ඒත් එකපාරටම ට්රොලි තුනක් මෙරෝනගේ පැත්තට ඇදෙද්දී ඒ තුන් දෙනාගෙම මූනවල් ටික මෙරෝනට පැහැදිලිවම පේද්දී මෙරෝනගේ අතේ තිබ්බ පෝන් එක දඩාස් ගාලා බිම වැටෙන්නේ තත්පරයකින්.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Merona : ඔන්නියා.................................
මෙරෝනගේ පෝන් එක බිම අත ඇරෙනවත් එක්කම කෑගහන්නේ මුළු හොස්පිටල් එකම දෙදරන්න තරන්.
Merona : අ...අනේ ඔන්නියා... මගේ ඔන්නියාට මොකද උනේ 😥
මෙරෝනා ට්රොලියේ තියෙන මිසූගේ දේහය අල්ලගෙන හෙලෙවුවත් වැඩක් වෙන්නේ නෑ. මුලු ඇගම වතුරෙන් තෙත්බරිත් වෙද්දී මිසූගේ ලේ ඇග හැමතැනම.
මෙරොනා දැක්කේ ඊට එහ පැත්තේ තියෙන අනිත් ට්රොලියේ ඉන්න ටේහියුන්ග්ව.
Merona : ඔප්පා...😭
අනේ ඔප්පා ඔයාලට මේ මොකද උනේ😭😭😭
පැ....පැටියෝ යුන්හියා.
මගේ යුන්හියා ඔයාගේ ඔලුවෙන් ලේ එනවා😭😭😭
මෙරොනා ටේහියුන්ග් ගාවින් ගිහින් යුන්හි ලගට ආවා.
Merona : මෙයාලව ඔපරේශන් තියටර් එකට ගෙනියන්න. යන්න ඉක්මනට
Soha : මෙරෝනා ඔයාගේ ඔප්පනම් මේ ලෝකේ දැන් නෑ. එයා ජීවතුන් අතර නෑ.
YOU ARE READING
🖤𝙼𝚁.𝙿𝙰𝚁𝙺 ||PJM||🖤ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ
Fanfiction" ඔම්මා කෙනෙක් නොවුනු මන් එයා නිසා දැන් ඔම්මා කෙනෙක් වෙලා. දරුවෙක්ගේ හඩෙන් ඔම්මා කියලා වචනේ පිට වෙන කොට දැනෙන සතුට කියන්න බෑ. එයා මට ඔම්මා කියලා කියද්දී මගේ ඇග නිකන් පිච්චෙනවා වගේ . මොකද අද මේ තැනට එන්න ඕනේ එයා. ඒත් අද මන් මෙතන. ධෛවය හරි පුදුමයි...