Blaire POV
Pagpasok ko palang ng akademya ay agad akong sinalubong ng mga bulong bulungan.
"Oh she's back"
"She's scary"
"The slut is back"
"What the hell she's doing here?"
"Siguro babalik na naman yan para agawin si Prince Chaos mula kay Princess Divine"
"Huh, subukan lang niya! Masasaktan lang siya"
"Hahahahahaha oo nga naman, nako para na ngang mag-asawa silang Prince Chaos at Princess Divine eh"
"Bagay sila kaysa sa babaeng yan"
"Mukhang patay"
"Alam niyo, noon pa di ko na yan gusto ang babaeng yan eh"
Kahit masyado ng nakakasakit ang mga pinagsasabi nila di ko parin sila pinansin at nagpatuloy papuntang dormitoryo. Hapon ngayon kaya maraming mga studyanteng naglalakwatsa. Aaminin kong nakaramdam ako ng kaunting kaba.
Nakarating ako sa tapat ng dormitoryo at naiyukom ko ang aking mga kamao dahil sa kaba. Nagpalabas ako ng mabibigat na hininga saka ko binuksan ang pintuan. Pumasok ako at agad naglibot ng tingin. Nakita ko naman ang mga kaibigan ko sa sala at lahat sila napatigil sa kanilang ginagawa nang nakita nila ako.
"Blaire!"
"Snow!"
Gusto ko namang ngumiti pero di ko magawa. Agad tumakbo ang mga babaeng kaibigan ko sa aking gawi at agad nila akong dinakma ng yakap. Maliban lang kay Alexis kaya nagtaka naman ako.
"I miss you Blaire"
"Snow, san ka nagpunta? Nag-alala talaga kami para sayo"
"Sana pinaalam mo man lang kung nasaan ka para din nabisita ka namin"
"Okay ka lang ba?"
Kumalas naman ako sa pagkakayakap nila. Di na nakisali ang mga lalaki sa yakapan. Napadako muli ang tingin ko kay Alexis, nakaupo lang siya sa supa na parang hindi padin ako napansin. Narinig ko naman ang pagtikhim nila.
"Alexis, hello! Si Blaire andito na" pagbibigay alam ni Scarllet. Tumayo naman ito at naglakad papunta sa amin habang nakataas ang isang kilay niya.
"You better not here, masasaktan kalang" seryoso niyang sabi saka ako nilagpasan at umakyat siya ng hagdanan. Nangunot naman ang noo ko sa kanyang inasta. Galit ba siya sa akin o nag-alala lang?
"Ah hahahaha pag pasensyahan muna Blaire, may dalaw yun" hinging paumanhin ni Sophie. Naglibot ako ng tingin dahil kanina ko pa gustong makita ang hinahanap kong tao subalit ako'y bigo.
Bakit mo siya hinahanap? Ikaw na mismo ang gumawa ng paraan para layuan ka niya tapos ngayon umaasa kang magpapakita siya? Para naman akong sinampal sa sarili kong pag-iisip. Napabuntong hininga nalang ako bago ko muling tinuon ang atensyon sa kanila.
"Blaire, kumusta kana?" nag-alalang tanong ni Lucy sa akin. Ngumiti lang ako ng kaunti at sasagot na sana ako nang biglang bumukas ang pintuan.
"Ey love hahahahaha ano ba! Ibaba mo nga ako" napapintig ang tenga ko dahil sa malanding boses ni Divine. Dahan dahan akong lumingon at parang piniga ang puso ko nang nakita ko si Four na walang emosyong nakatingin sa akin. Ang laking pagbabago niya. Magulo ang kanyang buhok at may hikaw siya sa kabila niyang tenga. Nakabukas ang kanyang dalawang botones ng kanyang uniporme. Pasan niya si Divine sa isa niyang balikat na ngayon ay tumawa.
