Hopeless Romantic 2: Bitter (PUBLISHED UNDER POP FICTION)

CHAPTER TWENTY-EIGHT

WHAT TO DO? WHAT TO DO? WHAT TO DO?

I know what to do naman, pero tangina... Huhuhuhuhu! Kasi naman diba dapat nakamove on na ako? Eh bakit parang tama si Dylan? Pinipilit kong lumayo pero pilit din akong hinahabol ng aking nakaraan. LOOOL! Ano daw? 

BA'T BA KASI ANG DAMAL NI DYLAN? KAKAINIS!!!

Anyway, nandito ako sa room ko at paikot ikot lang sa kama. Wala lang, ako kasi yung tao (tao???) na mas nakakapag-isip pag umiikot ikot, whatever. LOL! Ang paranoid ko kasi. 10 PM na nga pala ng gabi. Pwahahaha! 11 PM ko na gagawin school works ko since expert naman ako mag cram. Cramming is my hobby eh.

I called Justin, "H-hello?" Ba't ba ako nagsstutter?

"Bakit?" Ay, ang cold ni kuya?

"Can we talk?"

"Nag-uusap na tayo ngayon, diba?" PILOSOPO!

"Tangina?!" Hindi ba niya alam kung gaano kahirap gagawin ko? Sa gagawin kong 'to, parang binibigyan ko na siya ng chance para ibalik yung trust ko sa kanya...

Natawa siya, "Tss, lutong mo na mag mura."

"Lakompake! Let's talk. I'm dead serious!"

"Hmm okay... Where? When? Now na? Ano?" Bastos talaga 'to! <///3 

"BUKAS NAMAN! GRABE KA NAMAN, CLINGY!"

"Anong grabe? Sino bang tumawag?" Natawa ulit siya, "Bakit ka ba tumawag?"

"Eh kasi basta bukas! Kita tayong coffee bean. Okay? Ha? Okay ba?"

"Kulit. Haha! Oo na. Coffee bean 8 AM."

"EIGHT?! ARE YOU FCKIN' KIDDING ME?"

He laughed, "Do I look like I'm kidding? I miss you, Ry. I miss you so much," I flustered. Bakit bigla siyang gumaganito? Nakakainis. Hindi nakakatuwa! Kinikilig ako. BASTOS!

"Well FYI, I don't. I don't miss you. No, never! Oh sige na nga, 8 na tayo mag kita. BYE!" I heard him laugh before I turned off my phone. Oo, pinatay ko phone ko for 5 minutes tapos binuksan ko ulit kasi may group project nga pala kami. I opened my FB na din.

Well, you see. Simula noong gumraduate ako ng high school, hindi na ako masyadong nagoopen ng social networks unless kailangan like group projects and anything related sa acads. Suddenly, someone PM-ed me only to find out it's Josh.

Him: Hey

Me: Whyyy

Him: Sorry about last night. I think I drank too much.

Me: I think???

Him:

Fine. I drank too much.