Dönersek vatan,
dönmezsek cennet bizim.
Bölüm Şarkısı: Sezen Aksu- Çocuklar Gibi
🇹🇷
Pusat odada oturmuş elinde ki kağıdın üzerinde yazan her şeyi ezberlemek ister gibi bakıyordu.
0537*******
Hazal Çelebi
Zihninde o güne gitti. Öğretmenle tanıştığı güne.
"Bir şeye ihtiyacın olursa aramak istersin belki" diye kağıda ismini ve numarasını yazarak Pusat'a vermişti.
O günden beri cebinde saklıyordu. Aklına geldikçe kağıt eline gidiyordu ama çekinip kendini tutuyordu.
Derin bir nefes verip kağıdı tekrar cebine koydu.
"Ne yapıyorum ben amına koyayım ya" koltuğa iyice yaslandı ve kafasını geriye atıp tavanı izlemeye başladı.
Pusat hayatı boyunca anne sevgisi baba sevgisi kısaca aile Sevgisi ne demek bilmiyordu. Doğduğunda tekti şimdi tekti şehit olurken de tek olacağım diye düşünürdü.
Sert bir yapısı vardı ama içi yumuşacıktı. O yumuşak tarafa sadece tim arkadaşları ve komutanı ulaşmıştı. Bir de... Çocukken Umay...
Aşk var evet ama tek aşk vatan aşkı diye düşünürdü sürekli. Tıpkı komutanı gibi. Gerçi onun da Hali ortadaydı...
Öğretmeni tutsaklıktan kurtardığı gün çok konuşmamışlardı. Sadece Hazal konuşmuş Pusat dinlemişti. Hacettepe üniversitesinden mezun olduğunu İzmir'li olduğunu oğlak burcu olduğunu hatta 10 yaşından beri hayalinin öğretmen olmak istediğini biliyordu.
Gözlerini kapatmış öylece düşünürken aniden kapı açıldı ve içeri Giray girdi. Kafasını kaldırmadan kim geldi diye baktıktan sonra istifini bozmadan tekrar gözlerini kapattı.
"Asi" dedi Giray kapıyı kapatıp.
"Hıh" gözünü açmadan boğazından cevap verdi. Giray yanına gelip oturdu.
"Neyin var lan" dedi omzunu sarsarak. Gözünü açıp doğruldu. Sol tarafına Giray'a baktı. Yüzünde ayrı bir sevinç vardı.
"Benim bir şeyim yok senin neyin var" dedi yüzüne bakarken. Giray arkasına gururla yaslandı.
"Ehh sana yenge buldum" Pusat alayla güldü. O da aynı Giray gibi yaslandı.
"Gerizekalı dokuzunda neysen yirmi dokuzunda da aynı boksun yemin ederim" Pusat'ın anıları aklına geldi.
"Olum hiç değişmemiş lan. Dik başlığı, konuşması, İnatçılığı. Lan çillerinin sayısı bile aynı " Pusat şaşırıp baktı yüzüne.
"Oha lan saydın mı" kafasını yavaşça salladı Giray.
"6 yaşında sağ yanağında 72 sol yanağında 78 tane vardı. Şimdi de aynı"
"Vay anasını ya bu nasıl bir sevdadır arkadaş" Pusat devam etti.
"Gerçi Yetimhanede çillerim var diye ağlıyordu" Giray nefes verdi.
YOU ARE READING
ENKAZ
Teen Fiction"Yaydım edin..." Uyudu Umay. Ama son hatırladığı şey bir adamın sesi olmuştu. "Dayan küçük dayan kurtaracağım seni" Sessizlik. Karanlık. Soğuk. Acı. Korku. Umay. Baş başa kalmışlardı şimdi. **** Gözleri tekrar açıldı Umay'ın. Ama bu sefer dışard...
