KALBİMİN KIRIKLARI

BÖLÜM-13

Uyandığımda yatağımın içine girmiş, yorganım üzerime çekilmiş haldeydim. Sağ tarafta yatıyordum. Sola döndüm. Solum boştu. Cam kenarında duran tekli koltuğa baktım. Orası da boştu.

Telefonumu alıp saate baktım. Saat 7'ydi. Bir an önce kalkıp hazırlanmam gerekiyordu.

Saat 7 buçuk olduğunda çoktan hazırlanmış aşağı inmiştim. Kapıdan çıkmak üzereyken babamın sesiyle durdum.

"Özgecim bekle"

Ceketini giydikten sonra yanıma geldi.

"Bugün seni, benim bırakmamın bir mahsuru var mı?"

"Hayır, yok"

Gülümsedim. Ilginçti. Benim için uzun zamandıe bir şey yapmamıştı. Evden çıktık ve garajda duran siyah gösterişli arabasına bindik.

"Dün gece dışarıya park etmemiş miydin?"

"Yağmur başlayınca içeri aldım kızım"

Arabayı çalıştırdı ve okula doğru yol almaya başladık. Yol boyu konuşmayacağımızı bildiğimden sus pus oturup sıkılmak istemiyordum ancak yanında kulaklık takmamı saygısızlık olarak algılıyordu. Radyoyu açmayı düşündüm ama müzik zevklerimiz uyuşmuyordu ve ben güne kavgayla başlamayı gerçekten istemiyordum.

"Servisi bırakmışsın"

"Bayağı oldu"

"Neden böyle bir şey yaptın?"

"Hoşlanmıyorum servis olayından"

"Her gün taksiyle mi gidiyorsun?"

"Her gün 'otobüsle' gidiyorum"

"Vaay sen ve otobüüs ha? Tebrik ederim"

Normalde kızmam gerekirdi ancak ses tonu dalga geçer gibi değildi. Aksine fazlasıyla samimiydi.

"Evet kesinlikle"

"Arada bir baba kıyağı da hiç fena olmaz sanki? Ne dersin?"

Bana bakıp göz kırptı.

"Hıım bilmem. Olabilir aslında"

"Bugün kaçta çıkıyorsun?"

"Her zamanki gibi 4te"

"Almaya geliyim mi yokaa Toprak'la planlarınz var mı"

"Toprak? Vay canına adını hatırlıyor musun?"

"Evet sevimli ve hatırda kalır bir çocuk. Iyi birine benziyor"

"Babaa yapma onu tanımıyosun bile"

"Tanıyacağım?"

"Belki.."

"Belkisi falan yok güzellik. Bir gün mutlaka tanışacağız."

Okul bahçesinin kapısına geldiğimizde durdu. Bana dönüp bir şey söyleyecekken Toprak'ın arabamıza doğru yaklaştığını gördük. Önce babam arabadan indi sonra ben. Ah Tanrım...

"Günaydın efendim"

"Oo günaydın Toprakcım"

"Sana da günaydın bücür"

Öksürdüm. Imalı bir öksürüktü.

"Aranızda.."

Babam yaş farkını sorar gibi söylemiş ve cevap vermemiz için ucunu açık bırakmıştı cümlesinin.