Escaping Darkness

Chapter 1

ARA

"Ma"bati ni Ara sa kanyang ina pagdating niya ng bahay. Agad siyang nagmano dito bago siya pumasok sa kanyang kwarto. She opened all the lights inside her room before she came in. Napabuntong hininga na lang siya. That was too close. She held her head on her hands as she sat on her bed.

Nadinig niya ang pagbukas ng pinto ng kanyang kwarto. She looked up and she saw her mother.

"Ayos ka lang ba anak?"her mother said weakly. Agad siyang tumayo at inalalayan niya ang kanyang ina.

"Ma hindi ba dapat nagpapahinga ka?"sabi ni Ara habang inaalalayan niya ang kanyang ina papunta sa kama nito. Her mother, Hazel, has been sick for the past 2 years. 

"Nasaan si Zack? Ang sabi ng kuya mo bibisitahin ka niya."sabi ni Hazel sa anak. Ara stiffened. Agad niyang hinarap ang mama niya.

"Binisita ka ni Zack?"nag-aalalang tanong ni Ara kay Hazel. She checked her mother for wounds or anything that indicated she was hurt.

"Ayos lang ako anak. Ano ba ang ipinag-aalala mo? Ano ka ba naman. Kuya mo yun. Kailan niyo ba aayusin yang d niyo pagkakaintindihan?"Hazel said with a sigh. Nagpakawala rin si Ara ng sarili niyang buntong hininga. Her mother loved Zack dearly. She treated him like her own son. She raised them like brother and sister. 

But she was blinded by love. She was blinded by Zack's innocent facade. Her mother doesn't know whats behind Zack's angelic face. She doesn't know that behind that face is a demon.

"Kumain ka na ba Ma?"pag-iiba niya ng usapan.

"Wag mong baguhin ang usapan Ara. Limang taon na ang lumipas mula nang umalis ang kuya mo sa bahay dahil ayaw niyang hindi ka maging komportable. Ano ba ang nangyari sa inyo ng kuya mo? Masyado kayong close noon. Ano ba ang nangyari?"Hazel said with sad eyes.

"Ma can you please let it go?"Ara said with a tired sigh. 

"Binigyan niya tayo ng masisilungan Ara. Binigyan niya tayo ng makakain. And up until now gusto parin niya tayong tulungan. He wants to be with us Ara. Ikaw lang ang ayaw."sabi ng mama niya.

"Hindi mo siya kilala ma."Ara snapped. Napabuntong hininga si Hazel sa reaksyon ng anak. 

"Alam niyang nahihirapan ka na Ara. Ito pinaabot ng kuya mo."sabi ni Hazel sabay abot ng isang sobre at isang maliit na kahong kulay itim kay Ara. 

"Sapat na raw yan para sa tuition mo pati narin daw sa panggastos natin ng isang buwan. At yung kahon, regalo raw niya sayo."sabi ni Hazel.

"Magpahinga ka na Ma."sabi ni Ara. Hazel looked at Ara sadly.

"Ok. I love you baby."sabi ni Hazel sa anak. Ara smiled.

"I love you too ma."sabi ni Ara sa mama niya sabay halik sa pisngi nito bago siya lumabas ng kwarto. 

The moment she closed her mother's door, she looked at the envelope and the box on her hands. She went on the mansion's front door. Binuksan niya ang pinto bago niya ibinato ang mga hawak niya sa labas. She closed the door and went inside. Hindi niya kailangan ang tulong ni Zack. Sigurado siyang makukuha ni Zack ang ibinato niya. Hanggat may mga anino ay makukuha niya ang mga ito.

"Just a few more months... I could leave this place."bulong ni Ara sa sarili niya bago siya magtungo sa kwarto niya at matulog.

ZACK

Dead leaves crunched under his feet as he walked in the dark night. He stopped in front of his parents' mansion. He crouched down as he picked up the envelope and the box on the ground. He expected that much. Alam niyang hindi tatanggapin ni Ara ang kahit ano mang galing sa kanya. Tinignan niya ang bintana sa ikalawang palapag. The lights are closed so he sank in the darkness and emerged inside the room.