შენ მე მეკუთვნი

part 3

გაოცებული ვუყურებდი კარებში მდგომ დაჩის  რომელსაც სახეზე სმირკი აეკრა და თავაწეული შემოჯლაგუნდა სახლში
— კითხვა დაგისვი მგონი?!
— პატარა ქალბატონო, შენ ალბათ ნიკას და ხარ ხო-ჩაიცინა
— იცოდეე ნიკასთან გუშინდელზე რამე წამოგცდება და არ გაცოცხლებ?!!-დავემუქრე ვითომ მასთან რამეს გავხდებოდი, გაიცინა და სკამზე კომფორტულად მოკალათდა
ცოტახანში ჩემი ძმაც მოვიდა და მონატრებულ მეგობარს გადაეხვია თვალები ავატრიალე ამ სანახაობაზე და ნიკას დავუბარე
— რაღაცეები ამოვიტანე და სამზარეულოში დევს ჩემს ოთახში ვიქნები არავინ შემაწუხოს!! როცა მომინდება თვითონ გამოვალ?!-ნიკამ თვალები აატრიალა, შუბლზე მაკოცა და დაჩის მიუსკუპდა, უნდა ვაღიარო ორივე საშინლად სიმპატიურია, მაგრამ მაინც მე ვჯობივარ. ჩემს ოთახში შევედი და მუსიკებს ვუსმენდი კარზე კაკუნის ხმა გავიგეე და მკვლელი სახით გავაღე კარები
ნიკა მეგონა მაგრამ დაჩი იდგა მომღიმარი ნეტა რააცინებს გამოაჩინა 32 კბილი ვაღიარებ ლამაზი ღიმილი აქვს მაგრამ გვეყოს მასზე ფიქრი
— რაგინდა! ხოვთქვი არ შემაწუხოთთქო?!
— დემე და იკა მოვიდნენ ნიკამ დაუძახეო-ამ სახელების გაგონებაზე სახეზე ღიმილი გამომესახა უეცრად ყურთან დაჩი დაიხარა და ჩამჩურჩულა
— ლამაზი ღიმილი გაქვს პატარა ქალბატონო-გაიწია თვალი ჩამიკრა და წავიდა რამდენიმე წუთი გამოშტერებული ვიდექი კარებში ღმერთო! მისიი ხმა, მოახლოება, გული ამიჩქარდა დავიძაბე ფიქრებიდან დემეს ყვირილმა გამომიყვანა და სწრაფად გავექანე მისკენ როგორ მომენატრა ეს იდიოტი არადა 5 დღეა არ მინახავს ხო მართლა დემე ჩემი ძმის საუკეთესო მეგობარია ბავშვობიდან ერთად არიან და ჩემთან ძალიან დიდ დროს ატარებდა საკუთარ ძმად ვთვლი და ძალიან მიყვარს უსიმპატიურესია კულულები რომ გადაიპარსა ლამის თან გავყევი ყოველთვის ისე მექცეოდა თითქოს მისი პატარა და ვიყავი დემესთან ჩახუტებებს და კოცნებს რომ მოვრჩი იკასთან წავედი იკაც ნიკას საუკეთსო მეგობარი იყო და ისიც დემესავით ბავშვობიდან მოგვყვება დემეს მარის მიმართ რაღაც სიმპატიები შევატყე და არც მარი ჩანს მის მიმართ გულგრილი აქ უკვე ჩემი ხელია საჭირო
— პატარა ქალბატონო ჩემს მიმართ ძალიან ცივი იყავი მათ კი სადაცაა გადაყლაპავ-სმირკით მითხრა დაჩიმ რაზეც ყველას გაეცინა
— რასვიზავთ ვისთანაც საჭიროა ცივი ვარ?!-ენა გამოვუყავი და ნიკას გვერდით მივუსკუპდი დალევა მეც მინდოდა გადავწყვიტე დღესაც ბევრი დამელია, მაგრამ გოგო მარტო მე ვიყავი სოფოს და მარის დავურეკე არეცალათ, ასერომ გართობა ბიჭებთან ერთად დავიწყე რამდენიმე ჭიქა დავლიე და ნიკამ უკვე დაიწყო უფროსობა
— აღარ დალიო მეტი ბევრი მოგივა?!
— კარგი რა ძამიკო ეს ერთხელ მაინც მაცადე წეისერად გავერთო-საწყალი თვალებით შევხედე მას რამაც გაჭრა და ისევ გავაგრძელე დალევა
— უკვე საკმარისად მთვრალი ხარ წამოდი ოთახში შეგიყვანო?!-მითხრა დაჩიმ და ჩამებღაუჭა
— არმჭირდება ჩემით მივალ?!-უკარებას როლი მოვირგე ისე თითქოს გუშინ მთვრალზე მასთან არ ვიყავი
— ანანო ნუ ჯიუტობ გაყევი დაჩის სწრაფად ეხლა?!!-ახმაურდნენ ბიჭები მეც სხვა რა გზა მქონდა გავყევი იმ ერთუჯრედიანს საწოლზე დამაწვინა და პლედი გადამაფარა შუბლზე ისე მაკოცა გააზრებაც ვერ მოვასწარი არვიცი ეს რამ მათქმევინა მაგრამ ჩემთან დარჩენა შევთავაზე
— დაჩი შეგიძლია ცოტახნით დარჩე?-გაეცინა
— პატარა ქალბატონო წეღან არ მომყვებოდი და ახლა დარჩენას მთავაზობ?-ნერვები მომეშალა
— გაეთრიე რა უბრალოდ მარტო ყოფნა არ მინდოდა?!-ნელი ნაბიჯებით მოდიოდა ჩემსკენ საწოლზე ჩამოჯდა და თმაზე ფერება დამიწყო
— ძალიან ლამაზი ხარ!-უეცრად ჩემსკენ დაიხარა და ყურში ჩამჩურჩულა, ისევ ის გრძნობა ტანში, ისევ ჟრუანტელმა დამიარა სულ ავწითლდი, რაზეც გაეღიმა ლოყაზე მაკოცა და ტკბილი ძილი მისურვა შემდეგ კი ჩუმად გაიპარა ოთახიდან. ცოტახანი ვფიქრობდი მის საქციელზე ბოლოს კი სიზმრების სამყაროში გადავეშვი...