HÜMEYRA VE HULUSİ

17

Hayırlı hafta sonları :D

SPOİ: Kavuşma var :)

Yorumlara hemen döneceğim inşALLAH :)))

Allah'a emanet olun :))

Hümeyra'dan

Eve geldiğimde kapıyı çalmadan önce göz yaşlarımı sildim. Şükran Ablanın da gözünde hoş biri olarak kalmak istiyordum. Gecem böyle bitmemeliydi.

Beni görünce tek başına şaşırdı.

"İyi akşamlar." deyip sarıldım. Kollarımı ondan ayırmadan mırıldandım. "Hakkını helal et böreklere fısıldayan kadın."

"Helal olsun da sen bir yere mi gidiyorsun?"

Kalıp da Hulusi Bey'in hayatındaki ikici kadın mı olayım?

"Evet,işi bıraktım. Bavulumu almaya geldim. Kapıdaki taksi beni bekliyor." Yarı üzgün yarı şaşkın bakışlar eşliğinde ne diyeceğini bilemedi. Merdivene doğru giderken telefonunun çaldığını işittim. Daha fazla vakit kaybetmemek için ona el sallayıp bavulumu almak için odaya gittim.

Üzerimi değiştirip zaman kaybetmek istemedim. Bavulumu bu elbise ile taşımak zor olsa da aşağıya indirmeyip başardım. Bir ara yuvarlanıyordum ama son dakikada şükür ki tutundum.

Kapıya ulaştığımda kapının kilitli olduğunu fark ettim.

Ne oluyor ya?

Bavulumu bir köşeye çekip Şükran Ablanın yanına gittim. Mutfakta telefonda fısır fısır konuşuyordu. Beni görünce heyecanla konuştu.

"Geldi."

Börekçi dedik ajan çıktı.

O telefonla konuşurken pencereden dışarı baktım. Taksim gitmişti! Kızmaya başladım.

"Şükran Abla anahtarı ver lütfen. Yoksa hiç hoş olmayan şeyler olacak."

Çok fena ağlayıp ortalığın altını üstüne getirmeme ramak kaldı. Bilesin.

"Olmaz ablam olmaz. Hulusi şimdi gelir. Gitmene izin veremem."

Ağzımı öfkeyle açacakken arabanın durduğunu işittim. Nişanı yaptı birini ayarladı. Sıra bana geldi değil mi?

Şükran Abla tedirgince bana bakarak kapıya minik adımlarla ulaştı. Beni Hulusi'ye saldırmadım sana ne yapabilirim, bebeğim? Parlak kaşığımın arkasına bakıp tipimi düzeltim. Giderayak karizmamı çizdirmeyecektim.

Kapı açıldığında nefes nefese kalmış Hulusi içeri girdi. Minnoşum da azgın teke oğlunu peşinden küçük adımlarla geliyordu.

"Hümeyra dinle."

Ellerimi göğsümde bağladım. Burnumu hava diktim eğer ağlamaya kalkarsam göz yaşlarımı bir süre havada tutabilirdim.

"İstifa ediyorum. Bu saatten sonra burada çalışmıyorum. Çekilin önümden." Geçmeye çalışacakken Hulusi bavuluma benden önce uzandı. Ağzımı açıp öfkeyle bağıracağım sırada Minnoşum içeri girdi. Kesik kesik konuşup "Birazcık hatırın varsa dinle onu."dedi.

Vardı ama gururum engel oluyordu.

"Olmaz Fadime Teyzem, otobüs bileti aldım. Kaçırmak istemiyorum." Hulusi sinirle kapıyı kapatıp üstüne de kilitledi.

"Ne yaptığını sanıyorsun, bir kilitlemediğin kalmıştı." Diklenip "Çekil."diye çıkıştım.

"Karadeniz'in hırçın havası anlaşılan sana da bulaştı."