Episode 15

4.3K 277 128
                                    

The end of us
--

Parang ayaw ko tuloy umuwi sa'min. Kingina naman! Ayaw kong makita ang dalawang iyon. Nakakawalang gana naman eh! I can't understand this feeling right now. Bumabalik sa isip ko iyong pag tulak ko sa mama ko at talagang napaupo siya sa sahig kagabi. I admit that was overboard, mali pa rin iyong ginawa ko. Naman! kahit masama akong tao, alam ko naman kung saan at kailan ako dapat makonsensya no!

"Uuwi ka na ba pre? Are you sure okay ka lang? Baka mamaya may rematch kayo ng erpat mo, bangasin mo na pre!" Si Nikko and I can sense that he's worried. Madalas walang kwenta itong Nikko na'to but definitely someone I can call a friend at tanggap ko na iyon.

Tumango ako, "Stop worrying, okay lang ako! Tsaka, mamaya pa naman ako uuwi eh, kanila Monique ako kakain ng dinner, salamat sa concern, Labyu! Pero, wala pa rin kayong kwenta tsaka pwede ba?! Tigilan niyo na kaka-gimik oy! Bagong buhay na diba?!" Pagsita ko kasi nagkayayaan silang gumimik, syempre kahit gusto ko man sumama ay may promise ako kay Monique. I want peace? Edi dapat iwas gulo na.

"King," pag tawag sa akin.

Just by the voice si Tantan ito at nilingon ko naman siya kaagad. "Oh, bakit?" Tanong ko.

Ewan ko pero ilang araw na kaming hindi nagkakausap ni Tantan. Ever since he opposed to that sudden plan proposal of mine to Monique, parang umiwas na rin siya sa akin o ako lang 'to? Ewan ko rin. I sighed.

Oh well, about what I saw last day. Ano nga pala gagawin niya doon kanila Monique ng ganoong oras? Sobrang aga niya, coincident?

"Are you really sure about the engagement? Will it really end all Monique and you's suffering? It may cause a lot of damage King. I don't think it's really a good idea going against your family--"

"Then what's the best idea then?" Tanong ko at ang totoo niyan hindi ko na gusto ang inaasta ni Tantan. Hindi ko na maiwasan na mainis sa sinabi niya, what's the fuss is this all about? What the fuck does he know?! Can't I decide for myself?!

I smirked.

He sighed, "Relax, what I'm trying to say is that, going on to that complicated decision will be a lot tougher than ever King! It's a serious matter. Do you think your parents will let you both get in away with this? What will happen to Monique? Hide her? Until when?"

"Oh, kalmahan niyo naman mga pre! Usap, usap lang!" Si Mokya and he's trying to calm us down. Uminit talaga ang ulo ko!

I looked straight into Tantan trying to understand his whole point, and I can't, "Don't stick your nose too near us, you're starting to get so damn annoying." Sabi ko at sinadya kong ilapit sa kanya ang mukha niya just so he can hear me loud and clear, "Alis na ako!" At nag lakad ako papunta sa kotse ko at sumakay.

Going against my parents? The heck! Kung hindi ako ngayon kikilos, kailan? Kingina niyan! Maraming beses na kami napapahamak ni Monika dito just because we wanted to take things way relax than ever. It's totally a different story now! Lalo na't hindi lang ang parents ko ang kalaban ko dito kundi ang tadhana, ang pagkakataon dahil sa sakit ko and I'm not even sure if I'll get the favors I've been asking for. Mahirap.

I sighed.

Dumating ako kanila Monique at natanaw ko na agad ang sasakyan ni Dok sa grahe. Hay! Sermon na naman ngayon malamang! Isa din 'to eh!

"Oh, wala ka na bang pera at makikikain ka sa'min?" Si Dok, soon as I entered their house. Sinundo kasi ako ni Tita sa labas eh.

"Grabeh ka talaga sa future son-in-law mo!" I rolled my eyes. "Asawa ko nasaan?" I jokingly asked.

Love Game 3: To be or not to be?  (√)Where stories live. Discover now