Chapter twelve

17.7K 563 8
                                    

She swam for what felt like hours. Oh how much she missed this! Sa Worthington Estate, mabibilang sa kanyang mga daliri ang ilang beses niyang paglangoy sa mga ganitong lugar. Hindi siya basta basta pinapayagan noon. Kailangan munang may permiso at kondisyones. It's either she swim with her bodyguards around.. or just swim on their private pool. Kahit kailan ay hindi niya nasubukan ang ganitong experiyensya... ang gumawa ng isang bagay na siya ang may gusto at walang permiso mula sa kahit na sino man. This is what she have been craving for. To live normally without any care about the rules..

Muli siyang sumisid. Pag-ahon niya ay agad niyang naramdaman ang lamig. The breeze is getting chilly. Tumingala siya at nakita ang mabilis na paggalaw ng mga dahon. The sky is turning grey..

Bumuntong hininga siya. As much as she wanted to swim for a bit more, kailangan na niyang umahon. People at the house might be wondering already where she had gone to, maging ang kanyang anak.

Sandali niyang ipinikit ang mga mata. Wanting this feeling to last a bit longer. Nasa ganoon siyang sitwasyon ng may maramdaman siyang parang nakatingin. Goosebumps rise on her skin. The constant threats made her senses more active. And she always reacts this way whenever she feels like somebody is watching her. Pero di katulad ng mga nararamdaman niya noong nasa Estate pa siya.. this kind of stare doesn't make her feel... alarmed.

Was it Mason?

Tsk, of course silly.. sino pa ba ang kasama mo dito ngayon?

But he promised not to look... did he not?

Then who--

"It's getting cold."

A shiver ran down her spine when she heard a very familiar baritone voice. Slowly, she turned around. And what greeted her almost made her ran to a different direction!

Nakatayo si Nick dalawang hakbang mula sa summer dress niya. Nakapamulasa at madilim ang anyong nakatingin sa kanya. Kanina pa ba ito doon? I shifted on my feet ng mula sa aking mukha, dahan-dahang bumaba ang mga mata nito sa aking leeg.. saglit na tumigil ang mga iyon sa aking dibdib... hita.. at mga tuhod na nakalubog sa tubig. I squirmed a little under his intense gaze. She felt so exposed na parang gusto niya ng takbuhin ang summer dress niya upang maisuot iyon. That look in his eyes reminded her of that morning when she woke up with him on the same bed. It was exactly like that. And it is making her uncomfortable to the brim.

His eyes snapped back up.

Suddenly, his grey eyes became darker... na para bang nakikipag-kumpitensya ang mga iyon sa madilim na kalangitan. The expression in his eyes looked like a storm brewing.. isang bagyo na handang humagupit. Nagtiim-bagang ito. His jaw clenched. Marahas itong bumuntong hininga bago yumuko upang pulutin ang summer dress niya. Without a word, he held it up for me.

Dahan dahan akong naglakad papunta rito. Nananantiya. I looked at him again and his expression just became darker than it already is as I was approaching him slowly.

Two more steps and I stopped. Umangat ang isang kilay nito. I didn't say anything. I just raised my arm, as if telling him to just toss her the dress.

Humigpit ang pagkakahawak nito sa dress at tinapunan ako ng isang naghahamong tingin.

My frown deepened. What did he mean by that look?

He bit his lower lip. "Come here.." He said in a husky voice.

I stayed rooted on my spot. Hinihintay na iitsa nito sa akin ang damit.

Seeing what I intended to do, he tilted his head upwards and hissed at the dark sky. He looked frustrated.

Comrades in Action Book 1: Lacon DeLevigneWhere stories live. Discover now