CH> 32 Side's story: Den Landi Part 2

7.3K 137 14
                                    

Karl a Se7en on the side>>>>>>>>

Guys eto na poh, pinakahihintay niyo, sana magustuhan niyo ang kabaliwan ni DEN,, at dito niyo na rin malalaman ang simula kung bakit di sila nagpapansinan..

Enjoy reading

Game>>>>>

----------------

DEN'S POV

Ang saya ko lang, kami na ni Karl ko, pero lihim lang muna ang relasyon namin kasi pareho pa kaming bata. Focus muna daw kami sa aming pagaaralan sabi niya. Buti na nga lang di ako pede mabuntis sa ginawa namin. Kung hindi lagot kami.

Grabe, sa tuwing naiisip ko yon namumula ako. Ang sexy kasi tignan ng katawan ni Karl kahit di pa develop ang mga muscles niya. Pero 3 days akong di maayos makalakad dahil sa nangyari. Di ko naman kasi akalain na kahit grade six palang kami may ipagmamalaki na siya. Baka mas lumaki pa nga pag highschool na kami.

Kyaaa.. Ang landi ko. Parang gusto ko kasi maulit ihihi.

Akala ko naman ok na ang lahat dahil pareho kami ng nararamdaman sa bawat isa. Pero mali pala ako.

"Karl malapit na pala graduation natin noh." saad ko sa kanya. Nandito kami ngayon sa kwarto niya uli at naglalaro ng playstation.

"Oo malapit na pala!! Hayz!!" sagot niya at bakit ang lalim ng buntong hininga niya.

"Bakit may problema ba?" nagtataka kong tanong sa kanya.

"Si daddy kasi!!" aniya at napabuntung hininga uli.

"Wag mo naman ako bitinin Karl, sabihin mo na, baka makatulong ako?"

"Sorry bhie kung di ko na matutupad yung pangako ko sayo na magsasama tayo ng matagal." aniya at nakita ko nalang ang pagtulo ng luha nito sa mata.

"Bakit?" tanong ko at dahil sa pagluha niya ay hindi ko na rin alam kung handa ba ako sa susunod niyang saabihin.

"Kasi after ng graduation natin, kukunin na kami uli ni Dad sa America at hindi ko alam kung babalik pa kami dito saPilipinas." dahil sa sinabi niya ay nagunahan ang luha ko sa pagtulo.

"Akala ko ba, magsasama tayo, sabi mo di mo ako iiwan pero bakit ngayon pupunta ka na pala sa america. Tapos baka di mo na ako balikan kasi mas marami ka nang makikilala roon." niyakap ko nalang ang aking paa at nakayukong umiyak. hindi ko kasi alam kung kaya kong di makita ang mahal ko. Kung kailan naman inamin ko na sa kanya at nagkaigihan kami saka naman siya aalis.

"Bhie, waga ka namang umiyak please. Ayaw ko kasing nakikita kang ganyan, at nasasaktan." aniya.

"Ano ba sa tingin mo ang gawin ko, magtatalon sa tuwa kasi pupunta ka na sa America, buti sana kung diyan kalang sa katabing bahay pupunta. Kaso ang layo nun eh. Tapos di na kita makikita pa." tumayo na ako at akmang lalabas na ng pigilan naman ako nito.

"Bhie naman, hindi naman ibig sabihin na pupunta na kami sa America, eh kakalimutan na kita. Wag ka namang magalit sakin. Hindi ko naman ginusto to, pero wala akong magagawa dahil bata pa ako at kailangan kong sumunod kina mommy." saad niya, sabihin nang makitid ang utak ko, ayaw ko lang kasi malayo ang mahal ko. Pinilit kong kumawala sa pagkakahawak niya at nanakbo agad palabas habang patuloy pa rin ang pag iyak. Nakasalubong ko pa si tita na nagtaka kung bakit ako umiyak.

You're the One I Love (boyxboy)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon