You Are My Destiny [on hold]

Chapter 5: His Decision

--

Ezra's [POV]

 Why do I always have to make decisions? --"

"Dad.. you see.. I just can't." sabi ko kay Dad.

"Why?" -he answered.

"Hindi..hindi ko kayang ligawan ang isang tao. Lalo na kung wala akong nararamdaman sa kanya."

"Oh.. nakakagulat na sayo pa nanggaling ang mga salitang yan." he said. Well I'm as shocked as you are dad. Tch.

"There's no point in doing this, dad." I honestly replied. Totoo naman kase eh.

"I'm really shocked son. Alam mo ba kung ilang babae na ang napaiyak mo, at bakit?" he asked.

"Huh? Kase gwapo ako? di ko alam eh. HAHAHA! Saka dad.. kase.."

"Kase? Oh, by the way.. kanina pa ang nag start ang klase. Pumasok ka na sa next subject okay?" -sabi nya.

"Pwede bang after break time na dad?" -I asked.

"Bakit?"

"Pag-iisipan ko muna yung challenge na sinasabi  nyo dad."

"Oh? Okay sige." -he said.

Tapos dumiretso na ako sa canteen at bumili ng pagkain. Pagkabili ko, dun ako dumiretso sa pinaka malapit na table...

Napaisip ako bigla..

Should I accept it or not? *sigh*

Hindi ko naman kase kilala yung 'ugly duckling' na yun eh. Saka ang gwapo ko kaya para ma engage sa kanya. --" Psh.

Pero pag tumanggi ako.. wala naman akong mamanahin.

Tapos pag tinanggap ko, mapipilitan akong ligawan yung hindi ko gusto.

Amp. Ang hirap neto.

*after 1 hour*

Naka 3 softdrinks na ako wala padin akong napipiling isagot kay dad. Haaaaaaaay~

Buhay nga naman.

"Apo, lagi mong tatandaan. Tayong mga tao, may pinaglalaban tayo. Kanya kanyang dahilan ba..dahilan kung bat tayo nabubuhay. Kaya ikaw, tahakin mo ang daang gusto mong tahakin. Wag kang magpapapigil. May laya ka apo.."

Ohh.. naalala ko yung sabi sakin ni lola noon. Tama si lola.

WALANG PWEDENG MAGDIKTA SA MGA GUSTO KONG GAWIN.

Tumayo na ako at tumakbo pabalik sa office ni dad..

*knocks* Hingal na hingal pa ako nang kumatok ako sa pinto.

"Pasok." -narinig ko ang boses ni dad kaya pumasok na ako.

"Napag isipan mo na ba ang isasagot mo sa akin Ezra?" tanong nya sa akin.

"Opo dad." 

"Kung ganoon.. tatanggapin mo ba o hindi?" mabilis nyang tanong sa akin.

"HINDI PO."

"Mas pipiliin mong wala kang manahin?!" -tinaasan ako ng boses ni dad.

"Mas okay po yun kesa matali ako sa babaeng hindi ko naman mahal. Saka isa pa, kung wala man akong manahin. Okay lang po. Makakapagsimula padin naman po ulit ako eh."

Nagulat ako sa reaksyon ni dad. Akala ko magagalit talaga sya sakin. but instead. He smiled and said..

"Very well my son. Marunong ka ng magdesisyon. Pero kung magbabago ang isip mo, bukas ang pintuan ko para sayo."

"Yes dad. Pero hindi ko po alam kung magbabago pa ako ng desisyon. kase-" *ring ng bell* hindi ko na natapos ang sinasabi ko. Nagring na ang bell para sa recess.

"Ikaw ang bahala. Nga pala, pwede ka na bang lumabas? May meeting ang mga teachers ko dito sa office." -sabi nya.

Gaya ng sabi nya.. lumabas ako ng office nya. Kabisado ko na naman ang pasikot sikot sa campus na ito dahil bata palang ako playground ko na ito. 

"Makapag ikot ikot na nga lang."