"Salon buharlıydı , çok kötü kokuyordu. Ve etraf çok karanlıktı hiçbir şey göremiyordum. Eski bir televizyon açıldı birden 67 yazıyordu. Bu da ne demekti şimdi? Burası garipti. Çok garip. Burada daha fazla zaman kaybetmek istemiyordum. Kapıya yönelmiştim ki arkamdan bir ses geldi. Geri döndüm. 68 olmuştu. Biri benimle dalga mı geçiyordu? Ardından birden ışıklar açıldı. Ve gördüğüm manzara kanımı dondurdu. Korkmuştum. Ceset Birbirinin üstüne yığılmış ama bir o kadar da düzenle sıralanmıştı. Yaklaştım. Cesetleri görmeye alışığım küçüklüğümden beri. Ama bu kadar ceset korkunçtu. Üstlerindeki kağıtlarda sayılar yazıyordu. Duvarda ise bu insanların fotoğrafları vardı. Ve altmış yedi tanesinin üzeri çizilmişti. Aklıma gelen şeye inanmıyordum ama gerçekten olabilir miydi? 68. ben olabilir miydim?