GOTHAM ||

15.Bölüm

Medya:Lake of Tears - To Blossom Blue

Hiçbir şey bedava değildir.Her şeyin bedeli er ya da geç ödenir.Her kâr zararla dengelenir,her yaşam bir ölümle....Sürekli dinlediğimiz müziğin bile bedelinin ödenmesi gerekir.Ruhun senin müziğinin bedeliydi.Cehennem artık tatmin oldu.

Bir hafta sonra

Karanlıkkaranlıkkaranlıkamantanrımneden?

Kendime geldiğimde ikiye katlanmış ve kusmaya çalışıyordum.Ellerim duvara dayalıydı.Dizlerimin üzerindeydim ki ayakta durmaktan bile kötüydü bu.Geriye eğildim ve sadece birkaç santim arkamda duran soğuk ve ıslak duvarı hissettim.Yerde hareket eden ne gibi şeyler olduğunu düşünmekten vazgeçip kendimi soğuk betona bıraktım.En azından bir değişiklik olmuştu.

Burada olmam benim hatamdı,tamamen benim.Her şey benim hatamdı.Eğer ben o gün o lanet evden ayrılıp Anatolia'yı planlarıma alet etmeseydim korkunç bir şekilde ölmeyecekti.O..bunu haketmiyordu.Kimse bu şekilde ölmeyi haketmiyordu.Ama şimdi....şimdi o hayat dolu kız bir mezarın altında çürüyordu.Merak ediyordum.Acaba derisi çürümeye başlamış mıydı?Etleri çekilmiş,gözleri akmış mıydı?Bir zamanlar sürekli gülümseyen dudakları hala gülümseyebilyor muydu?Ve en önemlisi gittiği yerde acı çekiyor muydu?Yoksa benim aksime huzuru bulmuş muydu?Joker'e en azından bir mezarı olsun diye yalvarmıştım ve o da bunu kabul etmişti.Yalvarmıştım çünkü Anatolia adına elde edebileceğim en iyi şey buydu.Hala...hala inanamıyordum.bir hıçkırık boğazımdan kopup geldiğinde ellerimi ağzıma kapattım.Gözyaşları sicim gibi akıyordu yanaklarıma.Duysunlar istemiyordum.Ne durumda olduğumu anlasınlar istemiyordum.Bundan zevk alsınlar istemiyordum.

Buraya geleli ne kadar olduğunu bilmiyordum.Tek bildiğim şey artık Gotham'da olmadığımızdı.O gün Joker sis bombası atıp beni kaçırdığında ne yapmaya çalıştığını zerre anlamamıştım.Neden beni sadece öldürmüyordu?Niye bunca zahmete girmişti?Bruce için önemli olduğumu falan mı sanıyordu?Ben artık buna inanmıyordum.O...o benim yerime Rachel denen o kadını tercih etmişti.Eğer o gün hemen yanıma gelseydi Harley'i engellerdi ve Anatolia'da ölmezdi.Çoktan yerime ilgilenecek başka kızlar bulduğuna emindim.Her ne kadar zaman içinde kendimi ona kaptırsam da içten içe onun için bir şey ifade etmediğimi hep biliyordum.Eminim beni aramıyordu bile.Terkedilmiş,Joker'in merhametine bırakılmıştım.Joker'in merhameti.Bu sözcük öbeği karanlık bir kahkaha atmama sebep olmuştu.Az önce ağlarken şimdi kahkahalarla gülüyordum.Donmuş ellerimi birbirine sürterek ısınmaya çalıştım.Eğer bu derece karanlık olmasaydı nefesimi verirken ağzımdan dışarıya yükselen buharı da görebilirdim.O kadar karanlıktı ki ışığın neye benzediğini unutmuştum.Dış dünya neye benziyordu?Güneş hiç doğuyor muydu?Belki de artık doğmuyordu.Çünkü güneş olan bir dünya bu kadar karanlık,bu kadar soğuk olamazdı.Emindim.Güneşte bize sırtını çevirmişti.Sadece küskün ay vardı.Onunda ışığı kendisinden başka kimseyi aydınlatamayacak kadar zayıftı.

Hızla kafamı salladım.Sağlıklı düşünemiyordum.Düşünmek için çok karanlıktı ve korkuyorum.Bu zindan ya da adına ne deniyorsa zerre ışık almıyordu.Buraya getirilirken baygındım ve etrafın nereye benzediğiyle ilgili tek bir fikrim yoktu.Sadece şunu biliyordum.Duvarlar soğuk ve nemliydi.Aynı yerler gibi.O kadar soğuktu ki bazen düşüncelerimin bile donduğunu hissediyordum.Zaman sonu gelmez bir çıkmaza girmişti.Günler mi geçmişti yoksa aylar mı?Bilmiyordum.Sadece sessiz bir karanlık vardı.Her tarafımı sarmıştı.Öyleki bazen soğuk ellerini boğazımda hissediyor beni içten içe boğmaya,hapsetmeye çalıştığını düşünüyordum.Neredeyse hiç uyuyamıyordum.Sürekli uyanıyordum.Uyumaya çalışırken hayal kuruyordum.Sıcak ve yumuşak bir yatakta yattığımı,sabah uyandığımda Anatolia'yla ve büyükanemle birlikte güzel bir kahvaltı edeceğimizi düşünüyordum.Düşlediğim o dünyada kötülük yoktu.Orada Joker gibi Harley gibi kötü insanlara yer yoktu.Hiç olmamıştı.Sadece ışık vardı.Güneş ışıkları her tarafımızı sarmıştı ve mutlu kahkahalar atıyorduk.Yalnızca bu şekilde uykuya dalabiliyordum.Aksi taktirde katran rengi düşünceler zihnimi kuşatıyor ve kafayı yememe sebep oluyordu.