Chapter 37 : I'm with you

64.2K 3.1K 1.1K
                                    

37.

I'm with you

Sisa

Huminga ako ng malalim at sinapo ang ulo ko gamit ang dalawang kamay ko. Hindi ko na alam anong gagawin kaya sumandal na lamang ako sa pader at tumingala sa kulay puting kisame.

Bakit ganun? Bakit kahit anong gawin ko, ayaw paring gumaan ng pakiramdam ko? Bakit ako nagkaka-ganito? Hindi naman kami close ni Tammy ah? Bakit ako nasasaktan ng ganito? Bakit ayaw paring tumigil ng luha ko?

Tammy was pregnant. She was fucking pregnant. How could the Crimson Ripper do that? I get it, may kung anong pinaghuhugutan ang Crimson Ripper pero to drag an innocent and unborn child into this mess too? Come on, that's just plain and utterly fuckshittestdisgustingteribble--yeah, its so horrible that I cant even give a word for it.

I dragged myself towards the door and peeped on the small glass right infront of me.

Sumilip ako sa loob ng kwarto at nakita ko si Dustin na nakaratay at wala paring malay. Andaming makinang nakakabit sa kanya at andami rin niyang tinamong bali sa buto. He has wounds all over his body na gawa ng mga bubog palatandaang kahit sugatan at nasa bingit ng kamatayan, sinubukan niyang gupang ng gupang and I bet it's because he still tried to help Tammy. His vital signs are stable now and he could wake up any time now.

The doctors say it's miracle he survived. Bullshit. The crash was only the beginning. Now, how the hell are we going to tell him what happened to Tammy? The real question here is, can Dustin survive the painful truth of Tammy's death?

"When he wakes up, don't tell him..."

Lumingon ako nang marinig kong nagsalita na si Kirk. 

We've been standing next to each other for the past few hours. We weren't even talking. We were just silently sulking and crying our eyes out. This guy.. muntik ko ng makalimutan, magkapatid nga pala sila ni Dustin.

"He deserves to know no matter how painful it is." I insisted while forcing my voice not to crack.

Kirk looked up and I saw his eyes. Pain was written all over it. He looked straight into his eyes and I saw this different side of him... He's torn. He loved Tammy, there's no doubt to that.

"Pakiusap, Si Dustin nalang ang natitira sa'kin, bibitaw siya oras na malaman niyang wala na si Tammy. Hindi 'yon pwedeng mangyari." Umiiyak na sambit ni Kirk kaya kahit labag man sa kalooban ko, tumango-tango na lamang ako saka pinahid ang palad sa pisngi ko.

"At kung maari sana, manatili ka muna sa tabi ni Dustin. Kailangan niya ng kaibigan." Dagdag pa ni Kirk kaya muli akong tumango-tango. Tumango-tango rin si Kirk as if he's ran out of words to say saka tuluyang pumasok ng kwarto dahilan para maiwan akong mag-isa sa pasilyo.

Muli akong sumilip sa loob at kwarto at awang-awa ako nang makita si Kirk na umiiyak sa harapan ni Dustin. He's no longer the tough guy I thought he was. He's cracking. He's destroyed now. 

The Crimson Ripper won.

He finally got to destroy each of us.

The girl who cried murder tooTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon