Deviant Blood

Kabanata 17

Sen's POV

"Alpha." nanindig ang balahibo ko sa boses na narinig ko. Napakalalim nun tila isang bangungot ang nagpagising sa aking pagkakahimbing.

Napaupo ako sa aking pagkakahiga, at muling pinakinggan ang boses na aking narinig. Agad ding napatayo at nagtungo sa bintana.

I saw a man or woman in the darknest, hindi ko masyadong maaninag ang mukha niya dahil napapalibutan ito ng itim na usok.

Napatingin naman siya sa akin. Nakaramdam ako ng kaba sa pagkakatitig niya. Nanlambot ang katawan ko dahil dun. Hindi ko parin inaalis ang panungin ko sa kaniya.

Nakangisi siya sa akin na lalong nagpakaba sa aking dibdib. What the hell! I felt like this before. I started to think, then someone flashback comes to my mind.

Napaluha na lang akong nakatingin sa kaniya. Why she came back? Why? Walang mababakas na emosyon sa kaniya. Napatingin ako sa kabuan niya. Hindi parin nagbabago, napakaamo parin ng iyong mukha.

Ngisi lang ang tinugon niya sa akin. Hindi ko siya masisi, hindi na siya katulad ng dati. She's now a demon.

Mapaglarong tadhana nga naman.

Napangisi rin ako sa kaniya. Naikinawala ng ngisi niya. Mababakas sa kaniya na galit na nababasa sa kaniya.

"What now!? Doing something to hurt someone because that Creature did something to hurt you!? 'Before'." nakangising tanong ko sa kaniya, mula sa ibaba.

Napangisi rin siya, "Yes! Wait for me, my alpha. I show you the best revenge that you cannot forget 'forever'. You'll pay for what you've done to me."

"I will. I'm ready. I will wait for you to comeback. 'My moon'."

*************
Serafia's POV

Napakikit ako habang nilalamnam ang malamig na simoy ng hangin mula sa tapat ng malaking mansyon.

Napamulat din agad at napatingin sa langit, nakikita ng sulok ng aking mata ang buwan kaya duon na lang ibinaling ang aking pansin.

Malapit na... nalalapit na ako sayo kamatayan.

"Gabi na. Narito kapa?" napamiglat ako sa narinig ko. Nawala na ang tingin ko sa buwan. Tumingin ako sa gilid ko para makita siya.

"Prinsipe." isang ngisi ang binigay niya sa akin. Na nagpakaba sa aking dibdib. Hindi ko maiwasan ang matakot sa kaniya habang papalapit sa akin.

Napatingin naman siya sa buwan, "Blood moon. Malapit na pala ang kaarawan mo. Witch." napakunot ako sa sinabi niya. Witch? yun yung tinatawag niya sa nung nasa palasyo ako.

Iniwas ko ang tingin sa kaniya habang nakatingin siya sa buwan. At napabaling narin. Unti-unti ng napapalibutan ng pula ang buwan, sa nalalapit kong kaarawan ay nalalapit narin ang paglabas ng Blood moon. Kung saan lahat ng nilalang sa mundong ito ay pagaagawan ako makuha lang nila ang kanilang gusto.

Mariin akong pumikit at bumuntong hininga atsaka tumingin sa prinsipe, napatayo  ako sa lapag at sandaling yumukod, "Papasok na po ako mahal na prinsipe."

Naglakad na ako papasok ng bigla niyang hinila ang kamay ko para matigil ako.

Napatingin ako sa kaniya.

Napautal ako, "M-mahal na prinsipe?"

Napatitig ako sa mata niya. His eyes were color yellow. Its—its beautiful.

Napakurap ako ng mapaiwas siya ng tingin, bakit mo tinatago? Tinanggal niya ang kamay niya sa braso ko.

Napaawang bibig ako, "S-sandali."

Napatingin siya sa akin, "Why do you need to keep your eyes? Its beautiful. Ikaw palang ang kauna-unahang bampira ang nakita kong ganyang klaseng kulay ng mata."

"Mind your own. I'll go ahead."

Nagtaka naman ako sa ikinilos niya. Bigla na lamang siyang nawala sa paningin ko. Para siyang takot na takot habang lumalayo sa akin.

Napapikit na lamang ako bago tuluyang pumasok sa loob ng mansiyon.

Napabulong ako, "That prince is kinda weird."

**********
Someone's POV

Napatitig ako sa dalaga habang kaharap niya ang prinsipe. Napangiti na ako habang pinapanood sila sa aking cystal.

"Gagawa kaba ng paraan para hindi mangyari ang nasa propesiya?"

Napatingin ako sa aking kapatid atsaka napailing.

"Hindi ko ugali ang makielam."

"Hahayaan mo nalang ba na makuha siya ng mga demonyo?"

Napailing akong muli...

"Nakasaad na sa propesiya ang mangyayari. Hindi ko kayang pigilan iyon. Dalawa ang naatasan na protektahan siya, kung hindi man nila magawa ang misyon nila... wala na tayong magagawa."

Muli akong napatitig sa dalawa sa loob ng crystal. Nakita kong naging dilaw ang mata ng prinsipe, na ikinagisi ko.

Malapit na. Malapit na. Malapit na mahal kong prinsipe.