AZALEE’S POV
“bakit? Di ba magpinsan kayo?”
“hahaha… Couz?!...”, tapos uminom ako
“no we’re not…”
“HUH?!”
*FLASHBACK*
First year highschool ako… habang may party sa college department, pumunta ako sa garden, sa likod ng school…
Tatakas ako... kaya umakyat ako sa puno… kaso bago pa ko makatalon sa kabilang side…
“What are you doing?!”, sabi nung lalaki
Napilitan akong bumaba…
“Nothing… lumipad lang yung panyo ko… tama nilipad… tapos napunta sa taas, kaya kinuha ko… hehehe”, sabi ko tapos pinilit kong tumawa
“Do you really think I would believe you?”
-__- Naku naman tong matandang hukluban na to kung di lang siya gwapo… naku! sarap sunggaban aba!
“Yes! bcoz that’s the truth…”
“That’s the second time I saw you… you can’t fool me my dear...”, tapos nagsmirk siya
Arggghhh! Hindi porket gwapo siya gagantuhin na niya ako…
Mas matanda pa rin siya sa akin…
“Please don’t tell them… ipapatawag nila parents ko…”, tapos nagpacute ako…
sana umepek… >.<
Tapos nagsmile siya… yesss!! Mukhang nakaconvince ko…
“Sure… in one condition…”, ay sayang… -__-
“What?”
“You will accompany me for awhile sa party… kahit 1 hour lang… then you may go…”
Okay… kaya ko to…
Kaya ayun, sinamahan ko siya… Spencer Klein ang pangalan niya… may sarili silang clothing line…
At kaya pala niyaya niya ako dito… dahil masyadong maraming babae ang lumalapit sa kanya… atleast sa ganung paraan, mahihiya daw silang lapitan siya dahil may kasama siya…
Masaya naman siyang kasama, makwento…
After 1 hour, hinayaan na niya ako umalis…
Syempre dun pa rin yung daan ko…
Pero pagtalon ko palabas… may biglang tumalon din sa tabi ko…
“teka… di pa tapos yung party…”, sabi ko
“boring eh… tara?”
“san tayo pupunta?”
“basta!”
Magbabar sana ako kaso hinatak niya ako…
***
For the past four months… lagi kaming nagkikita ni Spencer sa likod ng school…
Oo kami na… di nga lang alam ng iba…
Panget kasing tingnan na isang first year highschool at 4th year college magkarelasyon… baka maexpel pa kami kung nagkataon…
“Gusto kitang makausap kahit nagkakasalubong tayo sa hallway”, tapos nagpout siya
Aww.. cute niya… di siya mukang bading tingnan… basta cute!
“Di pwede…”
“Ano kaya kung umasta tayong magkapatid?”
“Tatawagin kitang kuya? Pangit naman nun… parang di tayo…”
“Kala ko ba ayaw mo malaman ng iba?”
“oo nga… ibang tawagan na lang… wag lang kuya…”
“Bebe?”
“ayoko common…”
“Honey?”
“Masyadong sweet… pang mag-asawa di pwede yun…”
“Ah! Alam ko na!”
“Ano?”
“Couz!”
“Couz?! Edi kuya din yun…”
“Hindi hindi… Couz…Shortcut for Cousin-tahan”
“ha?”
“Cousin-tahan… sa ganung tawagan… ang iisipin nila magpinsan tayo… pero ang pagkakaalam nating dalawa… kasintahan ang meaning nun”
*END OF FLASHBACK* <balik sa inuman>
“At dahil dun… lalo kaming naging malapit sa isa’t isa… kaso…. *inom ng alak* dahil sa kasal na to… napilitan akong makipaghiwalay sa kanya… after naman niyang gumraduate, nagibang bansa siya”
tahimik lang siya… umiinom…
Kaso bigla siyang nagsalita…
“Eh pano kayo nagkabalikan?”
==================================
A/N: next chapter, his comeback...
PLEASE FOLLOW ME || VOTE || AND COMMENT
YOU ARE READING
A Mess We've MAde (*EDITING*)
RomancePROLOGUE HIS POV: I still remember... Nung unang araw na nakita ko si ANNIE LOCKEHEART… I saw her body collapse habang nasa playground when I was in 3rd grade… That day I found out that she has a weak heart… That day I decided that I will take care...
