ko na ininda ang pag tawag sa akin ng waiter. For sure he saw me crying...but thats the least I could care about.

Nang makapasok ako sa kwarto.. doon ko ibinuhos ang lahat ng sakit na nararamdaman ko.

I told my self that Ill be eating all my pride and will give my all in a month to work on making him fall for me. But I have to break that promise.. hindi ko na kaya... iyak lang ako ng iyak. He dont really care for me.. he never even mind na sundan ako at mag explain man lang.. But what is there to explain, right? I caught them in the act... ang tanga ko lang... ang tanga-tanga!

(COMPLETED) MR. SERIES 2: Mr. StoneTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon