The Guy Who Fell In Love

Mistress

"Malayo pa ba, Ely?" tanong ko rito at kanina pa kami lakad nang lakad. Ang sakit na rin ng paa ko. Hindi na kami natapos sa kalalakad nitong pasimunong nasa harapan ko. Hindi ko pa rin alam kung saan ako dadalhin ni Ely. He always talk and tell some stories about him and always interrupt me whenever I'm talking.

"Malapit na," ani nito at tumingin sa akin.

"Saan ba tayo pupunta kasi?" ani ko at ilang ulit ko na ring tinanong sa kanya. Napakamot na lang ako at tinignan siya ng masama pero inirapan lang ako ni Ely. Ang dami na naming nalagpasan ng mga bahay at mga commercial building mukhang  sa liblib na lugar na kami pupunta. Wala nang mga matatayog na building at puro kahoy na lang ang nakikita ko pero may mangilan-ngilan pa ring bahay. Asa manila pa naman kami 'di ba?

"Sa kabit ng tatay ko," wika nito na parang wala lang ang sinabi niya. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin dahil medyo personal iyon. I don't know how to comfort someone and I don't know how to put words to people. Natatakot din akong mag-sabi baka may masabi pa akong mas ikakalungkot nila. I'm not good at it. Mukhang naramdaman ni Ely na tumahimik ako kaya humarap siya sa akin. Hindi ako nag-salita dahil alam kung sensitibo ang topic na 'yun.

"Huy, napano ka? Wala lang iyon no tsaka nga nandito tayo para maging masaya. Hindi naman kami close nun," wika nito sa akin at ngumiti. Hindi ko na lang pinansin ang sinabi niya at nag-lakad na lang. Mas magandang itukom ko na lang ang bibig ko.

"Dito na tayo!" ani nito at sa wakas natapos na rin kami sa paglalakad. 

"Dito yung bahay ng kabit ng magaling kung tatay?" wika niya at parang nag-eendorse lang ito ng bahay dahil may pa gestures pa siya sa harapan ko.

He pointed a bungalow house but it was clean and well designed structures. Wala nang ilaw sa mga bintana ibig sabihin tulog na kung sino man ang nandyan sa bahay na yan. Sabagay madaling araw na rin. Magkakalayo naman ang bawat bahay parang nasa isang subdivision ang lugar. Napaplibutan din ng mga kahoy at halaman ang bahay parang american architecture ang style ng bahay.

"Then? " curious kung tanong. He grab the plastic bag in my hand and then he throw one of the spray paint in my direction.

"Watch and see," he winked at me and then lumapit siya sa nakapark na sasakyan. He shake the spray paint and sprayed it on the car. I was in shock when he do that. He writes a word in there. 

Kabit

"Halika na dito. It's fun!" wika nito habang nagsusulat na naman ng mga bulgar words sa sasakyan. Kita ko kung paano siya mag-calligraphy ng words sa sasakyan ng kung sino man may ari nun. 

Malandi

Pokpok

Panget

I don't know how to act or even what to react. This is form of vandalism and trespassing. Pwede kaming makulong kung mahuli man kami. Agad akong lumapit sa kanya at hinawakan ang kamay nito para tigilan ang pag-susulat niya ng kung ano-ano sa sasakyan. I would not tolerate this kind of behavior of him. Ely should not cross the line.

"This is wrong. Pwede tayong makulong rito Ely," wika ko rito at medyo may diin ang boses ko baka kasi marinig kami at magising pa sila. Tumingin siya sa akin at tumayo. Direktang tumingin siya sa aking mata na nakangisi. Nilapit nito ang katawan niya sa akin. We are both an inches away to each other. I can already smell his perfume and his heat that touches my skin. 

"Kalimutan muna natin yang batas batas na yan. Just no rules for just this night Gideon. No rules... just us," sabi niya at mahinang tinapik ang aking pisnge. Bigla akong natauhan sa sinabi niya. His words hit some nerves to my brain.