FAR ABOVE MY TOUCH

Chapter 10

-Ysa

Di parin ako maka get over sa eksenang ginawa ng matanda. Nagulat nalang ako ng nasa tabi ko na siya.

"Tunay ngang maganda ang anak ni Alfonso nagmana ka sa iyong ina".
Ngunit sa tingin ko ang iyong ugali ay Malayo sa iyong ina. "

" You know my mom?

"Natural, taga dito si Belinda at dito sila nagkakakilala ni Alfonso". Sabi niya na parang pa galit. Pinaglihi ata sa galit tong matandang to. Akmang may sasabihin pa siya nang nagsalita ang isang katulong sa tabi.

"Donya Felicia, naparito po kayo? Wala po si sir Seb, nasa centro bayan pero baka pauwi na rin po"

"Anong karapatan mong putulin ang mga pinagsasabi ko! Binigyan ba kita ng hudyat para magsalita?" napakuyom ang palad ko sa pinagsasabi ng matanda at Di ko na napigilang magsalita.

"Mawalang gana po ha Lola, kahit po si Sebastian ay apo niyo at kayo may ari netong lupa at pinapasahod mga tao dito, you don't have the rights to talk them that way". Nagulat naman ang matanda, tumingin sa mga katulong at tumawa ng malakas. Sumunod din ang mga kasamahan sa bahay. Now I'm confused.

"Why are you laughing?"

"I like you iha" sabay lapit sakin at mgumiti.

"You should marry Sebastian" nagulat naman ako sa sinabi niya
Aside sa pag sabi niya na ill marry Seb eh biglaan siyang bumait. I'm going crazy.

"Lola!" si Seb, kada rating lang.

"Sebastian apo! Nakita ko na ang mapapangasawa mo. I like her. Marry her the soonest kung hindi, lalayas ako"

"La, Ysabelle is a special guest here. Ano na naman bang pinagsasabi mo? Is this one of your drama? Stop it"

"Apo, namiss ko lang naman umarte with these people and seryoso ako sa sinabi kong kasal kay Ysa"

I'm really confused, so ang galit galitan kanina ay drama lang. Is that the reason why they are all laughing kanina? What kind of woman is this!

"By the way, andito pala ako kasi namiss kita apo. I'll stay here muna for days."

"Why? You don't actually do this La. What's your plan?" anu Sebastian.

"Namiss ka lang ng lola mo, hindi mo ba ako namimiss? Hindi mo na ako binibisita" ano Lola Felicia

"La, stop it. Kahapon lang ako na daan sa bahay. You can stay, stop your drama".

Pabalik balik lang ang tingin ko sa kanilang dalawa, they look so cute though. I'm little jealous. I never had lola or lolo.

My thinking stops when Sebastian looks at me.

"You're taking you're coffee? It's already cold".

Don ko lang napansin na mejo matagal na pala kami sa eksena at malamig na ang kape ko.

"Let's go inside and take our breakfast"  Tumango naman ako at sumunod.

Sa hapag, usap lang sila ng usap na mag apo at gives happiness in my heart at the same time jealous. This never happens to me since my mom died.

I stand at nag paalam sa kanila. Bigla nalang ako na lungkot. Not so super lungkot but I know na lungkot lang ako.

"I'm done, I'll just go to my room. I have some important documents to deal with". Nakita ko naman na nagtataka sila na umalis ako but I just ignored it.

In my room, I am just staring at my laptop pretending that I am doing something. It's been almost  5 years, I should not be thinking those memories again. But those are all that I've got.

--jaqeebee