Yalın
Gece'nin sınıfından çıktığımda artık omuzlarım daha dik duruyordu ve o sınıfa girerken içimdeki kopan fırtınaları tarif etmem imkansız gibi bir şeydi.
O lanet olası sınıfa girerken omuzlarım hafif eğik bir şekilde girerken kısacası şekilden şekile girmiştim ama Gece'nin, beni bütün sınıfa yani kısacası arkadaşlarına, öğretmenine tanıtırken yakında 'babam' olacak demesi benim omuzlarımın anında dikleşmesini sağlamıştı.
Her ne kadar Deva ile ortak karar alıp bu sırrı saklamak için ortak hareket edeceğimizi söyleyip ona karşı bir söz versem de bugün anladığım kadarıyla dayanamayacaktım çünkü Gece'nin bana, 'baba' kelimesini kullanması benim açımdan çok farklı duyguları ortaya çıkarmıştı.
Evet onun şu ana kadar emeklemesini, ilk kelimelerini ya da ilk adımlarını göremesem de artık her şey daha farklı olacaktı. Artık ikinci babası olarak her daim kapı gibi ben olacaktım.
"Teşekkür ederim, herkes çok kıskandı." Gece sevinçle konuşup yerinde tam tur dönerek bana ışıldayan gözlerle baktığında gülümseyip onunla aynı hizaya gelebilmek için eğilmiştim.
"Bak ağladığına değdi mi hiç? Sen isteseydin uçakla gelirdim güzelim." Saçlarını öpüp gülümsediğim zaman Gece, inanmıyormuş gibi gözlerini kocaman açmıştı.
-Gerçekten gelir miydin?
Şaşkın ses tonu beni daha çok gülümsetirken onu kafamla onaylamıştım.
" Tabii ki gelirim, hatta şimdi seni çalıştığım yere özel misafirim olarak götüreyim mi ister misin? Gelmek istemezsen de eve bırakırım." Ses tonumu duygu sömürüsü için üzgün çıkartmaya çalışsam da pek başarılı olduğum söylenemezdi.
"Eve gitmek istemiyorum, uçakları görmek istiyorum hem sen askersin ve askeriyenin içini merak ediyorum." Gece, kollarını boynuma doğru uzatıp bana sımsıkı sarıldığı zaman onun sevgisi anında bana geçerken hafiften gözlerim dolmuştu.
Baba olmaya şimdiden alışmıştım ve yerimde çocuklar gibi zıplayıp bağırmamak için zor duruyordum.
" Ama babam kızmasın? " Gece benden uzaklaşıp soruyu sorduğu zaman tek kaşımı yavaş bir şekilde soru sorar gibi kaldırmıştım.
"Eee ben de baban değil miyim? Hem benimle olduğunu biliyor istersen arayabiliriz ve iş yerime gittiğim zaman da Deva beyefendiyi görüntülü arayabiliriz." Sesimi oldukça sakin ve yumuşak bir şekilde çıkartmaya özen gösterirken bir yandan da oldukça zorlandığımı hissetmiştim.
Ben bu konuda, baba olma duygumu aşılamak için onu manipüle etmeye kalkarken bu küçük cimcime beni mi manipüle edecekti?..
/
Deva
Yalın ile Gece, okula sunum için gittiklerinden bu yana resmen diken üstünde duruyordum çünkü Gece her ne kadar oldukça zeki bir kız olsa bile fazlasıyla zor bir çocuktu.
İşimiz fazlasıyla zor olsada beraber üstesinden geçemeyeceğimiz hiçbir olay yoktu ve bu konuda benim onayım tamdı.
Her ne kadar Yalın bana söz verse de ilerleyen zamanlarda sözünde duramayacak seviyeye geleceğini elbetteki biliyordum çünkü bir çocuğunun sevgisini her zerresinde hissedecekti ve bombayı patlatacaktı.
Her şey durmadan değişiyordu. Dün bugüne benzemiyor, bugün de yarına benzemeyecek. Yaşam durağan değildi, her zaman hareket halinde ilerliyorduk ve benim de demek istediğim şey tam olarak buydu.
Yalın, Gece ile ne kadar vakit geçirirse o kadar sevgisini hissedecekti ve adam haliyle ondan uzak kalamayacak hale gekecekti. Aynı şey, Gece için de geçerliydi.
Gece de, Yalın'a bağlı bir hale gelecekti hatta şu an bile ona bağlıydı...
Belki de işimiz düşündüğümüz kadar zor olmayacaktı...
******
