Parakalojn kuajt e Trojes
rreth e qark lumit që rrjedh në mua,
le të ik në theqafje.
Aty-këtu lehin qentë
shpirtin ma leckosin
nuk flas me kotesin e valës.
Në dritare syvash
sillen re të zeza si nata
unë nuk kam gjumë në sy
më humbi diku
zgjuar rri e qëndis buzëqeshje femijerore
në zemrën time.
Terri i zi mi verboj sytë
përpelitem në batica e zbatica te lumit
për t'frymuar e lirë
e nisi betejen më natën e zezë
deri në fitore!
