Beş Heceliler

Bölüm 35'

Bölüm Şarkıları:Yıldız Tilbe-Aşk Laftan Anlamaz Ki
Onur Can Özcan-Gülümse Kadın
Koray Avcı-Gittin Gideli
Mavi Gri-Çok Özledim
Sezen Aksu-Geri Dön
Tuğkan-Seni Çok Özlüyorum

.

Rüzgar

Sensiz kalmak ölümden beterdi
Ben sensiz her gün ölürken,hiç mi düşünmedin beni?

Koca bir bayram geçti üstümüzden,Güneş ile hiç konuşmadık...

Onu deli gibi özlerken,onsuz olmak ölümden bile beterken sadece yaptığım evinin oraya gidip onu uzaktan izlememdi ve bu uzaktan sevmelerim ne kadar devam edecekti bilmiyorum...

Ona birkaç kez mesaj atmaya karar vermiştim ama yazmamıştım,beni unutmaya çalışan belki de çoktan unutmuş olan birine kendimi hatırlatıp kalbinde bitmişken Anka Kuşu gibi küllerimden doğup onun kalbine sıkıntı getirmek istemedim...

Ablamın yanına gitmiştim geçen hafta ve ablamın bir sevgilisi olduğunu öğrenmiştim,onun için sevindim,en sonunda mutlu olacaktı,mutluluğunu bir erkeğe dayayan kadınlardan değildi ablam,sadece sevdiği ve değer verdiği,sevildiği ve değer görüldüğünü hissetmek isteyen biriydi ve en sonunda istediğini bulmuştu,bana sevdiğini anlatırken gözleri parlıyordu..

Ateş Saye ile barışmıştı ve ben ara sıra Güneş'i sorduruyordum,en azından iyi olduğunu bilmek güzeldi...

Şimdi ben onun sesinin olmadığı evde onun telefonumda olan videolarını izliyordum...

Çok zordu,özlediğin an arayabildiğin,evine gidebildiğin biri ile artık hiç konuşamayacak bir hale gelmeniz..

Acıtıyordu,kanatıyordu,
yaralıyordu,öldürüyordu ama nefes almaya devam ediyordum..

Özlemek,özlerken görememek,saçının kokusunu duyamamak canımı acıtıyordu..

Onun videosunu izlerken bir tanıdıktan mesaj geldi,mesaja tıkladım...

Benim yaptığım gibi hem mühendislik hem mimarlık okumak istiyordu bunun için ne yapması gerektiğini sormuş..

Ona çift ana dal programlarının işleyişlerini ve nereye başvurması gerektiğini yazıp ona mesajı attıktan sonra videolarını izlemeye devam ettim,bu böyle olmayacaktı,direkt evden çıkıp herhangi bir arabanın anahtarını alıp arabayı evinin oraya sürmeye başladım...

Şu siktiğimin trafiği beni bir gün öldürecekti ama bakalım ne zaman...

Geç kalmak istemiyordum ama şu sikik ışıklar buna sebep oluyordu..

En sonunda onun ayak bastığı sokaklara geldiğimde onunla aynı sokakta olmanın verdiği bilinçle gülümsedim..

Arabamı park ettikten sonra onu izlediğim köşeye geçip onun evini izlemeye başladım,biraz sapık gibi hissettim kendimi ama olmuyordu,onu görmeden olmuyordu...

Cebimden sigara çıkarıp yaktığım sırada evine biri ilerliyordu ve bu kişi Saye'den başkası değildi..

Camın önüne geldi ve dışarı baktı,gülümsedi ve büyük ihtimal kapıyı açmak için içeri girdi..

Yetti,o gülümsemesini gördüm ya..

Hiç silinmesin o güzel gülümsemesi o güzel yüzünden..

Telefonum çaldığında arayana baktım,Ateş arıyordu..

**Efendim Ateş?**

**Kardeşim,akşama müsait misin?**

**Niye?**