Kabanata 9

22 4 0
                                    

I remained composed. “No, sir.” I answered at Ysmael for the tenth time. He was perpetually asking me if I want to dine with him, to go talk to him and other stuff. But I continued to refuse his offers, I should act professional.

By the way, I succeeded on transferring my stuffs on my old apartment. I already paid in advance in case something will happen. I'd like to contact Chielsea.. The only friend I consider but I was to mess up.

With his shoulders slacking he went out of the office. This isn't the first time he had pulled this antics. After that incident he's like contradicting all of the things he told me.

Sighing I stood up and went to the water dispenser to drink. Naiisip ko naman, natatakot ako. Alam ko kung anong nararamdaman ko para sakanya pero nauunahan ako ng takot at hiya. Totoo naman kasi, masyado akong pabida, ni hindi ko nga pinaghirapan ang pwesto ko rito sa kumpanya at sobrang FC ko sa anak ng CEO.

“Oh, Ally buti nalang at lumabas ka ng office!” Ani Macarena. “Badtrip ata si sir?” Tanong niya sa akin, nagkibit balikat na lamang ako. “LQ?”

I eyed her flatly, mukha ba akong papatulan ng pangseryosohan ng lalaking iyon? Eh, naglolokohan lang kaming dalawa. “Bakit boyfriend ko ba siya para alam ko lahat ng ginagawa at gagawin niya? Bakit close ba kami para magsabay kumain at umalis ng office? Bakit?” Napa-atras si Macarena. “At saka hindi kami magsyota para magkaroon ng LQ. Tigil-tigilan mo ang pagiging malisyosa Macarena at baka magupit ko iyong pubic hair mo.” Inis kong sambit.

Madrama nitong hinawakan ang kanyang dibdib na para bang may makakapa naman siya roon. For her information mas totoo ang akin at may umbok. “Galit na galit, gustong manakit? Halatang may hinanakit ka friend.”

I rolled my eyes. “Ewan ko, ang dami niyong napapansin na hindi naman dapat! Imbyerna!”

“Taray ah! Ikakaganda mo iyan?”

“Hindi kasi matagal na akong maganda.”

“Wow, kaloka ka girl akala mo may ipinagmamalaki. Suso mo nga walang umbok.”

“Bastos ka! Atleast may utong gaga ka ba.”

Ng magsawa na sa pagbabangayan ay iniwan ko na si Macarena sa station nito't dumiretso na rin ako sa akin. Wala akong balak mag overtime dahil baka hindi ako makauwi ng buhay, mukha kasing manlalapa anytime si Ysmael base sa mukha nito. Aba, panindigan niya. Sabagay may point naman kasi, satingin niya ba didibdib ko kung hindi totoo?

Sa una palang alam kong ako iyong may problema.

Kaya nga ako ang nag addjust. Hirap ng buhay besh, gusto ko nalang bumukaka tas uutot ng pera. Sarap nalang manlambitin sa sanga ng puno habang nagsisisigaw ng kung ano-ano. Nakakaumay, everyday sarap humiling na umulan ng yelo para tamaan huwag magalit.

Tanginang buhay.

Tambak ang mga papeles na kailangan kong trabauhin tanging tunog lang ng orasan ang naririnig ko sa sobrang tahimik. Hindi pa ata bumalik si Ysmael. Kung tutuusin pwede naman na akong magresign at humanap ng ibang trabaho pero syempre hindi naman ako tanga para gawin iyon, uunahin ko pa ba ang pride kung mamatay na ako sa gutom?

Bills sa kuryente na pagkalaki-laki akala mo naman hindi araw-araw brownout, yung tubig na bigla nalang lumobo ang dapat bayaran. Daming problema sa buhay tapos isisingit pa ang putanginang love life na akala mo naman may maiidulot na maganda.
Naiinis ako, pati mga topic na hindi naman kasama ay tinatalakay ko na.

Punyeta, humanap na nga kaya ako ng jowa? Iyong jowang sagot lahat tapos sa akin nalang ang pagkalampag sa kama.

Rawr.
_______________

“Sa wakas!” Sigaw ko habang naguunat. Katambak na papeles sarap sunugin, wala na akong hinintay at nagdire-diretso na lamang maglakad paalis sa kumpanya.

Sana lang talaga may jeep pa akong sasakyan pauwi.

Natigil ako sa paglalakad ng may marinig na kung anong ingay sa may parking lot ng kumpanya, nagbabakasakaling may makasabay ako rito. Anong tunog iyon? Parang...Parang ungol ata?

At dahil dakilang malisyosa ako'y hinanap ko kung saan nanggagaling ang tunog at natagpuan ko nalamang ang sariling nakatayo sa may kotse, kotseng umuuga.

“Shet, ang wild naman.” Ani ko habang nakangiwi, hindi na ata na keri ang bugso ng damdamin at dito na ibinuhos. “Uso mag motel.” Ani ko ulit, muntikan pa akong masubsob ng biglang bumukas ang pintuan ng kotse.

Tago!

Nagtago ako pero nakasilip pa rin. Chismiso for life, lumabas doon ang babaeng parang pamilyar. Teka, siya iyong sa office ni Ysmael dati. Nakangiti ito at ilang segundo lang ay lumabas din doon ang isang lalaki, lalaking alam na alam ko kahit nakapikit. Nagsimula ulit silang maghalikan na para bang walang pakielam sa kung sino man.

I clutch my blouse, I felt a warm liquid trailing on my cheeks as I continued to watch them. This is pathetic, this is wrong. Nang maglakbay ulit ang mga kamay ni Ysmael sa katawan ng babae'y tumalikod na ako, tahimik na naglakad papalayo.

Hindi ko kayang manood ng live porn.

Mabilis ang pintig ng aking puso, naguguluhan, natutuliro habang naglalakad sa madilim na daan. Nilipad ng hangin ang aking buhok, ramdam ko ang malamig na gabi. Sing lamig ng buhay ko. Mga tanong. Mga tanong na pilit kong itinatapon.

“K-Kailangan ko ng magresign..” Iyon ang aking nasabi, kailangan ko na talaga. Kung magpapatuloy ito sarili ko lang ang ipapahamak. Hanggang sa makasakay ako ng jeep ay panay ang iyak at singhot ko. Pinagtitinginan na ako, mostly mga naka uniform ng university. Mga estudyante na pang night shift.

Mukhang hindi na nakatiis ang babae sa harap ko, inabutan ako nito ng panyo. “Ayos ka lang ‘teh?” Anito.

Tinggap ko naman, “oo, ” tipid kong sagot. “Niloko ako ng jowa ko!” At humagulgol na. Putangina ka Ally anong jowa?! May jowa ka bang gaga ka? Ang feelingera mo naman! “De joke, practice lang.” Nagpeace sign pa ako, parang tanga.

Nakanga-nga lang si ate sa akin na para bang tinatansya kung ano ang dapat gawin. Kung papakinggan ako o tatawag ng ambulansya papuntang mental. Hindi ko na ito pinansin at nagfocus na, ilang minuto lang ang biyahe at nakarating na ako sa apartment.

Titig. Nakatitig ako sa kawalan, ito naman kasi ang dapat. Iba kami ng mundong ginagalawan, siguro tinry niya lang akong landiin pero syempre ‘di ako pa easy to get kaya napigi na ang natitirang pasensya't nilubayan na ako.

“Panget niyo kabonding all. Mga bwiset!”

Stop, Ready and Go Where stories live. Discover now