GOTHAM ||

13.Bölüm

Çoktan uyumam gerekirken oturdum ve bu bölümü yazdım.Aslına bakarsanız çoktan yazmam gerekiyordu ama fırsat bulamadım bir türlü.Bölümle ilgili fikirlerinizi merak ediyorum.Kitapla ilgili hoşunuza giden,gitmeyen ya da olmasını istediğiz şeyleri söyleyin.Sonuçta okuyucu sizsiniz Yarasacıklarım.Son olarak multideki şarkıyı da dinleyin anam. Paradise Lost - Faith Divides Us - Death Unites Us

Bu yüzden beni parçalayıp aç,acılarımı dışarıya dök
İçimde haykıran ve bağıran şeyler var
Ve acı hala benden nefret ediyor,bu yüzden beni bırakma
Ta ki o uyuyana kadar

Ipod'uma bitkin gözlerle baktım.Gün içinde elime kaçıncı alışımdı bilmiyordum.Sıkıntıyla aynı şarkıyı belkide yüzüncü kez açtım.Bir şarkıya kafayı taktığım zaman onu yüzlerce kez dinler sonrafa sıkılır uzunca bir süre dinlemezdim.Sanırım herkes böyleydi.Pencere kenarına tünemiş durmaksızın yağan yağmuru izliyordum.Şimşekler öyle büyük bir şiddetle çakıyordu ki kulaklığa rağmen duyabiliyordum.Acıyan popomu tuttum.Üç gündür bu köşeden kalkmadığım için düzleşmişti resmen.Üç gündür buradan kalkmamamın nedenine gelirsek.'Sevgili' patronum Bruce Wayne'den başkası değildi.Sevgili falan dediğime bakmayın.Ondan nefret ediyordum.Beni buraya hapsetmişti.Üç gündür dışarı adımımı bile atamamıştım.Camlara varana kadar her taraf kilitliydi.

Takıntılı ve korumacı biri olduğunu hep biliyordum.Ancak bu kadarını ben bile tahmin edememiştim.Bana bunu yapmaya hakkı yoktu.Resmen burada zorla alıkonuyordum.Niye?O egosunu tatmin etsin diye.Kendimi incinmiş hissediyordum.Hemde sadece duygusal anlamda da değil.Parmaklarım boynuma gitti.Dudaklarını geçirdiği yer kabarmış hafifçe pembeleşmişti.

Bunu sırf bana acı vermek için yapmıştı.Ondan ürküp istediklerini yapayım diye.Ürktüğüm doğruydu ancak beni vazgeçiremezdi.Üç gündür bir kaçış yolu peşindeydim.Ve bugün....bugün bunu başaracaktım.

Dün gece Anatolia'yı aramış ona herşeyi anlatmıştım.Tabii Bruce'un Batman olduğu gerçeği gibi ufak bir bilgiyi atlayarak.Eğer anahtarları alıp evden çıkmayı başarırsam yanında kaldığı arkadaşının arabasıyla beni almaya,arazinin girişine gelecekti.Nihayet o lanet anahtarın yerini öğrenmiştim.Günlerdir Alfred'i izliyor peşinden ayrılmıyordum.Bruce asla bir açık vermeyeceği için çıkış noktam Alfred olmuştu.Ve yaşlı adam nihayet bir açık vermişti.Onu gizlice izlemiştim.Dış kapının anahtarlarını kütüphanedeki guguklu saatin içine koyuyordu.Kaçmak için Bruce'un evden ayrılmasını bekliyordum.Ama o da aksi gibi hala gitmemişti.Acaba anlamış mıydı?Bilmiyordum.Söz konusu Bruce olunca hiçbir şeyden emin olamazdınız.Dikkatli olmalıydım.

Son günlerde doğal olarak birbirimize karşı fazlasıyla soğuktuk.Ona ne kadar sinirli olduğumu biliyor, gerekmedikçe yanıma gelmiyordu.Dışarıda Joker gibi bir tehlike varken bu derece güvenli bir evden kaçmak istediğim için deli olduğumu söylüyordu.Anlamıyordu.Buraya öylece hapsedilmişken nasıl hiçbir şey yapmadan oturmamı bekleyebilirdi.Joker'den korkmam gerektiğinden,ne kadar tehlikeli biri olduğundan falan bahsedip duruyordu.Ama kendi davranışlarını görmüyordu bile.Bruce tehlikeli birisiydi.Son zamanlarda farketmiştim ki Joker'le düşman olmalarının nedeni ayrılığa düşmeleri değil tam tersine birbirlerine aşırı derecede benzemeleriydi.İkisi de korkunç,baskıcı,paranoyak tiplerdi.

Artık dayanamıyordum.Buradan,bu evde, bu şehirden kaçıp gitmeliydim.Üzüntüyle buraya ne ümitlerle geldiğimi hatırladım.O günler fazlasıyla geride kalmış,sanki üzerinden bir ömür geçmişti.Bir fırsatım olsa o güne döner asla buraya gelmezdim.

Omzumda hissettiğim ellerle sıçradım.Bir şeyler söylüyordu ama duymuyordum.kulaklığı tek eliyle tutup çıkarttı.
"- Biraz bahçede yürüme alıştırması yapalım mı?Yağmur durdu."