"Oh, nagbalik kana pala Blaire! Welcome back! Hahahahaha pasensya na, napaka possessive kasi ni Love eh. May kausap kasi akong lalaki kanina, you know? Over reacting hahahaha" nasisiyahang pagpapaliwanag ni Divine. Narinig ko naman ang pagtawa ng peke nilang Aubrey.
Nagsimulang naglakad si Four at deretso lang ang tingin niya papalapit sa akin. Akala ko magsasalita siya ngunit nilagpasan lang niya ako. Para akong natuod sa aking kinatatayuan. Napangiti nalang ako ng mapakla habang kagat ang labi dahil pakiramdam ko wala sa oras tutulo na ang aking mga luha. Wala akong karapatan maiyak dahil ginusto ko ito. Mabuti narin iyun, siguro nakakalimutan na niya talaga ako.
Gusto kong sampalin ang sarili dahil ako na ang humihiling sa kanya na sa muli naming pagkikita ay di na niya ako papansinin o lapitan man lang. Pero bakit ngayon nasaktan ako sa ginagawa niya? Ang hina ko talaga.
"Okay ka lang Blaire?" nabalik ako sa kasalukuyan nang nagtanong si Scarllet. Agad akong tumango at pinilit ngumiti.
"Wag muna lang silang pansinin" nagalalang sabi ni Sophie. Tumango nalang ako.
"Blaire, san ka pala galing?" tanong ni Kade sa akin.
"Bumalik lang ako sa lugar namin" saad ko. Nangunot naman ang noo nila.
"Saan?" kunot noong tanong ni Parker.
"Kung saan ako nabibilang" tugon ko. Sa tagal ng pinagsasamahan naming magkakaibigan di parin nila alam ang lugar ko dahil wala din akong intensyon na sabihin iyun. Alam kong hindi nila iyun nakikita sa mapa kaya maaaring magtataka lang sila.
Noon nakapunta na sila sa lugar namin ngunit hindi nga lang nila alam na naroon pala ako sa panahon na iyun. Ako mismo ang nagbigay sa kanila ng isang talulot ng mahiwagang bulaklak gamit ang kapangyarihan ko. Pero ang nakikipagusap sa kanila noon ay si Auntie Calypso.
"Sige, papasok na ako ng aking silid" paalam ko sa kanila at iniwan silang nakakunot parin ang mga noo.
Pagpasok ko sa aking silid ay agad kong kinandado ang pinto. Mahigpit ang pagkahawak ko sa busol dahil kamuntikan na akong mawalan ng balanse. Kinalma ko ang aking sarili at huminga ng malalim. Nilibot ko ang aking paningin at nakita kong wala paring pagbabago sa aking silid. Pagod akong humiga ng kama at tumunganga lang sa kisame.
"Aaahh Love ah shit!"
Napapintig ang tenga ko dahil sa aking narinig. Isa iyong ungol ng isang babae at nanggaling iyun sa silid ni Divine. Hindi ba soundproof ang silid niya? O baka nanadya lang siya? Kahit mahina iyun, rinig na rinig ko parin. Anong ginagawa nila?
Bumangon ako at siniksik ang tenga sa dingding. Magkatabi lang kasi kami ng silid ni Divine.
"Ah fuck! Faster love! Ang sarap"
Napatakip ako sa aking bibig at agad lumayo sa dingding. Parang nawasak ang mundo ko dahil sa aking iniisip. Malinaw na malinaw sa akin na may ginawa silang kalaswaan. Sumikip ang dibdib ko dahil sa sakit. Hindi ko matanggap ang naririnig ko ngayon. Niyakap ko ang aking mga tuhod at kusa nalang bumagsak ang mga luha ko. Agad akong nagtakip ng mga tenga nang narinig ko ang ungol ni Four. Umiiling-iling ako dahil di ko gustong marinig sila. Ang sakit, para itong matinding kaparusahan sa sarili ko.
