❝Beyazlıktan ibaretsin. Aşık olup kırılıyorsun, renklerin saçılıyor etrafa. Kalbinse kararıyor.❞
Zeynep Çalhan, tüm hayatını müziğe adayan bir üniversite öğrencisidir. Yalnız başına üniversite hayatını sürdürürken bir konsere gitmesiyle hayatı değiş...
ilk olarak size BEYAZ IŞIK KIRINTISI serisinden kısaca bahsedeceğim. beyaz ışık kırıldığında ortaya çıkan yedi renk var. serimiz de tıpkı beyaz ışık gibi yedi parçaya ayrılıyor. serinin adı tam da buradan geliyor. her kitap ismi renklerden oluşuyor. ilk kitabımız KIRMIZI. daha sonra TURUNCU, SARI, YEŞİL, MAVİ, LACİVERT ve MOR olarak devam edecek. kitaplar birbirinden bağımsızdır; yedi farklı kitap, yedi farklı evren, yedi farklı çift.
ikinci olarak, bu kısım teşekkür kısmı; bu serinin adı ve detayları senelerdir aklımda olsa da bu hâle çevrilmesi çok da uzun zaman önce değildi. beş arkadaşım bildi. onların her birine teşekkür ederim çokça; heyecanıma ortak oldukları için, desteklerini esirgemedikleri için, yanımda oldukları için.
Leman'a, Elif'e, Yera'ya, Açelya'ya ve Nisa'ya..
İyi ki varsınız, daima olun.
Son olarak, buraya biletinizi aldığınız tarihinizi bırakmanızı rica edeceğim.
Başlıyoruz, lütfen biletlerinizi kaybetmeyin.
06.07.2023.
BEYAZ IŞIK KIRINTISI
KIRMIZI
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Müzik, kalbin sızladığı yerde başlar."
- Daniel Barenboim
♪ Kaan Boşnak, Benimle Kayboldun
Bölüm 1 | Konser
Ruh bir bedenin içerisinde sıkışarak yalnızlık çekerken onun çığlığı notalar olur.
Dünya üzerinde sonsuz denilecek sayda şarkılar yazılmıştı; bazıları hiçbir zaman dile dökülmeyerek kâğıtta kalmıştı, bazılarıysa bir kâğıda dökülemeyecek bir cesaretsizlikle kalpte kalmıştı. Sonsuzluğun bir sonu vardı ancak bu sonsuzluğun hiçbir sonu yoktu çünkü ortada kocaman bir belirsizlik vardı.
Kalbimden geçen kaç notanın olduğu da belirsizdi benim için.
Dünya üzerinde neredeyse her şeye bir şarkı yazılmıştı; insanların neredeyse tamamı şarkıların genelini aşka bağlasalar da her zaman öyle değildi. Ancak kabul edilmesi gereken bir şey vardı. Şarkılar genelde sevilen insanlara yazılırdı. Bir şarkı yazılmamıştı bana, kendime bir şarkı yazacak cesaretim olmamıştı. Aşkı tatmadığımdan olmalı ki, yazdığım hiçbir aşk şarkısı da içime sinmiyordu. Yazdığım hiçbir şarkının bir sahibi olmadığındandı belki de, emin değilim. Yine de bazı sanatçılar aşkı hissetmediklerini söylüyorlardı, insanlar onların şarkılarında aşklarını yaşarken üstelik. İçime sinen tek bir şarkım vardı; o şarkıyı kâğıda dökecek cesaretim olmasa da kalbimde yaşıyordu. Sözlerini asla unutmuyordum çünkü anneme yazmıştım. On yaşında kaybetmiş olduğum anneme.
