Waiting For Forever

WFF - 23

LAST update of the week ;) READ FOOT NOTE :D Thank you ;)

Chapter 23 – Bumalik ka na sakin

Daniel John

"Parking 5 dismiss!" Sigaw ng musical director namin. Agad-agad naman silang bumaba ngs tage at ako na ang nagpahuli.

"Sakay na sa sasakyan. May GT pa kayo with Solid Parkers and Parking 5 Infinite" Sabi ni Celestine samin as she handed us all towels and bottled water. They all nodded at lumabas na ng venue. Lalabas na din sana ko ng tawagin niya ko ulit. "DJ."

 

 

"Yep?" I said popping the 'P'.

"You seem out of it."

"Really? Okay naman sabi ni direk." Tinabihan niya ako at sabay na kaming naglakad palabas ng venue.

"I know you, DJ. We've been together for the past 4 years." She said as if hindi ko alam. Umay na umay na nga ko sa mukha niya eh. Jk. Bubuksan ko n asana yung car door ng magsalita ulit si Cel. "If it's making you that miserable, why not just patch things up with her?"

 

 

"Because I'm tired of it and it's not that easy." Truth is, I am tired. But not with Kath. Sa buong routine ng relationship namin. Magagalit yan, susuyuin ko. Pag di ko sinuyo, mas lalong nagagalit. Sasabihin niya wala akong pakialam sakanya. Ngayon kaya hindi ko siya sinusuyo kasi ewan ko. I know that deep down, Kathryn's going to find herself and come back to me. It's the same old routine. She's going to say she's not coming back but she will. Same old, same old. The car stopped in front of Shakeys and I can see the second floor with balloons and all that. NGANGA nanaman ako sa get together na inayos nila pero nakakaonsensha kasi alam kong hindi ko naman mae-enjoy sa dami ng gumugulo sa isip ko. I felt JC's hand on my back.

"Lika na, insan. Hinahanap na nila tayo dun." We went up and was greeted with screams, violent hugs and kisses. Si Celestine, dumirecho dun sa event organizers. Umupo na kami sa gitna, at nagpa-thank you dahil napakalaki naman ng hinanda nila. Maya-maya lang, nagstart na yung program. Labag man sa loob ko kailangan kong sumali kasi labas naman sila sa gulo namin ni Kathryn kaya hindi ko sila pwedeng idamay. Trip to Jerusalem, Bring Me... Kala mo children's party tong pinuntahan namin. Hanggang sa pinakanta nila si JC atsaka si Kats kaya naman para kaming nagbobonfire dahil nakapaikot kami sakanila.

"Syempre, di naman pwedeng kayo lang kumakanta. Tingin niyo kayo lang talented?" Biro nung isa. Nagpalakpakan naman kami dahil may parang banda sila. May tumayo sa drums, sa gitara. Sa bass. Pero wala pa sa vocals. Nagulat ako nung sinara nila yung blinds sa labas para walang makakita samin. Jusko po. Baka naman kidnapin kami ng mga babaeng to. Saka na pag bati na kami ni Kath ha? Wag muna ngayon. I shuffled uncontrollably in my seat pero nilagay ni Kats yung kamay niya s ahita ko dahil nalilikutan siya sakin.

"Can you not." He asked. I shrugged.

"Katakot na to eh. Sinara yung blinds. Hahahaha." He chuckled along with me before relaxing.

(PLAY THE SONG ON THE SIDE)

I was busy texting pero kunwari nanunuod. Katext ko kasi si Maggie na nangungulit na umuwi na daw ako kasi yung aircon niya sira. Ano ba, artista ba ako o technician. Natatawa na lang ako sa kakulitan ng kapatid ko. Babae yung kumakanta. Ang sarap sa tenga nung boses. Pero alam mo yung feeling na ang daming nakatitig sayo? Eh baka mga fangirls ko lang yun. KAya patuloy lang ako sa pagtetext kasi nagtext na din si mommy na umuwi na ko dahil nga naiingayan sila sa aircon ni Maggie. Nakuha lang yung atensyon ko nung bridge na nung kanta. Alam niyo yung matinding drums tapos biglang bridge? TApos nababother na din ako kasi feeling ko nakatitig sakin mga tao. Tumingala ako at nakita ko ngang lahat sila nakatitig sakin at parang nagpapasalamat kay Lord na finally, umangat na yung ulo ko. Tiningnan ko yung singer at halos mahulog ako sa kinauupuan ko.