Napahagulgol nalang ako sa pagiyak kaya agad kong tinakpan ang bibig para hindi nila ako marinig. Ngunit lumala lang ang pangyayari dahil rinig na rinig ko ang ungol nila. Parang ilang ulit winasak ang mundo ko sa aking narinig. Agad akong bumaba ng kama at mabilis pumanhik ng silid paliguan. Agad kong binuksan ang shower at hinayaan ko lang mabasa ang aking damit.
Napasandal ako sa dingding at kahit anong ingay ng pag agas ng tubig ay di parin mawala wala sa aking pandinig ang mga ungol nila kanina, umulit ulit iyun kaya mas dumoble ang sakit ng nararamdaman ko. Nagpadalusdos ako at pabagsak umupo sa sahig. Gusto kong mawala sa aking pandinig ang mga naririnig ko kanina. Napasabunot nalang ako sa sariling buhok dahil sa kabiguan. Gusto kong sumigaw, gusto kong magwala.
Kumapit ako sa bathtub at hinigpitan ko iyun para dun ko ibuhos lahat ng nararamdaman ko. Kagat kagat ko ang aking labi para pigilan ang sumigaw. Narinig ko ang pagkidlat at pagkulog ng kalangitan. Pakiramdam ko para nila akong sinabayan.
Pinadyak ko ang aking mga paa dahil di parin nawawala ang mga ungol nila sa aking pandinig. Muli akong napahagulgol sa pag-iyak. Bakit ganito katindi ang sakit ng nararamdaman ko ngayon. Ang sakit kapag alam mong may kinakasama na siyang iba, lalo na't nasisiyahan din siya.
Pinuno ko ang bathtub gamit ang kapangyarihan ko at dahan dahan akong tumayo saka lumublob sa tubig. Huminga ako ng malalim at pinikit ang mga mata saka nilublob din ang mukha sa tubig. Para namang unti unting nawala ang mga naririnig ko kanina sa aking pandinig. Lumipas nalang ang tatlong minuto ay hindi parin ako umahon. Gusto kong mananatili ng ganito dahil tuluyan ng nawala sa aking pandinig ang mga ungol nila kanina. Di ko namalayan ang sarili na makaidlip.
NAG PALABAS ako ng mabibigat na hininga kasabay ng pagdilat ng mga mata.
"What the fuck Blaire!?" agad akong napalingon sa taong nagpaahon sa akin sa pagkalublob ng matagal sa tubig. Kitang kita ko ang pag-alala sa kanyang mga mata.
"You're killing yourself" inis dugtong ni Josh. Paano siya nakapasok dito?
"Hindi ko papatayin ang sarili ko Josh" mahinang sabi ko.
"You're frozen Blaire" seryoso niyang sabi at ngayon ko pa naramdaman na nanlalamig pala lahat ng katawan ko. Ilang minuto ba akong nakatulog? Napakurap ako nang agad niya akong kinarga.
"Ibaba mo ako Josh, kaya kong maglakad" angal ko sa kanya ngunit hindi niya ako pinakinggan kaya wala na akong nagawa pa. Nakalabas kami ng silid paliguan at pinaupo naman niya ako sa kama. Nanginginig ang mga labi at ang lahat ng katawan ko habang nakatingin sa kanya na ngayon ay abala sa pagpili ng mga damit ko sa closet.
"Anong ginagawa mo?" giniginaw kong tanong sa kanya. Iwan ko ba, kahit Ice user ako nakaramdam parin ako ng ginaw. Siguro dala din ito sa dinadala ko.
"Isn't obvious?" iritado niyang balik tanong at nagpatuloy sa kanyang ginagawa. Bakit ba kasi nandito siya? Buti wala na akong naririnig mula sa kabilang silid. Siguro tulog na ang mga yun.
"Here" nabalik ako sa kasalukuyan nang nagabot ng malaking damit si Josh sa aking harapan. Kinuha ko ito at bababa na sana ako ng kama nang nagsalita naman siya.
