Chapter 35: Paradise

99 6 10
                                    

EIJI'S POV

"Saan tayo pupunta?", tanong ni Aze

"Sa paradise...", tipid kong sagot. 

"Whaaaatttt?!!!"

Nabigla ako sa pagsigaw niya kaya tinapakan ko yung break at napasubsob kami sa unahan, buti na lang pareho kaming nakaseatbelt kaya di kami tuluyang nauntog.

"PARADISE?!", pag-uulit niya sa sinabi ko

"Whoa. whoa? Kailangan sumisigaw?", sabi ko habang nakataas ang dalawang kamay. 

"Errr? NO?! hindi ako sumisigaw, nagkamali lang ata ako ng dinig. ano ulit yun? Paradise?!", habang nagsasalita siya ay muli kong pinaandar ang sasakyan at napangiti. Just the thought of it makes me smile, i'm sure she'll enjoy----

"Hello?! may kausap ba ko?!", napalingon ako sa kanya at nakita kong nakataas ang isa niyang kilay habang nakahalukipkip ang dalawang braso. Hay, mga babae talaga mainipin...

"Well, you heard me right. Don't worry, just enjoy---"

"ENJOY?! you just told me we're going to paradise and you want me to enjoy?! You know what?! I maybe a flirt, but we're too young to do---"

"HAHAHAHAHA!!!", di ko talaga mapigilang hindi humagalpak sa tawa. Tama ang hinala ko! 

"What?!!", iritang tanong niya. Pinunasan ko muna ang maluha luha kong mata bago ako nagsalita.

"HAHAHA. Are you thinking of something?"

"O-ofcourse not!", bingo! she's stuttering! i knew this would happen!

"E bat ka nauutal? kinakabahan ka na ba?", pang-aasar ko sa kanya at effective naman dahil nanlaki ang mata niya sa sinabi ko.

"hahaha. Look at your face! I never thought this would be fun!", habang patuloy ako sa pagtawa, naramdaman kong hinampas niya ko sa braso at inis na sumigaw.

"Are you making fun of me?!", uh-oh, she's not in a good mood. e-hem. Umayos ako ulit ng upo at nagseryoso.

"Okay. You don't have to worry. biniro lang kita kanina kasi, you were thinking something deep. pampalighten lang ng aura. At yung paradise na tinutukoy ko, totoong lugar yon, it was just a three hours ride. ok? So sit back and relax.", sabi ko sa kanya, reassuring her na wala PA sa aming mangyayari.

Wait. PA? Ang ibig kong sabihin, hindi namin gagawin yun.

Mukha namang naintindihan niya ang sinabi ko at kumalma na sya kaya nagpatuloy na ako sa pagmamaneho. Tahimik lang ang naging byahe namin hanggang sa makarating kami sa lugar na iyon.

***

AZALEE’S POV

Naging tahimik ang buong byahe namin hanggang sa huminto kami sa harap ng isang gate na may nakasulat na…

A Mess We've MAde (*EDITING*)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon