එතන හිටිය කොල්ලා එහා පැත්ත බලන් හිටියේ. එයා එකපාරටම ඒ කටහඩට මේ පැත්ත බලද්දී දැක්කේ එයා දිහා බලන් ඉන්න මෙරෝනව.
? : ම්...මෙරෝනා 😲
ඒ ආපු කොල්ලා එක්ක තව ගෑනු ලමයෙකුත් හිටියා. එයත් පුදුම වෙලා මෙරෝනා දිහා බලන් හිටියා.
👩 : ඔ...ඔයා 😲
Merona : ඔ....ඔයාලා
.
.
.
.
.
.
.
.
Merona : තමුසේ මොකද මෙතන කරන්නේ 🤨
හොද හිතින් කියන්නේ දැන්ම මෙතනින් යනවා 🤨එතන හිටියේ වෙන කවුරුත් නෙවේ ජිමින්. කෙල්ල ජිමින්ට බැනලා දොර වහන්න යන්න හදද්දිම ජිමින් එයාගේ සපත්තුව දොර අස්සෙ දාලා නවත්තගත්තා.
Jimin : ස්...සොරි😔😔 ඒත් මේ රූම් එක යුන්හි කියලා කෙනෙක් නැද්ද
Merona : යුන්හි 🤨 ????
ඔව් ඒ මගේ ලමයා. ඇයි ???Somi : මොකක් ඔයාගේ ලමයා
Merona : ඇයි මොකක්ද තමුන්ට තියෙන අමාරුව
Jimin : ජින් හ්යුන්ග් නැද්ද
Merona : ජින් ඔප්පා ගෙදර ගියා. දැන් තමුන් යන----
පොඩ්ඩක් ඉන්න. තමුසෙද එතකොට ජින් ඔප්පාගෙ මල්ලිJimin : ඔ...ඔව්. ම්න් ආවේ යුන්හිට කොහොමද කියලාබලන්න.
Merona : අවශ්යතාවක් නෑ. තමුන් එන්නේ කියලා දන්නවනම් කොහොමටවත් මන් කැමති වෙන්නේ නෑ. තමුසෙගේ සපත්තුව ඔතිනින් අරගෙන යනවා මෙතනින් දැන්මම 🤨
Somi : මොචිට බනින්න එපා ඔයා. එයා ආවේ ජින් හ්යුන්ග් හොස්පිටල් එකේ ඉන්නේ කියලා කිව්වම.
Jimin : කමක් නෑ සෝ. අපි යමු 😔.
ම්...මන් යන්නම් මෙරෝනා 😔ජිමින් ගියාම කෙල්ල හයියෙන් දොර වහලා දැම්මේ මෙච්චර වෙලා හිතේ අමාරුවෙන් හිර කරන් ඉන්න කදුලු එක එක කඩන් වැටෙද්දියි. හරි අමාරුවෙන් හුස්ම ගනිද්දී යුන්හී හිමීට ඇදෙන් බැහැලා මෙරෝනා ලගින් වාඩිවුනා.
YOU ARE READING
🖤𝙼𝚁.𝙿𝙰𝚁𝙺 ||PJM||🖤ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ
Fanfiction" ඔම්මා කෙනෙක් නොවුනු මන් එයා නිසා දැන් ඔම්මා කෙනෙක් වෙලා. දරුවෙක්ගේ හඩෙන් ඔම්මා කියලා වචනේ පිට වෙන කොට දැනෙන සතුට කියන්න බෑ. එයා මට ඔම්මා කියලා කියද්දී මගේ ඇග නිකන් පිච්චෙනවා වගේ . මොකද අද මේ තැනට එන්න ඕනේ එයා. ඒත් අද මන් මෙතන. ධෛවය හරි පුදුමයි...