45.bölüm

84.6K 3.8K 481
                                    

Hatırlatma: Bakışları gözlerimden dudaklarıma kaydı. Daha fazla yaklaştı. Aramızda milimler kaldığında dudaklarımızı birleştirdi.

Özlemiştim onu. Ama bunu yapamazdım. Beni aldatmadığına emin olmadan yapamazdım.

Geri çektim kendimi. Ama izin vermiyordu buna tekrar öptü beni. Omuzlarından itekledim.

"Yapma."

"Sen yapma Eylül. Bize bunu yapma."

"Deniz..ben.."

Cümlemi tamamlayamadan  sınıftan koşarak çıktım. Ben koşarken Deniz arkamda bağırdı.

"Ben olmadan yapamazsın."

Bu kadar duygusal olmak zorunda mıydım? Ya da bu kadar hassas?

Tuvalete girdim. Aynada kendime baktıktan sonra kabinlerden birine girdim.

Daha sonra iki kızın kendi aralarında konuştuklarını duydum. Bu sesi tanıyorum. Konuştuklarını dinledim bir süre.

Duyduklarım..doğru muydu? Yoksa kulaklarım bana oyun mu oynuyordu?

İşte şimdi bittin sen kızım. Mahfedecegim seni.

      -Eylül'ün Anlatımından-

Dikkatimi kızın söylediklerine verdim. "Deniz'in Eylül'ü aldatması şaka gibi. Onu çok seviyor gibi duruyordu." dedi tanımadığım sesin sahibi.

"Kızım çok safsın. Zaten onu aldatmadı ki, hepsi benim ufak bir oyunumdu."

İşte bu sesi tanıyordum. Ayça cadısına aitti bu ses.

"Nasıl yani? diye sordu cadının arkadaşı.

"Deniz'i sınıfa çağırdım. Çok önemli bir şey söyleyeceğimi söyledim. Daha sonra Eylül'ün bir şekilde sınıfa gelmesini sağladım."

"Bunu nasıl başardın peki?"

"Eylülcüğün başına dert olan bir telefon sapığı vardı. Tabiki bu da benim planımın bir parçasıydı. Bu sapık sayedinde onun sınıfa gelmesini sağladım. Tam kapı açıldığında da Deniz'i öptüm."

"Senden korkurulur Ayça."

Daha dazla yerimde duramayıp tuvaletin kapısını açtım ve hızla Ayça'nın yanına gidip duvara yapıştırdım onu.

"Ne oluyor be?"

diye cırladığında "Ne olduğunu saba birazdan göstereceğim."diyerek cevapladım.

"Ama önce ilgilenmem gereken başka bir mesele var. Ve sen..yerinde olsam 1 saniye bile bu okulda durmazdım."

diyip tuvaletten çıktım. Deniz'i bulmam gerekiyordu. Beni aldatmamış. İşte bu son zamanlarda duyduğum en güzel şey. Ah aptal kafam, neden inanmadım ki sanki ona.

Sınıfın kapısını açtığımda onun içerde olduğunu görünce rahatladım. Sınıftan içeri girip kapıyı kapattım.

Bakışlarını yavaşça bana çevirdi.

Soru sorar gibi bakıyordu.

Adım adım yaklaştım ona.

Adımlarımı biraz daha hızlandırıp iyice yaklaştığımda ayağa kalktı. Ellerimi boynuna doladım.

"Sen olmadan yapamam."

diye fısıldadım. Sonrada tıpkı onun yaptığı gibi yapıp öptüm onu. Ellerini belime dolayıp biraz daha çekti beni kendine.

SADECE ARKADAŞ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin