Chapter 1.11
က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ ပုိၿပီးဆူညံစြာ ငုိေႂကြးလာတယ္။
အခုခ်ိန္မွာ သူမအရမ္းပ်ာယာခတ္ေနကာ ဘာမွေတြးလုိ႔မရဘူး။ခ်ဴခ်န္းရန္ေရွ႕မွာ သူမဒူးေထာက္ၿပီး ငုိကာ
"ကၽြန္မမွားတယ္ဆုိတာ သိပါတယ္
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတကယ္မသိခဲ့တာပါ!
ေနာက္တစ္ခါ ထပ္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး!
ကၽြန္မေတာင္းပန္ပါတယ္ ကြ်န္မကုိလႊတ္ေပးပါ!"
ခ်ဴခ်န္းရန္ကေတာ့ဆက္ၿပီး က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ကုိ
လႊတ္ေပးမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ သူတစ္ဖက္ကုိ
ၾကည့္လုိက္ေတာ့ စုယြီက သူ႔ကုိၾကည့္ေနတာကုိ
သိလုိက္ၿပီး က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ကုိေမးလုိက္တယ္။
"ဒါဆုိငါတုိ႔ဒီကိစၥကုိ ဘယ္လုိေျဖရွင္းသင့္တယ္လုိ႔ထင္လဲ?"
"ကၽြန္မ..." က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ေတြးလုိက္တယ္
စုယြီက အရင္တစ္ေခါက္တုန္းက သူမကုိေျပာထားတယ္ေလ ျပႆနာတစ္ခုရွိရင္ သူ႔ကုိေျပာ သူကူညီေပးမယ္လုိ႔ေျပာထားဖူးတယ္ေလ။
သူမမ်က္ရည္ေတြနဲ႔အေရာင္လဲ့ကာ
က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ စုယြီ လက္ကုိကိုင္လုိက္ၿပီး
ေတာင္းပန္လုိက္ေပမယ္သူမစိတ္ထဲမွာ မနာလုိမႈေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက္ေနတယ္
"ကြ်န္မျပင္ပါ့မယ္ ကၽြန္မေနာက္ဆုိ အလုပ္ေသခ်ာလုပ္ၿပီး ဥကၠဌကုိ ေက်းဇူးျပန္ဆပ္ပါ့မယ္"
ခ်ဴခ်န္းရန္ အဲ့ဒီမိန္းမကစုယြီလက္ကုိကုိင္ထားတာကုိျမင္ေတာ့ မ်က္ႏွာႀကီး မည္းေမွာင္သြားတယ္။အဲ့အရွက္မရွိတဲ့မ္ိန္းမကုိ စကားေျပာခြင့္ေပးလုိက္တာကုိေနာင္တရသြားတယ္ အဲ့မိန္းမက
စကားေျပာခြင့္ေပးထားတာကုိ အခြင့္အေရးယူ
ၿပီးစုယြီ လက္ကုိကုိင္ထားတယ္ေလ။ သူေတာင္
စုယြီ လက္ကုိမကုိင္ရေသးတာ က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕က
လုပ္ရဲတယ္ေပါ့!
စုယြီ က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ရဲ႕ ဥာဏ္မရွိတာကုိၾကည့္ၿပီး
ရယ္လုိက္တယ္။သူ႔လက္ကုိ ညင္သာစြာ
ရုန္းလုိက္ၿပီး အံ့ဩတဲ့အသံေလးနဲ႔ေျဖလုိက္တယ္
"ဒီလုိကိစၥေတြလုပ္ၿပီးတာေတာင္မွ ဒီမွာ
အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ မ်က္ႏွာရွိေသးတယ္လား?
ခင္ဗ်ားကုိ ဒီလုိလုပ္လုိ႔ရတယ္လုိ႔ဘယ္သူေျပာလဲ? ၾကည့္ရတာ ခင္ဗ်ားက ခင္ဗ်ားလုပ္ခဲ့တဲ့
ကိစၥက ဘယ္ေလာက္အမႈႀကီးလဲဆုိတာမသိေသးတဲ့ပုံဘဲ"
"ကြ်န္မ...."
ကၽန္းယြဲ႕ယြဲ႕ စကားလုံးေတြ ေပ်ာက္ဆုံးသြားတယ္။သူမကုိယ္သူမေတာင္ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ဘူး။သူမ အသံတုိးတုိးေလးနဲ႔သာေျပာႏုိင္ေတာ့တယ္
"ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မဆက္ၿပီးရွိတာက ကုမၸဏီကုိ
ဘာမွမပ်က္စီးေစဘူးေလ ၿပီးေတာ့
ကၽြန္မေနာက္ဆုိ ဒီလုိမလုပ္ေတာ့ပါဘူး
အဲ့ဒါဆုိမရဘူးလား?"
စုယြီ သူ႔ကုိသူမထိန္းႏုိင္ဘဲ ထရယ္လုိက္တယ္။
က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ရဲ႕ခံယူခ်က္နဲ႔ logicေတြက သူ႔ကုိ
ဆြ႕ံအသြားေစတယ္။
ဒါေပမယ့္ သူဆက္ၿပီး သူမကုိေမးရမွာမုိ႔
စုယြီ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အရယ္ရပ္လုိက္တယ္
ရယ္ရလြန္းလုိ႔မ်က္လုံးေထာင့္ ကမ်က္ရည္ေတြကုိအသာေလးသုတ္ကာ သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့
ဟာသကားၾကည့္ေနသလုိဘဲ။ လုံးဝပ်င္းစရာ
ေကာင္းမေနဘူး၊
က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ကုိေသခ်ာျပန္ၾကည့္လုိက္ကာ
သူမရဲ႕ဇာတ္လမ္းကုိ ေသခ်ာေမးၾကည့္လုိက္တယ္
"ကၽြန္ေတာ္တကယ္သိခ်င္မိတယ္။
ဘာလုိ႔ခင္ဗ်ားက ကုမၸဏီရဲ႕လ်ဳိ႕ဝွက္စာရင္းေတြကုိခုိးခ်င္ရတာလဲ? ဒါက ခုိးမႈေျမာက္တယ္ဆုိတာ မသိဘူးလား?"
ထုိေမးခြန္းကုိၾကားေတာ့ က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ မႈိင္ေနရာကေန မ်က္လုံးပင့္လုိက္တယ္ သူမႏႈတ္ခမ္းကုိ
ကုိက္လုိက္ၿပီး အေျဖကုိ ေသခ်ာမေျဖဘဲ
တစ္ခုခုကုိ ဖုံးကြယ္ထားလုိက္တယ္
"ေကာင္းၿပီ ထားပါေတာ့။ ကၽြန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားကုိ ကူညီေပးမလုိ႔ပါ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားက
မေျပာခ်င္မွေတာ့ ထားလုိက္ေတာ့"
ေသခ်ာတာေပါ့ သူမကုိ ရုိက္စားလုပ္ေနတာ
ဒါေပမယ့္ စုယြီက သူ႔စကားကုိလွည့္ကာ
ေနာက္ကြယ္ကသူကုိသိခ်င္ေနတာျဖစ္တယ္
စုယြီ က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ကုိ သနားစဖြယ္ၾကည့္လုိက္ကာ ေနာင္တရေနသလုိ သက္ျပင္းခ်လုိက္တယ္
"ဒီလုိဘဲဆက္လုပ္ေနမယ္ဆုိရင္ ခင္ဗ်ားတစ္
ေယာက္ဘဲ အကုန္တာဝန္ယူရမွာေနာ္ "
က်န္းယြဲ႕ယြဲ မ်က္ေတာင္ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ ခတ္လုိက္ကာ သူမမ်က္လုံးေတြထဲမွာ အခက္အခဲျဖစ္ေနတာကုိသိလုိက္တယ္။စုယြီ အလ်င္စလုိမ
လုပ္ဘူး သူစိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ ဆက္ေစာင့္ေနတယ္။
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေတာ့ က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕
ေတြေဝစြာ ေမးလု္္ိက္တယ္
"တ...တကယ္လုိ႔ ဒီကိစၥမွာ တျခားတစ္ေယာက္ပါ ပါေနမယ္ဆုိရင္ ရွင္တုိ႔သူ႔ကုိလဲ အေရးယူၾကမွာလား?"
စုယြီ က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ေျပာတဲ့တျခားတစ္ေယာက္ဆုိတဲ့သူကုိေသခ်ာသိတာေပါ့ ဒါေပမယ့္ သူမ
အတုိင္းဆက္ကစားကာ
"တကယ္လုိ႔ တျခားသူကလဲ ဒီကုမၸဏီကဘဲဆုိရင္ ခင္ဗ်ားလုိဘဲအေရးယူခံရမွာေပါ့"
"တကယ္လုိ႔ ဒီကအလုပ္သမားမဟုတ္ရင္ေကာ?"က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ ေမၽွာ္လင့္စြာနဲ႔ေမးလုိက္တယ္
စုယြီ ေမးေစ့ကုိ သူ႔ရဲ႕လက္သြယ္သြယ္ေလးေတြနဲ႔ ပုတ္လုိက္ကာ
"တကယ္လုိ႔ ဒီကအလုပ္သမားမဟုတ္ရင္
ကုမၸဏီစည္းမ်ဥ္းအရ သူ႔ကုိအေရးယူလုိ႔မရဘူး"
စုယြီရဲ႕ဥာဏ္မ်ားေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးကုိ ၾကည့္
ၿပီး ခ်ဴခ်န္းရန္ သူ႔ကုိေနာက္ဆုတ္ခုိင္းလုိက္ကာ
"တကယ္လုိ႔ ဒီကအလုပ္သမားမဟုတ္ရင္
ကုမၸဏီက သူ႔ကုိတုိက္ရုိက္အေရးယူလုိ႔မရဘူး"
သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ထုိစကားကုိၾကားေတာ့
က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕တစ္ခုခုကုိဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လုိက္တယ္ သူမခ်ဴခ်န္းရန္ရဲ႕ ေအးစက္ေနတဲ့မ်က္ႏွာကုိ
ၾကည့္လုိက္ၿပီး
"ဒီကိစၥကုိ.....တျခားသူကကၽြန္မကုိလုပ္ခုိင္းခဲ့တာ"
"တျခားတစ္ေယာက္က လုပ္ခုိင္းတာ?
အဲ့ဒါအမွန္ဘဲလား?"
စုယြီ မ်က္ခုံးပင့္လုိက္ကာ က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ေျပာတာကုိ မယုံခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိက္တယ္
"Ms.က်န္း ကၽြန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကုိ ေလ်ာ့ေပါ့ေပးမယ္လုိ႔ေျပာလုိက္တယ္ဆုိၿပီး တျခားသူကုိ
ဒီကိစၥထဲဆြဲထည့္လုိ႔္ရဘူးေနာ္"
သူမအထင္လြဲခံရတာမုိ႔ သူမျမန္ျမန္ေခါင္းခါကာ
"မဟုတ္ဘူး! ကၽြန္မကုိ ဒီလုိလုပ္ဖုိ႔ ခုိင္းေစခဲ့တာအမွန္ဘဲ ၿပီးေတာ့ သူကဒီကအလုပ္သမားမဟုတ္ဘူး သူက ကၽြန္မ ခ်စ္....ခ်စ္သူ"
"ခင္ဗ်ားရဲ႕ခ်စ္သူ?"ခင္ဗ်ားခ်စ္သူက ခင္ဗ်ားကုိ
ဘာလုိ႔ဒီလုိရုတ္တစ္ရပ္လုပ္ခုိင္းတာလဲ"
စုယြီသူ႔စိတ္ထဲမွာ ျပဳံးလုိက္ေပမယ့္ သူ႔မ်က္ႏွာကေတာ့ အရမ္းကုိေသခ်ာအာရုံေနသလုိလုပ္ထားတယ္။
က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ ခဏၿငိမ္သက္သြားကာ ခ်ဴခ်န္းရန္ကုိ ရွက္ရြံ႕စြာ သူမမ်က္လုံးေထာင့္ကေန
ၾကည့္လုိက္တယ္။ဘာမွျဖစ္မေနတာကုိေတြ႕လုိက္ေတာ့ သူမသက္ျပင္းခ်ကာ
"ကၽြန္မလဲမသိဘူး သူဘာလုိ႔ဒီလုိလုပ္ခုိင္းတာလဲဆုိတာ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မသာဒီလုိမလုပ္ရင္
သူကကၽြန္မနဲ႔လမ္းခြဲမယ္တဲ့။ ကၽြန္မသူနဲ႔တကယ္ လမ္းမခြဲခ်င္ဘူး..."
"ခင္ဗ်ားမွာ သက္ေသရွိလား" စုယြီသူလုိခ်င္တဲ့
အခ်က္ကုိေရာက္သြားၿပီမုိ႔ သူဆက္ၿပီး ရယ္ခ်င္စိတ္ကုိမထိန္းႏုိင္ေတာ့ဘူး။
စုယြီ အားရပါးရရယ္ေနတာကုိေတြ႕ေတာ့
က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ တစ္ခုခုမွားသြားၿပီဆုိတာ သိလုိက္တယ္။ဒီအခ်ိန္မွေတာ့ သူမအကုန္ေျပာလုိက္
တယ္
"ကၽြန္မေျပာခဲ့တာေတြ အကုန္အမွန္ေတြႀကီးဘဲ!"
စုယြီ ေခါင္းၿငိမ့္လုိက္ကာ ခ်ဴခ်န္းရန္ဘက္ကုိ
လွည့္လုိက္တယ္။မ်က္ေတာင္ေလး ပုတ္ခတ္
ပုတ္ခတ္လုပ္ကာ
"က်န္တာကုိ ဝမ္းကြဲအစ္ကုိဘဲ ဆက္ရွင္းလုိက္
ေတာ့ေနာ္"
ခ်ဴခ်န္းရန္ သူ႔လက္ကုိေျမာက္ကာ ႏူးညံ့ျခင္းအ
ျပည့္နဲ႔ စုယြီရဲ႕ေခါင္းကုိပြတ္လုိက္ၿပီး
"ေတာ္တယ္"
က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ ဒီညီအစ္ကုိေတြၾကည့္ၿပီး တစ္ခုခုမွားေနတာကုိခံစားလုိက္ရကာ သူမစုိးရိမ္လာတယ္။
ခဏအၾကာေတာ့ သူမရဲ႕စုိးရိမ္ေနတာေတြ
ပုိေသခ်ာသြားတယ္။
ခ်ဴခ်န္းရန္ က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ကုိၾကည့္ကာ
သူမရဲ႕ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ေတြကုိ ၾကမ္းတမ္းစြာ
ဖ်က္ဆီးလုိက္တယ္
"အခု သူခုိးဘယ္ႏွေယာက္လဲဆုိတာေသခ်ာသြားၿပီဆုိေတာ့ ဒီကိစၥကုိ တရားရုံးကုိပုိ႔လုိက္ေတာ့"
က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ မ်က္ေတာင္ခတ္ကာ တစ္ကုိယ္လုံးလဲေရွာ့ခ္ရသြားတယ္။သူမ ေဒါသထြက္စြာ
ထလုိက္ၿပီး
"ရွင္!....ဘာလုိ႔ဒီလုိလုပ္ရတာလဲ!"
ခ်ဴခ်န္းရန္ က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕နဲ႔တစ္စကၠန္႔ေတာင္
အခ်္ိန္မျဖဳန္းခ်င္ေတာ့တာေၾကာင့္
လက္ေထာက္က်န္းကုိေခၚကာ ဒီမိန္းမကုိ ေခၚ
ထုတ္သြားဖုိ႔အခ်က္ျပလုိက္တယ္။
ခ်ဴခ်န္းရန္ဆီကေနလုံးဝ လ်စ္လ်ဴရႈခံလုိက္ရ
ေတာ့ က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ စုယြီဆီသြားကာ ငုိယုိၿပီး
"ကၽြန္မ အမွန္အတုိင္းဝန္ခံတာနဲ႔ ကၽြန္မကုိ
ေလ်ာ့ေပါ့ေပးမယ္လုိ႔ နင္ဘဲေျပာခဲ့တာမလား"
"အမွန္တုိင္းဝန္ခံတာက အမႈကုိတကယ္လဲ
ေလ်ာ့ေပါ့ေပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ား
ဥကၠဌရုံးခန္းထဲကုိခုိးဝင္ၿပီး ကုမၸဏီလ်ဳ္ိ့ဝွက္
ခ်က္ေတြကုိ ခုိးတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကေတာ့
ေျပာင္းသြားမွာမဟုတ္ဘူးေလ။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္
ၿပီးေတာ့ တာဝန္ေတာ့ ယူရမွာေပါ့"
စုယြီ မ်က္ခုံးပင့္လုိက္ကာ က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ကုိ
ၾကင္နာစြာ ႏွစ္သိမ့္ေပးလုိက္တယ္။
"ဒါေပမယ့္ မပူပါနဲ႔ ခင္ဗ်ား ကုိ ခင္ဗ်ားရဲ႕ခ်စ္သူက ခင္ဗ်ားကုိေထာင္ထဲမွာ အတူအေဖာ္ျပဳေပးမွာပါ"
က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ ထပ္ၿပီးေတာင့္သြားတယ္။
ဒီစကားကုိသူမကုိႏွစ္သိမ့္ေပးတာမဟုတ္ဘဲ
သူမကုိပုိၿပီးငုိေအာင္လုပ္ေစတယ္။
"အားေဟာ္က ဒီအလုပ္သမားမဟုတ္လုိ႔ သူ႔ကုိ
အေရးယူလုိ႔မရဘူးလုိ႔ ရွင္ဘဲေျပာခဲ့တာေလ"
တစ္ဖက္သူက သူ႔ကုိေလွာင္ရယ္ေနတဲ့အမူအရာကုိေတြ႕ေတာ့ က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ ေဒါသထြက္လာကာ
"နင္ငါ့ကုိ အစထဲကလိမ္ေနတာဘဲ! ဘယ္လုိေတာင္ အရွက္မရွိတာလဲ!"
"ကၽြန္ေတာ္ မလိမ္ပါဘူး"
စုယြီ သူ႔ရဲ႕သြားျဖဴျဖဴေလးကုိ ေပၚေအာင္ ျပဳံးလုိက္ကာ
"ခင္ဗ်ားခ်စ္သူကုိ ကုမၸဏီကအေရးမယူပါဘူး
ဒါေပမယ့္ဥပေဒက တရားမၽွတေတာ့ သူ႔ကုိပါ
ေထာင္ထဲသြင္းေပးလိမ့္မယ္ ခင္ဗ်ားနားလည္
ၿပီလား"
သူမအလုပ္ျဖဳတ္ခံရတဲ့အျပင္ အဖမ္းပါခံရေတာ့မယ္။ တကယ္လုိ႔သူမက ေက်ာင္းေဟာ္ရဲ႕ နာမည္ကုိထုတ္ေျပာမိတာကုိ ေက်ာင္းေဟာ္သာ
သိသြားရင္ ဆုိတာကုိစဥး္စားမိေတာ့
က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ စုယြီစကားေတြကုိမတုန္႔ျပန္ႏုိင္
ေတာ့ဘဲ ငုိရုံဘဲတတ္ႏုိင္ေတာ့တယ္။
လက္ေထာက္က်န္းက လုံုျခဳံေရးဝန္ထမ္းေတြနဲ႔အတူေရာက္လာတယ္။က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ဘဲ အေစာင့္ေတြလက္ထဲကေန
ရုန္းထြက္ကာ ခ်ဴခ်န္းရန္ကုိ အတင္းဆြဲၿပီး
"ဥကၠဌခ်ဴ ကၽြန္မမွားတာကုိကၽြန္မသိပါၿပီ!
ဒီတစ္ခါေတာ့ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ ကၽြန္္မေတာင္းပန္ပါတယ္ ကၽြန္မေတာင္းပန္ပါတယ္! ရွင္သာကြ်န္မကိုလႊတ္ေပးမယ္ဆုိရင္ ရွွင္ကၽြန္မကုိလုပ္ခ်င္တာကုိလုပ္လုိ႔ရတယ္!"
ခ်ဴခ်န္းရန္ မ်က္ႏွာမည္းသြားကာ သူစုယြီကုိ
လွမ္းၾကည့္လုိက္မိတယ္။ စုယြီရဲ႕ဝင့္ႂကြားေနတဲ့ အမူအရာကုိေတြ႕လုိက္ရေတာ့ သူသိလုိက္တယ္
စုယြီက သူထင္ထားသလုိ မေက်နပ္ျဖစ္ေနတဲ့ပုံစံမဟုတ္ဘူးဆုိတာ။ ခ်ဴခ်န္းရန္မ်က္ႏွာ လုံးဝကုိ ေအးစက္သြားတယ္။
ခ်ဴခ်န္းရန္တိတ္ဆိတ္သြားတာကုိၾကည့္ၿပီး
က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ကခ်ဴခ်န္းရန္ရဲ႕
ႏွလုံးသားေပ်ာ့သြားထင္ၿပီး ထုိအခြင့္အေရးကုိ
ယူကာ ေျပာလုိက္တယ္
"ကၽြန္...ကၽြန္မသိတယ္ ဥကၠဌခ်ဴကကၽြန္မကုိ
သေဘာက်ေနတယ္ဆုိတာကုိ။ ကၽြန္မ
ေက်ာင္းေဟာ္ကုိ အခုခ်က္ခ်င္းျဖတ္လုိက္မယ္ေလ။ဥကၠဌသာ ကၽြန္မကုိလႊတ္ေပးမယ္ဆုိရင္
ရွင္ခုိင္းတာ ကၽြန္မအကုန္လုပ္ေပးပါ့မယ္!"
