THE UNWANTED DAUGHTER

7 - PULANG DAMIT

7—PULANG DAMIT

Isang araw nang magaling na ang mga sugat ko, pinuntahan ako ni Tita Sabel sa bahay namin na may dalang pulang damit.

"Ja, para sa'yo 'to," sabi sa akin ni tita kaya kinuha ko dala niya.

Kinuha ko ang damit para matingnan ang itsura. Nanlaki ang mga mata ko nang makita iyon ang katulad ng uniporme ni Lyka sa ekswela.

"Tita Sabel, pwede na po ako pasok sa eskwela?" nag-aalinlangan kong tanong. Natatakot kasi akong marinig na hindi pa pwede dahil wala akong pera.

Ang gusto ko lang umupo sa mga upuan sa eskwela ni Lyka, gusto kong gawin mga pinapagawa ng guro nila. Bakit kasi wala akong pera?

"Oo, anak. Pinagtulungan namin ng mga kapitbahay na ipasok ka sa school nina Lyka."

Sobra akong natuwa sa nalaman ko kaya napayakap ako nang mahigpit kay Tita Sabel. Napatawa naman ang huli at yumuko para maabot ko siya.

"Anak, pagbutihin mo ha? H'wag mong sayangin ang pagkakataon na ibinigay sa iyo," sabi ni Tita Sabel kahit hindi ko masyadong naintindihan ay tumango na lang ako.

"Mauna na ako, anak. Bukas pwede ka na pumasok, hintayin mo kami sa labas ng bahay niyo ha?" Paalala ni Tita Sabel kaya muli akong tumango.

Pagkaalis ni Tita ay agad kong sinuot ang damit na pula at sa sobrang tuwa ko ay inisip ko na nakaupo na ako sa mga silya sa loob ng ekswela nila Lyka.

Natutuwa pa rin ako nang kunin ko mga natirang papel at iyong lapis na ibinigay sa akin ni Lyka. Pagkatapos ay naghanap ng plastic para maging bag ko bukas, pwede naman 'to basta hindi lang mahulog mga gamit ko.

Nang naayos ko na mga gamit ko ay kinuha ko ang ginawa ni Kuya Lenard para sa akin na may nakasulat na pangalan ko. Sinuot ko iyon at mas lalong nadagdagan ang saya na nararamdaman ko.

Pagkatapos kong sinubok ang damit ay tinanggal ko rin iyon at inayos sa tabi ng higaan ko. Pagkatapos ay ipinasok ko sa plastik ang papel na kwintas na may pangalan ko. Isa lang ang nasa isip ko sa mga panahong iyon, na sana bukas na.