Marriage: Deeply In Love With My Bestfriend

Chapter 2 <3<3<3

Author's Note (^_^)

Hi ulit!!! 

Dedicated po yung story kay Tigeramethyst kasi binabasa niya yung story ko... Salamat gurl

\\(^0^)//!!!

<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3

Chapter 2

<Mia’s POV>

“Iha, bibisita ka ba ngayon?” tanong ni Father habang bumababa kami ng hagdan. Ako, hinahawakan yung skirts ng gown ko para hindi ako madulas and tinutulungan din ako ni Lance.

“Opo.” Sabi ko.

“Pero sabi nila Sister, napapadalas daw yang pagbisita mo ah. Siguro hiniling mo may kinalaman sa kasal?” pang-aasar ni Father. Marunong pala mang-asar ang mga pari, sa isip-isip ni Lance.

“Syempre Father, pero yung pinaka-highlight po nun yung mas humaba pa po yung buhay ni Tatay tapos wala pong magkakasakit sa aming lahat. Tapos hiniling ko rin po na...sana magiging masaya po yung buhay-mag-asawa naming dalawa.” Sabi ko then nakababa na kami ng hagdan tapos si Lance, yung mga kamay niya nakapasok sa pockets ng coat niya.

“O sige na iha, sasabihan ko na si Kuya Ernesto pati na si Ate Lara mo para papasukin ka. May mga ibang tao din kasi ngayon kaya sigurado akong magugulat yung mga yun.”

“Salamat po. Father,” tawag ko habang inaabot yung envelope sa loob ng bulsa ng gown ko. Galing noh? Sabi ko kasi kay Angie lagyan ng pockets yung gown ko eh. Since chiffon naman , hindi siya mahahalata.

“Ano yun iha?”

“Saglit lang po.” I ran to the back of the car then kinuha ko yung isang malaking beige na briefcase.

“Diyos ko po iha! Hindi ko matatanggap yan!” sabi na Father nang makarating ako dun.

“Donation ko po yan dun na rin para sa mga bata sa labas. Ang tagal na kasi nilang nagbebenta ng sampaguita tapos ng offerings kay St. Clare eh. Kaya...ito po. Pa-ayos niyo na rin po yung kailangan niyong ipaayos. Kayo na po bahala. Mas okay po ba kung naka-briefcase or ichecheque ko na lang po? Baka po kasi kailangan niyo pang lumabas para-“

“Iha, pasensya na pero hindi ko talaga matatanggap yan. Itsura pa lang mukhang...napaka...”

“Father, Five hundred thousand is the least I could offer to this church kapalit ko at lahat ng pinaghirapan ko pati na ng pamilya ko.” I said assuringly with a very warm smile. Nagulat naman si Lance.

“Panong kapalit mo?” tanong nito.

“Kunin niyo na po.” I said, ignoring him for awhile.

“Maraming salamat iha. Ang daming batang makakakain dahil sayo. Pati tong simbahang to.” He said and mukhang tuwang-tuwa pa kaya ako natuwa na rin. Of course I want everyone to be happy! And I feel like one when I see smiles on their faces. Yung masasaya talaga- “Siya nga pala, iha, bakit parang hindi pa alam ng asawa mo yung tungkol sayo?” tanong ni Father then nginitian ko lang.

“Um...busy po siya eh.” Totoo naman eh. He always cut her off in mid-sentence before hanging on the phone and every time they have a date, laging tahimik lang tapos pag energetic naman...puro si Elaine yung lumalabas sa bibig.

“Oh sige, dahil diyan, ako nalang ang magkukwento, pwede?” sabi ni Father tapos nagsimula na kaming maglakad.

“Naman po Father.” Sabi ko. And natawa siya. Pumunta si Father sa gitna namin tapos hinawakan yung mga braso namin. Buti nga yun eh kasi seventy-five na rin yang si Father eh. Para instant tungkod niya kami =)! Willingly naming siyang inalalayan especially in the steps. Then yung mga tao pinagtitinginan kami. Yung mga babae namatay na sa inggit. Palibhasa kasi si Lance anak ng president tapos apo ng dating president na si Henry Carlos De Guzman. Marami na ring nagawa yung pamilya nila kaya hindi lang dahil sa best friend ko si Lance dati kaya ko sila binoboto pati ng pamilya ko.