Məndən Sənə.... O sadəcə xəyallarımın qonağıdı... Günəş yuxusunda görüb sevdiyi və onu Ümidi adlandırdığı gərçək olub olmadığını bilmədiyi halda bir gün onunla yuxularda deyil ,gərçək həyatda qarşılaşmağı diləyir. Əlbəttəki bu mümkünsüz idi, bəlkədə mümkün idi, Bəlkədə mümkün olması üçün sadəcə inanmaq lazım idi. Günəş də Ümidin ona öyrətdiyi kimi sadəcə inanır. Bir gün Ümidin gələcəyinə inanır. İllərlə Ümidin yolunu gözləyir. O heç vaxt gözləməkdən vaz keçmir. Axı niyədə vaz keçsinki? Ümid bir gün gələcəm deyə söz vermişdi, verilən sözlərdə mütləq yerinə yetirilməlidi. İki dostun bir-birinə verdiyi bir söz kimi ( Ümidlə Günəşin) ... sadəcə "iki çay" bu söz bir gün onları yan-yana gətirir. Yəni Ümid sözünü tutaraq illər sonra Günəşin qarşısına çıxır. Lakin bir gün Ümid Günəşə bir şeir yazaraq bütün verdiyi sözləri unudaraq, çixib gedir. Ümiddən Günəşə tək yadigar Ümidin Günəşin adına və öz gedişinə yazdığı 2 şeir qalır.
30 parts