"Where do you think you're going?" diin niyang tanong sa akin. Pagod ko naman siyang nilingon.
"Magpalit, alangan naman sa harap mo ako magpalit" pilosopo kong sabi. Pinanliitan naman niya ako ng mga mata.
"You can use your power Blaire" seryoso niyang sabi kaya nangunot ang noo ko. Paano niya alam na may ganoon akong kapangyarihan.
"Paano mo nalaman" takang tanong ko. Napatigil naman siya ngunit agad ding nakabawi.
"I saw you in the game that you changed your clothes with your power" deretsahan niyang sabi. Pakiramdam ko masyado siyang naging depensibo sa tono ng boses niya ngunit mas pinili ko nalang ang tumango. Naalala ko ang pangayayaring iyun, yung nagpalit ako ng damit para tapatan ang kapangyarihan ng La Ciguapa.
Huminga ako ng malalim at isang iglap lang ay naisuot ko na ang binigay niya sa akin. At ang basa kong damit ay hawak ko na. Malaking damit lang naman ang suot ko. Nagtataka ako dahil pakiramdam ko may kulang talaga. Nilingon ko naman siya at matiim tiningnan bago binuka ang bibig.
"Basa yung underwear ko" mahinang sabi ko. Wala naman akong suot na bra dahil wala iyun sa Ogygia, sa katunayan nga ang suot ko kanina ay besti. Nakita kong para naman siyang natuod at kitang kita ko ang pagtaas baba ng kanyang adams apple. Bigla naman akong nakaramdam ng hiya.
"Ah pasensya na, ako na bahala" nahihiyang sabi ko at isang iglap lang din ay naramdaman kong iba na ang aking suot sa pambaba. Napalunok nalang ako dahil nasa kamay ko ang basa kong underware. Napatitig doon si Josh kaya dahil sa taranta kong gusto itong itago ay nahulog ko ito sa sahig.
Kagat labi akong nagbaba ng tingin. Nakita ko ang walang buhay kong underware na dikit na dikit sa sahig. Gusto ko namang sumpain ang mundo dahil sa hiya. Ano bang buhay ito? Napaka malas ko talaga.
Bababa na sana ako ngunit napahiyaw nalang ako nang sumakit ang aking likod. Agad naman niya akong dinaluhan.
"Are you okay? What happened?" nagalala niyang tanong. Namimilipit ko siyang tiningnan.
"Yung likod ko, ang sakit" parang bata kong sumbong sa kanya. Napakurap ako nang yumuko siya para pulutin sana yung underware ko ay agad naman akong nagsalita.
"Wag! Ako na!" taranta kong sabi at napangiwi ako dahil mas sumakit ang aking likod pero di ko na iyun pinansin, nakakahiya naman kasi kapag siya ang pupulot.
Ginamit ko ang kapangyarihan para pulutin ang underware ko. Nanlaki ang aking mga mata dahil mas naging pangit tingnan ang nakalutang kong underware sa ere kaya agad ko din itong binitawan at bumalik ito sa sahig. Dahan dahan ko naman siyang nilingon at nakita ko kung paano niya kinagat ang pangiibang labi na para itong nagpipigil matawa. Nanginit naman ang mga pisngi ko.
"Nice flying underwear" pangasar niya sa akin at nainis naman ako doon. Napalunok ako nang walang pag-alinlangan niyang pinulot iyun at agad din niyang kinuha ang basa kong damit. Nakanganga akong nakatingin sa kanya habang papasok siya ng silid paliguan.
Piniling ko ang ulo dahil masyado na akong nagiisip ng kung anu-ano. Wala naman palang malisya iyun para sa kanya. Agad naman siyang nakabalik at nilapitan ako. Nangunot ang noo ko nang inalalayan niya akong dumapa ng kama. Napasunod niya ako sa ginagawa niya dahil para akong nawala sa sarili.
"Mamasahiin ko lang" agad nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya.
@Missloorh