Pse më rri ashtu i zymtë
e pikëllim te loz ndër sy
diku thellë n'ta paska ndry.
Thonë se s'ditke të kendosh
të shurdhuan sirenat n'det ?
E ca stinë që larg kanë tretë
t'paskan mësuar veç të renkosh.
Për ty nata qenka tmerr
T'gjitha ditet dikush ti vodh
nëpër shtige t'paskan lodhë
barrët e kohës t'lenduan.
Asnjeherë pranvera
n'sytë e mekur nuk të kaloi
Dhe pameshirshëm era
në humnerë t'ferfelloi.
Thonë se nuk shijove
begatine e vjeshtes n'kalim
E mbi koken tënde
veq korbat bejnë roje gjere n'omshim.
