Odamdaydım,tavan bana bakıyordu bense tavana,düşünmemek için uğraşıyordum,ama elimde değildi,o adam asansöre binmese ne olurdu,bana vurur muydu,sinirlenmesinin sebebi ona tokat atmam mıydı ? Lanet olsun nasılsa bundan sonra hayatımda figüran olarak bile yer almayacaktı,bu ruh hastasını düşünmenin bir yararı yoktu. Ama yine de yere çakılmak üzere olduğum gerçeği her saniye karşımdaydı.Şimdi ne yapacaktım,acaba okul bana bir yerler ayarlayamaz mıydı? Belki hala çok geç kalmamışımdır ya da en iyisi yeni gelen doçent ile konuşmaktı belki de merhametli biridir.Ben bu düşüncelerle kafayı yemek üzereyken telefonum çaldı.Annemdi,bir bu eksikti.
-Alo Jeannie,nasılsın?
-İyiyim anne teşekkür ederim.Neden aradın?
-Biraz kibar olamaz mısın? Asla bana benzemiyorsun.Her neyse Jeannie ,baban emekli olunca yüklü miktarda bir para almıştık ve senin masrafların bu parayla karşılanıyordu.
-Bir kısmı anne.Gerisini bursumla hallediyorum.
-Ah,her neyse,bu para artık tükendi,nasılsa artık staja başlıyorsun,eminim halledersin.
-Ne,kafayı yemiş olmalısın!
-Aylık 5.000 $ kimseye yetmez Jeannie, üzgünüm ama,başının çaresine bakmalısın.
-Üzgün falan değilsin,lanet olsun.
-Düzgün konuş!
Daha fazla devam etmesine izin vermeden suratına kapadım.Artık iyice sıçmıştım.Her şeyi unutmayı umarak kendimi yatağa attım.Hepsinin canı cehennemeydi.Sadece uyumak istiyordum, sadece uyumak.
Sabah resmen takla atarak uyandım.Ne tür bir gerizekalı alarma Metalicca koyardı ki?Koşarak banyoya gittim,ahhh lanet olsun Angela vardı! Bu sabaha kadar bekleme ihtimalim olduğu anlamına geliyordu.Kapıyı yumrukladım.
-Angelaaaaaa!
-Aşağıdakini kullann!
-Hayır,losyonum,spreyim her şeyim burda.
-Umrumda değil.
-Kapa çeneni ve çık dışarı yoksa seni oradan sürükleyerek çıkarırım!!!!
Ardından kapı açıldı ve Angela kocaman gözlerle geçebileceğimi işaret etti,sarı saçlı yeşil gözlü manken gibi bir kızdı. Az önce çok kaba davranmıştım.
-Teşekkürler, dedim ve gülümsedim.
Banyodan çıktıktan sonra,meşhur kort şortlarımdan birini ayağıma geçirdim ve metro için yola çıktım.Okula vardığımda biri arkamdan yaklaştı ve kollarını belime doladı.Şüphesiz Peter'dı.
Okulda birlikte takılırdık,bana sevgilisi gibi davranırdı ve herkes çıktığımızı sanıyordu ama arkadaş olduğumuzu söyleyince,anlam veremiyorlardı,bizse bunu çok saçma buluyorduk.Bir erkek ve kız çıkmasalar da samimi olamazlar mıydı? Zaten sadece okulda takılırdık sonrasında birbirimizden pek haberdar olmuyorduk.Eee malum Peter'ın Koyu kahverengi saçları,okyanus mavisi gözleri ve bir kaç baklavası nedeniyle kızlarla çok işi oluyordu.
Peter:Sallanmaya devam edecek misin,yeni doçentimizle tanışmak için 3 dakikada sınıfta olmalıyız.
-Baksana her yer kocaman yeşilliklerle dolu herkes kafasına göre takılıyor biz neden derse girmek zorundayız ki?
YOU ARE READING
Uç ya da Düş
Teen FictionVe aniden bir kütleye tosladım, canım çok yanmıştı, Hangi öküzdü bu ? "Yürürken önüne bakmaz mısın sen, yoksa yakışıklı birini görünce tanışmak için yaptığın zavallı bir numara mı bu? Doğru mu duymuştum yoksa bu yavşak bana ezik muamelesi mi yap...