ထုိေနာက္ဆုံးစကားကအရမ္းကုိဒြိဟျဖစ္ေစ
တယ္။စုယြီရဲ႕တုန္႔ျပန္ခ်က္ကုိမေစာင့္ေတာ့ဘဲ
ခ်ဴခ်န္းရန္ လက္ေထာက္က်န္းကုိ က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ကုိေခၚထုတ္သြားဖုိ႔ အမိန္႔ေပးလုိက္တယ္။
လုံျခဳံေရးဝန္ထမ္းေတြကက်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ကုိလာထိတာနဲ႔ က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ေအာ္ဟစ္ကာ ခ်ဴခ်န္းရန္ကုိ
ထပ္ဆြဲဖုိ႔ျပင္တယ္။ ရုတ္တရက္ တစ္ခ်ိန္လုံး
ၿငိမ္ေနတဲ့စုယြီက ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေလၽွာက္သြားကာေျပာလုိက္တယ္
"ခဏေလး"
ခ်ဴခ်န္းရန္ စုယြီကုိၾကည့္လုိ္က္ကာ အျပစ္ရွိသလုိခံစားလုိက္ရတယ္။ဒီအေျခအေနကလက္ေထာက္က်န္းေရွ႕မွာေတာင္မရွင္းမလင္းျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ သူပါးစပ္ဖြင့္ကာ ရွင္းျပခ်င္ေပမယ့္
"အားက်န္း ကုိယ္...."
ခ်ဴခ်န္းရန္ ေျပာေတာ့မယ့္အခ်ိန္မွာဘဲ စုယြီကုိ
သူ႔ကုိ အၾကည့္နဲ႔တားလုိက္တယ္။ခ်ဴခ်န္းရန္
သက္ျပင္းခ်လုိက္ကာ စုယြီကုိသနားစဖြယ္ၾကည့္လုိက္တယ္။
ရုံးခန္းထဲကေန ဆြဲထုတ္ခံေနရတဲ့ က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕
ထုိနတ္သားေလးလုိအသံကုိၾကားလုိက္ရေတာ့
သူမရဲ႕ေဖာင္းအစ္ေနတဲ့မ်က္လုံးေတြမွာ
ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ေတြ ျပည့္ႏွက္သြားတယ္။
စုယြီ က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ ေရွ႕ကုိ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း
ေလၽွာက္သြားလုိက္တယ္။သူ က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ကုိ
ဝင့္ႂကြားေနတဲ့အမူအရာနဲ႔ အေပၚကေနေအာက္ကုိၾကည့္လုိက္ၿပီး ထက္ျမစြာ ျပဳံးလုိက္တယ္
"ခင္ဗ်ားေျပာလုိက္တယ္ေနာ္ ခ်ဴခ်န္းရန္က
ခင္ဗ်ားကုိသေဘာက်ေနတာဆုိၿပီး"
ဒီေမးခြန္းက က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ကုိအက်ပ္ရုိက္ေစတယ္။သူမ ႏွလုံးေတြခုန္ထြက္လာေတာ့မလိုဘဲ
ေက်ာင္းေဟာ္ကသူမကုိေျပာျပခဲ့တာကုိသတိရမိေတာ့ သူမကံဆုိးသြားလုိခံစားရတယ္။
ဒါေပမယ့္ အခုစုယြီ သူမကုိထပ္ေမးေတာ့
ခ်ဴခ်န္းရန္ရဲ႕ ေအးစက္တဲ့အၾကည့္ေတြက
က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ကုိေခၽြးေအးေတြထြက္လာေစတယ္။
စုယြီကလဲ က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ရဲ႕အေျဖကုိ ဂရုစုိက္မေနဘူး။သူမ ေတြေဝေနတုန္း သူျပဳံးလုိက္ကာ
ခ်ဴခ်န္းရန္ဘက္ကုိ ေလၽွာက္သြားလုိက္တယ္။
