Apprentice in Bed [Revised]

[C: 22] Away

[C: 22] Away

Nakatitig lamang ako sa dingding habang nakasabit parin ako dito. Naabutan na ako ng umaga dito at alam ko din na hinahanap na ako ng mga anak ko.

Napaluha na lamang ako. Hindi ko alam kung bakit ganito ang trato niya sa akin. Noong una naman ay masaya pa kami, ni hindi niya ako pinagbubuhatan ng kamay kaya lang nang matapos akong makapanganak sa mga anak namin ay bigla siyang nagbago lalo na noong kinakarga na niya ang kambal.

Hindi naman niya sinasaktan ang kambal ako lang talaga. Hindi ko nga alam kung bakit basta isang araw nalang habang natutulog ako ay sinasaktan na niya ako.

Ilang trabaho ko narin ang nawala dahil sa pagseselos niya at mas lalong ilang lalaki na ang napahamak dahil sa pinaggagawa niya. Natatakot man ako ay hindi ko magawang umalis dahil wala naman akong ibang kakilala dito.

Sabi niya ay sa Japan kami namamalagi noon kaya lang ay naaksidente ako at alam niyang ayaw ko nang maalala ang mga panahon na iyon.

Sabi pa niya—

"C'mon, fix your self. Nandito si Sir Jimenez dahil may meeting kami tungkol sa pinapagawa niya sa akin" nanghihinang napakapit ako sa bakal na nasa gilid ko.

Hindi ko kasi kayang kumilos dahil masakit din ang katawan ko.

"Tsk" aniya at siya na ang nag-ayos sa akin. Kinarga niya ako at pumunta kami sa secret door kung saan daan iyon papunta sa silid namin. Ayaw niya kasing makita ng mga bata kung ano ang lugar na ito at kung ano ang ginagawa niya sa akin. Kaya para hindi masyadong magtanong, pagkatapos niya akong babuyin ay diritso na kami sa silid namin.

"Pumunta ka sa kusina pagkatapo mo diyan dahil hinahanap ka din ni Sir Jimenez" at pagkatapos no'n umalis na siya.

Nakatitig lamang ako sa harapan ng salamin at tinitigang mabuti ang aking sarili. Ayaw ko ding lumabas na may kung anong marka sa ginawa sa akin ni Harry. Ayaw kong maulit na naman iyon. Ng makita kong wala namang kung anong bakas ay agad na akong lumabas. 

Nakahanda na ang aking mga ngiti ng pumasok ako sa kusina namin. Ng makita ako ng mga anak ko ay agad itong lumapit sa akin at hinalikan ako. Niyakap ko naman silang dalawa.

"Mommy,we miss you. Hindi ka namin nakita kahapon lalo na noong pag- uwi mo dahil maaga kami pinatulog ni daddy" ani pa ni Harold sa akin.

"Oo nga mommy tapos ngayon naman late kayo  gumising, diba po may work na kayo? Bakit ang tagal mong gumising?" ginulo ko na lamang ang buhok ni Henrette at iginaya na sila papunta sa upuan nila.

"Good morning Sir Jimenez, sorry po at hindi ako nakapasok ngayon" sabi ko dito at umupo na din.

"Good morning too Mrs. Cordova. It's okay dont worry. And besides kaya ako nandito ay para sunduin at ipagpaalam ka sa asawa mo"tinignan ko si Harry na ngayon ay matalim ang pagkakatitig kay Mr. Jimenez. Ngunit ng lumingon ito sa kanya ay agad itong huminahon.

"May business meeting kasi ako sa Cebu ng one week and I badly need my secretary for this event dahil kailangan kong may mag- asikaso ng mga schedule ko" aniya pa at uminom ng tubig bago binalingan ulit si Harry.

"Is it okay Mr. Cordova?" 

"Of course, its her job and I know na part iyan ng trabaho niya. But how about the kids? Alam kong hahanapin nila ang mommy nila everyday" alam kong palusot lamang niya iyan dahil laging nasa bahay ng mga magulang ni Harry ang mga bata.

"Oh that. Well,its just a week or baka hindi maabutan ng week. Don't worry Mr. Cordova. If your worried about her, promise walang mangyayaring masama sa kanya" hinawakan ko ang kamay ni Harry para hindi na siya magsalita pa.

"It's okay with me Harry. Tsaka I will call you time to time para kumustahin kayo ng mga bata" and then by that, hindi na siya nagsalita pa, kaya naman ay nagsimula na ulit kaming kumain. Habang kumakain kami ay nag- uusap lamang sina Harry at Sir Jimenez. Kaya inasikaso ko na lamang ang mga bata.

Hindi nalang din ako nakisingit pa sa kanilang dalawa dahil baka magalit na naman sa akin si Harry. Hindi ko alam kung ano na ang nangyayari sa kanya dahil hanggang ngayon ay wala parin akong alam sa pinaggagawa niya.

Hanggang sa natapos na kami sa pagkain ay agad akong pumunta sa kwarto ko kaya lang ay tinawag ako ni Sir Jimenez.

"Thank you for the breakfast, I will fetch you here this afternoon so be ready okay?" Tumango na lamang ako at hinayaan ko na siyang umalis.

Ng akmang pupunta na ako sa silid namin ay agad na hinawakan ni Harry ang aking pulsohan at hinigit ako papunta sa kwarto namin.

When the doors shut, he kissed me roughly and pinned me on the wall. Hindi na din ako nanlaban pa, for what right?

"I will ravish you until you can't forget my touch as well as, you wont let him fuck you" then he ripped my clothes at hinagis ako sa kama. Nakapit na lamang ako ng mahigpit sa bed sheet and readied my self when he spread my legs and entered me. 

He repeat it until he feels satisfaction. Ng makapagtaposna siyang magbihis ay tinignan niya ako.

"Just promise me that you will not let that devil do the same" then he walked out. Ako naman ay inayos ko ang sarili ko. Just like my everyday routine. Tuwing lumabas ako ng bahay na ito ay iyon ang ginagawa niya sa akin. And I know that Mr. Jimenez is not the devil here kundi siya- Ang sarili kong asawa.

Just for today, kahit na alam kong wala na akong dignidad aalis ako... aalis ako para makapagpahinga naman sa pinaggagawa niya. Away from the devil, away from this hell. And when I cameback,kaya ko na ulit harapin ang kalupitan niya.