Beş Heceliler

Bölüm 37'

Bölüm şarkıları:PERA-Sensiz Ben
Onur Can Özcan-Ayyaş

.

Rüzgar

Seni bulamayacağım bir yere gitmeni istemiyorum sevgilim...

Güneş'i hastaneye götürürken bir yandan da ağlıyordum..

Onu büsbütün kaybetme düşüncesi beynimi yiyip bitiriyordu..

Ben onu kaybetmek istemiyordum,ben onun gitmesini istemiyordum,hem daha hayalleri var..

Lütfen Allah'ım,lütfen ona bir şey olmasın,benim gibi ellerinde kan olan bir adamın duası kabul olur mu bilmiyorum ama lütfen Allah'ım,lütfen o yaşasın..

"Seni yaşatacağım Güneş,dayan sadece."

Burnumu çektiğim sırada telefonum çalıyordu,hızla telefonu açıp hoparlöre aldım..

**Alo?**

**Kardeşim,iyi misiniz?Silah sesi geldi de..**

**Ateş,Güneş'i vurdular,hastaneye gidiyorum,konum atarım,Bora ve Eymen'de gelsin,hazır hastanede olacağız..**

**Tamam.**

Telefonu kapattım ve gaza fazlaca yüklenerek en yakın hastaneye ulaştım..

Güneş'i arabadan indirip kucağıma aldım ve hastanenin içine girdim..

"YARDIM EDİN!"

Birkaç doktor ve hemşire geldi ve Güneş'i sedyeye yatırdılar..

''Ameliyathaneyi hazırlayın,çabuk!''

Onlarla birlikte bende yürümeye başlamıştım..

''Beyefendi,daha fazla gelemezsiniz.''

"Peki."

Hemşire gittiği an olduğum yere çöküp Ateş' konum attım ve kafamı dizlerimin üstüne koydum..

Canım yanıyordu,çok canım yanıyordu..

Derin bir nefes aldım ama sanki soluduğum şey oksijen değil de alevdi sanki,nefesimi dışarıya versem olduğum yer alev alacak gibiydi...

Kollarımı kendime sardım..

Çaresiz hissediyordum,çok güçlüymüşüm de tüm gücüm alınmış gibi hissediyordum,araf gibi hissediyordum...

O sadece sırtının biraz üstünden vurulmuştu ama ya ölürse diye düşünmeden edemiyordum..

Sahi ben o ölürse ne yapardım?

Sende kendini öldürürdün..

Kana bağımlı kişi konuşmuştu ve haklıydı,o giderse bu hayattan benim yaşamamın bir anlamı da kalmazdı..

Ellerimde hâlâ onun kanı vardı,ellerim hâlâ onun kanıydı..

Oturduğum yerden kalktım ve lavaboya girip ellerime sabun sıkıp güzelce ellerimi köpürttüm ve ellerimi suyun altına soktum,ellerim yıkandı ama sanki hâlâ ellerimde kanlar vardı..

Tekrar sabunladım ellerimi,tekrar duruladım,tekrar sabunladım,tekrar duruladım...

Ellerimi peçeteye sildim ama hâlâ kanlıydı ellerim,sadece güneş'in değil öldürdüğüm insanların kanıydı ellerim..

Yüzümü de yıkayıp kendime baktım..

Harabe bir adam görmüştüm..

Lavabodan çıktım ve ameliyathanenin önüne gittiğimde Ateşler buraya doğru yürüyordu,Eymen'i ve Bora'yı görmemle ayağa kalktım..