The Player's Possession

Chapter 14

Chapter 14

Love

I may not know it,
I maybe don't believe in it,
I may address it as complicated
But I will always appreciate
what Love can give,  and what love can take. 
In this world we always want the love that make our happiness, the love that we want for our selfishness.
But do we ever ask what can we give and what can we take for love?

How much are we willingly to give for love? Do you know what love is? 
Mom taught me that being good is never a weakness, my dad taught me that being strong will never hurt other.  And my friends taught me that forgiving is not a choice it's a decision that we must do to set our self free. 

In love we can harm anyone, but in love we can forgive everyone.
Love has a different meaning,  different ways,  but only one ending.  We always seek for the attention,  the care, but have you ever wonder if love hurt itself? Does love seek for attention,  care,  and happiness? 

You are the one who's creating your own kind of love.  Love that beyond your imagination, beyond the limits.  It maybe mix with pain, tears and sadness but we always choose to fall,  to love, and to be loved,  why?  Because we love the feeling of being inlove and the feeling of being love by someone. 

But you know what love can do?  It can change you.

Napuno ng palakpakan ang buong apat na sulok ng silid na 'to. Nakangiting bumaba sa stage ang isa sa judges.  She is Cristina,  she's a famous writer in France. At the young age of sixteen ay naging manunulat na siya and of all the judges siya ang pinakainaadmire ko.

"I wonder who wrote that." Biglang nagsalita si Stone sa tabi ko.  I look at him blankly.

"And now may we called on the participants who wrote that very lovely essay...."

"...Ms. Alindre. Aqisha Alindre." Mas lalong lumakas ang palakpakan sa loob lalo na ng tumayo ako.  Lahat napadako ang tingin nila saakin they were nodding and gesturing their heads na umakyat ako sa stage. Napalingon ako kay Stone na ngayon ay nakangiti saakin.  Tumayo pa ito ng mapansin na hindi ako gumagalaw sa kinatatayuan ko.

"Ang lamig ng kamay mo." Bulong niya ng inalalayan niya kong makaakyat sa stage.

"Go on.  You can join your girlfriend here at the stage."nakangiting sabi ni Cristina. 

Hinarap ako ni Cristina at kinamayan ganoon rin ang ginawa ng iba pang judges.

"Congratulations.  Your summary of your love essay really made me think twice about love." Komento ng isang judge kung hindi ako nagkakamali this is Edward,  he maybe old but he still look handsome. 

"I doubt if I really know what love is." Ang kasamahan pa nito ay nagbiro pa. 

They all laugh.  Nang matapos ang pag-announce ay nagkaroon ng salo-salo.  Nilapitan ako ng nakakuha ng second prize at third prize. 

"Congratulations to you Ms.  Aqisha."galing siya sa France. 

Pagkatapos nila akong batiin ay nagpaalam na rin sila na babalik sakanilang lamesa kung nasan andoon ang mga kasama nila.

"Congratulations, Aqisha." Bahagya akong nagulat ng lapitan ako ako ni Samonte.

"I believe hindi ko pa na ipapakilala ng maayos ang sarili ko." He gave me a lopsided smile.

"I'm Davins Samonte at your service, Princess." bahagya itong yumuko na para bang nagbibigay galang sa kung sino. 

Napangiwi ako. "Ah hello, Davins."

Nang nag-angat ito ng tingin ay inilibot ang mga mata sa aking likuran."Wala yata ngayon ang bodyguard mo?" He asked.  Hindi ko alam kung nagbibiro ba o seryoso sa tinatanong.

"He's not my bodyguard, Davins. He's my boyfriend."

"And I believe he is not your princess, Samonte." Stone held my hand at tinapatan ang titig ni Davins sa kaniya.

They were giving each other death glares. 

"Gusto mo ba ulit dagdagan yang mga sugat at pasa mo Samonte?" Maangas na tanong ni Stone.  Pinisil ko ang kamay niyang nakahawak sa kamay ko.  Nilingon niya ko at nginitian. 

"Get lost, Samonte. Masuwerte ka at maawain ang girlfriend ko."

Pagkarating namin sa kwarto ay kaagad akong nagbukas ng laptop,  I open my facebook at kaagad na nagvideo call kay mama.

"Anak!"

"Mama!" Kinuha ko yung medal,  trophy at certificate itinapat ko iyon sa font camera para makita ni Mommy.  She shockingly smiled pero ng makabawi ay nagthumbs up saakin. "I told you! Ang galing galing mo naman.  Nako! Pag-kauwi ng papa mo ikukuwento ko sa kaniya na ikaw ang nanalo. Ang galing galing talaga ng baby namin mana sakin." She laughed.

"Kelan ka ba uuwi, Aqisha?  Miss na miss ko na ang prinsesa ko. Hindi ko pala kakayaning mawalay ka saakin ng matagal."

"Ma, 3 days palang po akong nawawala sa bahay. Mamaya pong gabi bibiyahe na kami baka po bukas nandiyan na kami."

"Hi, tita." I was expecting na magugulat si mama ng makita si Stone pero napailing lang ito at saka tumawa.

"Talagang sumunod ka talagang bata ka.  Ingatan mo ang prinsesa namin ah. Tandaan mo, Calvin bata pa kayo wag mapusok." paalala ni mama.

What she knows it already?

"Nasabi saakin ng mama ni Calvin,  Aqi." paliwanag ni mama ng mapansin ang gitla sa aking noo.

"Yes, tita. And don't worry if ever... I'll take responsibility sa kung ano man pong mangyayari but that is when we already finish college."

After namin makausap si mama ay naglunch na kami. May iilang bumabati saakin na medyo pamilyar at ang iba ay hindi ko talaga kilala. 

"A-ano yan, Stone?" tanong ko ng ilahad niya ang isang kwintas sa kaniyang palad. 

"For you, always remember that you are my angel." Tumayo siya at isinuot iyon saakin.

"Congratulation gift." He winked.
Napahawak ako sa suot kong kwintas. "Stone... " sambit ko.

He just nod. "You're welcome." at mabilis na idinampi ang labi niya sa labi ko.

"I love you, baby." He whispered huskily.

"I.. " I gulped. "I love you too,  Calvin. " I smiled. 

"That's the most beautiful thing I've ever heard. Thank you, baby."