Pranë fytyrës tënde
do këndoja tërë jetën
E heshtjen do trazoja
për çdo natë.
Pranë teje
do merrja krahë
për të fluturuar
do pushtoja horizintin
drejtë lindjeve të reja.
Sa do të rrahë zemra
prej ngrosësisë tënde
jeta do lulëzoi
para syve të mi.
Ti heshtën e më mundon
pse jeta rrjedhë
për tjerët as një pikë!
