The Beautiful Princess of Beautilandia (COMPLETED)

Chapter 70

Alyssa P.O.V

Napamulat ako ng aking mata dahil sa sinag na tumama sa akin...

"Teka hindi ito ang beautilandia ahh?" Sabi niya at tiningnan ang paligid at namangha dahil isa itong gubat kung saan may mga kakaibang bulaklak na namumukadkad,

ibat ibang klaseng hayop na kahit sa tingin ay mabangis pero hindi naman talaga, may mga paru-paru rin dito at nakakamangha dahil
hindi mo mabilang sa dami....

Sa madaling salita, isa itong paraiso sa sobrang ganda

"Pano kaya kung dalhin ko rito sina mama at papa?" Nakangiting sabi ko pero kalaunan ay nalungkot rin dahil naalala ko hindi na mangyayari yun dahil wala na si mama at ako naman ay di ko alam kung saan ako napadpad...

Kahit ang tadhana talaga ay hindi sumang-ayon dahil pati kami ni axel ay hindi rin nakaligtas

Lubos na ang aking lungkot at naramdamang naluluha na ulit ako..
gusto kong pigilan pero hindi ko talaga kaya namimiss ko sila

Sa hindi kalayuan ay may nakita akong nagkorteng tao sa harapan ko kaya mabilis akong naghanda

"S-sino ka?" Sabi ko dahil hindi ko pa ito naaninag dahil narin sguro sa butil ng luha sa aking mata na nagbabadya pang pumatak kaya kinusot ko na ito at tumingin muli sa deriksyon ng nagkorteng tao...

Pagtingin ko ay labis na lamang ang aking tuwa dahil si mama ito,

Nakangiti at itinaas ang kamay na para bang.nag-iintay na pumunta ako sa kanya at yayakap...

Kaya walang pagdadalawang isip ay tumakbo ako patungo sa kanya at yumakap sa kanya ng mahigpit

"Ina, akala ko wala kana" naiiyak kong sabi at yumayakap parin sa kanya...

Bumitaw na siya sa pagkakayakap sa akin tsaka hinaplos ang aking buhok...

"Anak, namiss rin kita" sabi niya at pumunta kami sa isang bench at umupo

"Ina nung nasaksak ka paano kapo naging abo noon?" Takang tanong ko

"Anak, ang totoo nito ay totoong patay na ako at itong lugar na ito ay ang tinatawag na paraiso" sabi niya at nakatingin sa akin kaya napatango na lang ako

"Teka, kung patay kana? Edi---" sabi ko dahil kung patay na talaga ang aking ina edi malamang patay na rin ako pero pinutol ng ina ang aking sasabihin

"Hindi anak, hindi kapa patay" sabi niya kaya nagulat ako

"Papanong hindi ako namatay eh
diba...andito na ako sa paraiso?" Gulat ko parin tanong

"Anak, tayong mga mabubuting immortal ay mayroong pangalawang buhay, maaring
namatay na tayo pero ang ating huli at pangalawa nating buhay ay wala pa" sabi iya kaya labis ang aking pagka gulat dahil sa
aking nalaman...

Totoo nga siya dahil naalala ko nung kinuwento niya nung nasa gubat pa lamang kami ng sajigunbe...

yung sinaksak siya ng dark queen

"Ahh kaya pala" sabi ko pero yumuko nalang ang aking nalungkot...

"Ohh bakit ka nalungkot, mahal kong anak" mahinhing sabi niya

"Kasi ina kung buhay pa ako.. edi hindi na kita makikita at makabalik na ako sa realidad" lungkot kong sabi at biglang tumulo ang aking luha...

Bigla naman ako nitong yinakap...

Ang swerte ko talaga sa aking ina dahil kahit dito ay tanging kasiyahan ko lanag ang lagi niyang  iniisip at nagpapakomportable sa
akin..

"Anak, ang buhay ay parang bulaklak"sabi niya sabay kuha ng nakatiklop na bulaklak

"Ito tayo sa una nating buhay, ang akala natin maganda na ang lahat at kuntento na tayo dahil nabuhay tayo ng may silbi tayo sa mundo" putol niyang sabi tsaka kinumpas
ang kanyang kamay kaya bumukadkad ang bulaklak at kitang kita ang ganda nito

"Ito tayo sa ikalawa nating buhay, maaring nakuntento na tayo sa buhay natin noon pero
ito ,sa ikalawang pagkakataon ay hindi natin inaasahan na may mas maganda palang mangyayari sa ating hinaharap... kagaya ko, nakita kita at nakasama kahit hindi matagal ay nakuntento na ako" sabi niya at nakita kong nalungkot naman ito.....

Tama siya, ang aming buhay ay parang bulaklak...aakalaing maganda ito kahit na nakatiklop pero may mas maigaganda pa
pala ito pag bumukadkad...

"Pero papaano ka ina?" Sabi ko dahil kung sakaling babalik ako sa realidad ay hindi ko na siya makikitang muli

"Nasabe ko nga kanina anak, kuntento na ako at masaya Kahit papaano ay sinusubaybayan kita dito" sabi niya at ikinumpas ang kanyang palad sa
kawalan at doon nakita ko ang aking katawan

Walang malay at nakahiga sa kama habang binabantayan nina alicia, nevy, mga royalties at ang aking amang hari and specially si axel
( yiee kinilig naman ako)

Nawala na ang imahe kaya tumingin ako sa aking ina tsaka yumakap muli

Hinaplos na naman ng aking ina ang aking buhok

"Anak, maari ito na ang huli nating pagkikita pero wag kang mag-alala andito ako para sayo at lagi kitang babantayan" sabi niya at biglang nagliwanag ang aking katawan...

Humiwalay na siya sa pagkakayakap at nakikita ko na nanlalabo na ang aking mata at tuluyan nang dumilim pero ang tanging salita naman na aking nadirinig sa kanya ay

"Paalam anak, sa muli nating pagkikita" sabi niya

"Mamimiss kita ina?" Sabi ko tsaka tuluyan nang dumilim....