Ikaw ang paboritong paksa.
Sa kahit anong binubuong tula ng isang makata,
Wala siyang ibang maisipang alayan nito, kung hindi ang sinisinta
Dahil paano ba kung lahat ng bagay na makita
Agad ay ikaw ang maaalala?
Kahit makuhang maubos ng mahahabang mga talata,
Walang kahit anong tugma ng mga salita ang sapat
Sa pagpaparating sa'yo ng mga katagang "Mahal kita,"
Dahil ito'y tanging puso lamang ang makapagsisiwalat
Kakailanganin mong maintindihan ang lengguwahe ng makatang umiibig
Bago mo makuha ang lahat ng nakatagong talinhaga
Mahalagang sa tibok ng puso niya'y ikaw nakikinig
Sapagkat ang mga bagay na hindi mo mababasa ay doon niya ipapakita
Kaya mahal ko,
Paanong nagawa mo ang lahat ng ito?
May nakapagsabi ba sa iyo
Kung paano maging karapat-dapat sa bawat kathang ibinabahagi ko?
Dahil kahit saan tumingin,
Ang init mo'y aking hahanap-hanapin
Sa loob ng yakap mo
Ay nauubusan ng salita ang makatang tulad ko
Sa pagsilip ng bukang liwayway,
Iihip ang lamig ng amihan
Paghiling sa hangin, ikaw ang kasabay
Hindi ko alam ang iyo, pero ang ibubulong ko'y pasasalamat dahil ika'y natagpuan
Ikaw ang paraluman ng manunulat na nakahanap ng tahanan sa dalisay na pag-ibig mo.