Chapter 8 - Robin Hood

977 43 5
                                    


Mataas na ang sikat ng araw nang makarating kami sa kukuhaan nya ng gatas. Agad kaming sinalubong ng isang matandang lalaki na nakasuot pa ng kanyang bota at sumbrero.

"Allie, tamang tama ang iyong dating. Nagatasan ko na ang isa sa mga baka at nadala ko na sa pagawaan ng keso. Mamaya rin ay madadala na iyon dito." Bungad nito sa amin. Nabaling din ang kanyang tingin sa akin at tiningnan ako mula ulo hanggang paa. I just smiled at him.

"Sino ang ginoong iyong kasama Allie. Sya ba ang iyong katipan?" My smile grew bigger because of that. Katipan. What a word!

"Hindi po. Isa lamang po siyang manlalakbay na kasalukuyang naninirahan sa simbahan." She explained bago kami tuluyang dumiretso sa likod bahay kung
saan naroroon ang mga baka.

The old man handed us a bucket and gloves. I don't exactly know how to get milk from a cow. Ngunit mukhang sanay na si Allie. She hurriedly sat down behind the cow. Maya maya pa ay may pumatak na nga na gatas mula sa baka. She keeps on what she's doing while I'm just standing next to her.

"Gusto mong subukan?" She offered without looking at me. Nanatili akong hindi kumikibo at hindi rin tumugon.

"Ikaw naman!" She announced and excitedly stand up.

I hesitatingly sat on the chair behind the cow and took a deep breath.

The whole place was filled with laughter that sounded like soft music. My face was filled with milk and even made my shirt wet. Halip na sa timba mapuntanang mga gatas ay sa akin ito sumirit.

"I wonder how a traveler like you survives in such a place without knowing how to get milk from a cow." She hardly said because she can't still stop from laughing.

"I never thought that you could be this cruel." I joked and fixed myself as if the stain of milk could still be removed.

"You should've said you can't." She said. Tatawa tawa pa din itong naupo muli at inayos ang mga gamit.

"Ganito kasi 'yan." Ipinaliwanag nya kung paano ba gawin ang paggagatas sa baka. I just sat beside her and listen carefully like an obedient student.

"Hindi mo kailangang pakapisilin at isa pa kailangan mong itapat sa timba." She further explained.

"Naintindihan mo ba?" She looked at me. It was like more than one minute for me, yet staring at her with that almost an inch space between our face for just a few seconds drowned me in a purple sea.

Her eyes aren't as violet as I thought. It's like blue turning violet. It was the most amazing eyes that I've ever seen.

Agad akong lumayo. Now it feels more awkward.

"Subukan mo na ulit." She said she's not affected. Maybe she's not. Not at all.

"If I failed, it's because you're not a good teacher."

"If you failed, it's because you're not listening." Tumayo na ito at ako naman ang pumalit sa kinauupuan nya. It still feels awkward holding such kind of thing but at least sa timba na pumapatak ang gatas.

"You have wonderful eyes." I said out of the blue. It wasn't supposed to slip out of my mouth, yet it still did.

She didn't respond. It was like a long silence between us. I don't even know what to say next since I'm not used to complimenting people.

"Tingin ng iba ay kakaiba ang mga mata ko dahilan upang maging ilag o ilang sila sa akin." She finally spoke. Ipinagpatuloy ko lang ang paggagatas at hinintay syang magpatuloy.

"Tinanggap ako ng bayan na ito ngunit hindi lahat. Sabi nila normal naman daw ang mga mata ko noong nakita nila ako ngunit nag-iiba ito sa paglaki ko. Hindi daw ito normal. Ngunit hindi ba at may mga taong kulay bughaw ang mata, mayroon ding kulay abo, tsokolate, berde at itim. Ngunit bakit naging kaiba ang kulay lilang mata?" She asked like an innocent girl looking for an answer.

The Psychopath's Son (On Going)Where stories live. Discover now