Bölüm 39'

35 7 23
                                    

Bölüm şarkıları:Cem Kısmet (Pilli Bebek)-Kızım
Nil Karaibrahimgil-Benden Sana
Tuğkan-Civciv

.

Geç kalınmış hayatların geç kalmış hayalleri...

Gözlerimi araladığımda Rüzgar bana sıkıca kollarını sarmıştı,ufak bir gülümsedikten sonra onu uyandırmamaya dikkat ederek yataktan kalktım ve odada bulunan lavaboya geçip elimi yüzümü yıkayıp dilerimi fırçaladıktan sonra susadığım için aşağı mutfağa indim..

''Günaydın kızım..''

"Günaydın...Baba."

Ona hâlâ o kelimeyi söylerken zorlanıyordum,çünkü benim için baba kavramını temsil eden kişi Orhan'dı..

Kendime bir bardak su doldurduğum sırada mutfağa abim girdi..

"Günaydın."

"Günaydın."

"Rüzgar nerede?"

"Uyuyor."

"Aynı odada mı kaldınız?"

Cevap vermek yerine suyumu içtim,babam sanki anlamış gibi bana göz kırptı..

''Aç mısınız?''

"Değilim."

''Acıkırsın,ben bir şeyler hazırlayayım.''

"Yardım edebilirim."

''Yok ben yaparım.''

"Olmaz öyle şey."

"Ben ellemiyorum."

Abim mutfaktan çıktığında biz birlikte kalmıştık..

''Yumurta sever misin?''

"Hayır."

''Tamam,o zaman sana yumurtasız menemen yapayım..''

"Menemen yerim ama soğan olmasın olur mu?"

''Soğansız menemen mi olur?''

"Sevmiyorum."

''Peki bakalım.''

Babam dolaptan malzemeleri çıkarınca bende kahvaltılıkları çıkarıp çay suyu koydum.

Salatalık ve domatesleri doğradıktan sonra peynir kestim ve masalara servis tabakları koydum,daha sonra zeytin alıp masaya koyduktan sonra birkaç ekmeğin üstüne sürülecek şeyleri koyup çayı demledim,bu sırada babam menemeni yapmıştı..

''Hadi sen Rüzgar'ı uyandır.''

Mutfaktan çıkıp odaya gittim ve Rüzgar'ın gece gibi olan saçlarını öptüm,daha sonra alnını ve yanaklarını öptüm..

Cidden onu özlemiştim,onun kokusunu,onun simsiyah gözlerini,simsiyah saçlarını,buğday tenini,ellerini,gamzesini,Adem elmasını,kısaca her şeyini..

Dudaklarına yöneldiğim sırada kendimi bir anda onun altında bulmuştum..

"Sen uyanık mıydın?"

"Hm hm,biraz daha gözlerim kapalı kalsaydım neler olacaktı acaba?"

Onun güzel yüzüne baktım,sakalları yavaş yavaş çıkmaya başlıyordu..

"Kahvaltı hazırladık.."

"Kiminle?"

"Babamla,gel hadi."

Alnımı öptü ve üstümden kalktı..

"Canın acıdı mı?Ben bir an düşünemedim."

"Acımadı.''

Beş HecelilerWhere stories live. Discover now