ဖုန္းထဲသို႔စာမ်ားမရပ္မနားဝင္ေနေသာ္လည္းေရွာင္းက်န႔္လ်စ္လ်ဴရႈၿမဲရႈထားသည္။ဒီေယဂိုထံသို႔လည္းဖုန္းဝင္တစ္လွည့္၊ စာပို႔တစ္လွည့္အသံမ်ားဆက္တိုက္ဝင္လို႔ေနကာေရွာင္းက်န႔္၏အမိန႔္အရဖုန္းမ်က္ႏွာျပင္ကိုပင္ ၾကည့္ခြင့္မရွိျခင္းျဖစ္သည္။ဖုန္းပါဝါပိတ္ထား၍ရေသာ္ျငား ေရွာင္းက်န႔္ မပိတ္။သူ႕ဘက္ကတမင္တကာလ်စ္လ်ဴရႈထားမွန္းတစ္ဖက္လူသိေအာင္ျဖစ္၏။
၁၅ မိနစ္ခန႔္ၾကာသည့္အခါ ဖုန္းႏွစ္ခုလုံးသည္လုံးဝဥႆုံတိတ္ဆိတ္သြားသည္။တစ္ဖက္ကလက္ေလ်ာ့သြားပုံရသည့္အခါ ေရွာင္းက်န႔္ၿပဳံးၿပီး နာရီကိုၾကည့္ လိုက္၏။ မနက္ ၂ နာရီေက်ာ္ေနၿပီျဖစ္သည္ေၾကာင့္ေရာ၊ လက္ရွိျဖစ္သြားသည့္ကိစၥေၾကာင့္ပါ ဒီေယဂိုအား မီရွီဂန္သို႔ ဒီမနက္မသြားေတာ့ဖို႔ေျပာသည္။ထိုစဥ္ ဂိုဏ္းသားတစ္ဦးသူ႕အိပ္ခန္းေရွ႕သို႔ေရာက္လာကာ ဝင္ခြင့္ေတာင္းသည့္အခါ...
"ဘာလဲ..."
ထိုဂိုဏ္းသားသည္သူ၏လက္ထဲကဖုန္းတစ္လုံးကိုေရွာင္းက်န႔္ကိုတိုက္ရိုက္မေပးဘဲဒီေယဂိုထံသို႔ေပးသည္။
"ဒီဖုန္းထဲပို႔ထားတဲ့ အသံဖိုင္ကိုနားေထာင္ပါတဲ့..."
ထိုအျခင္းအရာကိုေရွာင္းက်န႔္ၾကည့္ၿပီး...
"အဲ့တာဘယ္သူ႕ဖုန္းလဲ..."
"အိမ္ဝန္းေရွ႕မွာေစာင့္ေနတဲ့ ျခေသၤ့ျဖဴတစ္ေယာက္ဆီကပါ...သူ႕ကိုလည္းအထက္ကဖိအားေပးေနတာေၾကာင့္ အခက္ေတြ႕ေအာင္မလုပ္ဖို႔အႏူးအၫြတ္ေတာင္းပန္စကားတစ္ခြန္းကိုပါေျပာခိုင္းလိုက္ပါတယ္..."
အထက္ကပဲဖိအားေပးေပး၊ ေအာက္ပဲတြန္းအားေပးေပး သူႏွင့္ဆိုင္သည့္ကိစၥမဟုတ္၍ ထိုဖုန္းကိုယူထုတ္ သြားရန္ေရွာင္းက်န႔္ေျပာဖို႔လုပ္လိုက္လွ်င္ပဲဖုန္းထဲရွိအသံဖိုင္ကို ဒီေယဂိုလက္နဲ႕ေထာက္လိုက္ၿပီျဖစ္သည္ ေၾကာင့္ ေအးေဆးသည့္အသံတစ္ခုကိုေရွာင္းက်န႔္စတင္ၾကားလိုက္ရ၏။
"တစ္ခုခုဆို ဖုန္းမကိုင္တာ စာျပန္မေျဖတာ ဘာလဲေတာ့မသိေပမယ့္ အခုေျပာတာကိုေသခ်ာနားေထာင္...ေဟာင္ေကာင္ကေနတိုက်ိဳကိုလာဖို႔ ၄ နာရီပဲၾကာမယ္...မင္းအိမ္အထိဆို ၆ နာရီေလာက္ပဲ...အဲ့ေတာ့မင္းေ႐ြးခ်ယ္ ကိုယ္ေမးထားတာေတြကို ဖုန္းထဲကျပန္ေျဖမလား...ဒါမွမဟုတ္လူကိုယ္တိုင္ေတြ႕ၿပီးေတာ့မွေျဖခ်င္လား..."
YOU ARE READING
Ineluctable
Randomရိုးတံနက်နက် စံပယ်တစ်ပွင့်သည် ကေသရာဇာ၏ နှလုံးသားအလယ်ဗဟိုတွင်တည့်တည့်စိုက်၏။ Cover Photo Crd:
