Unexpected Expectations (Completed)

Chapter 55

Rae's POV

Play the music here.

"Ay Mike, wag! Wag masyadong mapula. Magagalit si Kurt. Ayaw kasi nun na masyado akong naka make-up. Okay lang ba 'tong peluka na gamit ko? Hindi ba masyadong party look? Eh kung palitan kaya natin? Yung lipstick gawin nating nude."

Nakaramdam ako ng malambot na haplos sa buhok. I saw Mama smiling back at me on the mirror. Hinawakan niya ang balikat ko at hinwakan ko naman ang mga kamay niya. "Anak, kahit hindi ka pa maglagay ng make-up ikaw ang pinakamagandang babae sa mga mata ng anak ko. Let Mike do it. Trust me, you'll love his work."

"Hay mother! Buti naman at dumating ka. Kasi naman itong si Rae kanina pa kami papalit palit ng make-up. Baka hindi na kami matapos nito."

I pout. "I just want to be the most lovely bride for him."

"Since then, you were the lovelier one."

I smiled genuinly at her. "Thanks, Ma."

Moments later, natapos na ni Mike ang make up ko. Natapos naman siya sa ayos na gusto ko. Thanks to his patience.

I decided na puntahan sila Ces sa room kung saan sila pero bago ko pa buksan ang pinto mabilis na pumasok si Mama.

"Oh ma? Bakit parang hingal na hingal ka?"

"Ah, tapos ka na palang mag ayos. Galing pa kasi ako sa baba. Alam mo na matanda na, kaya medyo nakakahingal talaga ang umakyat sa hagdan."

I chuckled and we both sat on the couch. Mamaya ko nalang siguro pupuntahan sila Ces at Joanne.

"Ma, hindi pa po ba tayo pupunta ng simbahan? Hindi ko parin po kasi ma contact si Kurt. Sainyo po ba tumawag na?"

"Hindi parin anak, eh. Baka gusto ko lang talaga magpa miss nun."

"Talaga po kasing pinanindigan niya sinabi niya, eh. Hindi talaga tumatawag simula nung umalis siya."

Dumating na ang araw ng kasal namin pero hindi parin ako nakakatanggap ng tawag o text man lang kay Kurt. Pinipilit ko nalang isipin na gusto niya talagang mag pa miss. Kinakabahan man ako, pilit kong winawakli iyon.

He said he's coming so I'll be waiting.

Nagpaalam muna si Mama para tignan ang mga bata sa kabilang kwarto na kasama nila Daddy.

One hour had passed at napagdesisyonan ko nang pumunta sa simbahan.

Lahat ng bisita ay matayigang naghintay. 

There's a bubble of voices everywhere. Lahat sila negatibo ang iniisip.

They don't know my husband! 

I believe him and his words. Alam kong hindi niya ako bibiguin.