က်န္းယြဲ႕ယြဲ႕ အမူအရာကခ်ဴခ်န္းရန္ ေဒါသထြက္ေစတာေၾကာင့္ စုယြီရဲ႕အမူအရာကုိသတိမထားလုိက္မိဘူး။
ဘယ္သူသိမလဲ စုယြီက သူ႔လက္ကုိကုိင္လုိက္ၿပီး
လက္ေခ်ာင္းခ်င္းခ်ိတ္လုိက္မယ္လုိ႔
ခ်ဴခ်န္းရန္ သူ႔ႏွလုံးခုန္သံကုိေတာင္ျပန္ၾကားလုိက္ရတယ္။ စုယြီကုိသူဘာမွမေျပာရေသးခင္မွာဘဲ စုယြီေျပာလုိက္တဲ့စကားေၾကာင့္ သူ႔ကုိခ်ာခ်ာလည္သြားေစတယ္။
"ခင္ဗ်ားဘာလုိ႔ဒီလုိေျပာမွန္း ကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာ
မသိေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာေပါက္ေျပာႏုိင္တာတစ္ခုေတာ့ရွိတယ္" စုယြီ လက္ခ်င္းတြဲထားတဲ့လက္ကုိေျမာက္ျပကာ ျပဳံးလုိက္ရင္း
"ကၽြန္ေတာ္ ခ်ဴခ်န္းရန္နဲ႔အတူေနတာ အေတာ္
ၾကာၿပီ။အခုဆုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကခ်စ္သူေတြေတာင္ျဖစ္ေနၾကၿပီ။အဲ့ဒါေၾကာင့္ Msက်န္းအေနနဲ႔
စကားကုိေသခ်ာေျပာေပးရင္ေကာင္းမယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ဆက္ဆံေရးကုိ ဘာမဟုတ္တဲ့အရာေတြေၾကာင့္ ပ်က္စီးမခံႏုိင္လုိ႔"
______________________________________
Chapter 1.11
ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ ပိုပြီးဆူညံစွာ ငိုကြွေးလာတယ်။
အခုချိန်မှာ သူမအရမ်းပျာယာခတ်နေကာ ဘာမှတွေးလို့မရဘူး။ချူချန်းရန်ရှေ့မှာ သူမဒူးထောက်ပြီး ငိုကာ
"ကျွန်မမှားတယ်ဆိုတာ သိပါတယ်
ဒါပေမယ့် ကျွန်မတကယ်မသိခဲ့တာပါ!
နောက်တစ်ခါ ထပ်မလုပ်တော့ပါဘူး!
ကျွန်မတောင်းပန်ပါတယ် ကျွန်မကိုလွှတ်ပေးပါ!"
ချူချန်းရန်ကတော့ဆက်ပြီး ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ကို
လွှတ်ပေးမှာမဟုတ်တော့ဘူး။ သူတစ်ဖက်ကို
ကြည့်လိုက်တော့ စုယွီက သူ့ကိုကြည့်နေတာကို
သိလိုက်ပြီး ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ကိုမေးလိုက်တယ်။
"ဒါဆိုငါတို့ဒီကိစ္စကို ဘယ်လိုဖြေရှင်းသင့်တယ်လို့ထင်လဲ?"
"ကျွန်မ..." ကျန်းယွဲ့ယွဲ့တွေးလိုက်တယ်
စုယွီက အရင်တစ်ခေါက်တုန်းက သူမကိုပြောထားတယ်လေ ပြဿနာတစ်ခုရှိရင် သူ့ကိုပြော သူကူညီပေးမယ်လို့ပြောထားဖူးတယ်လေ။
သူမမျက်ရည်တွေနဲ့အရောင်လဲ့ကာ
ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ စုယွီ လက်ကိုကိုင်လိုက်ပြီး
တောင်းပန်လိုက်ပေမယ်သူမစိတ်ထဲမှာ မနာလိုမှုတွေနဲ့ပြည့်နှက်နေတယ်
"ကျွန်မပြင်ပါ့မယ် ကျွန်မနောက်ဆို အလုပ်သေချာလုပ်ပြီး ဥက္ကဌကို ကျေးဇူးပြန်ဆပ်ပါ့မယ်"
ချူချန်းရန် အဲ့ဒီမိန်းမကစုယွီလက်ကိုကိုင်ထားတာကိုမြင်တော့ မျက်နှာကြီး မည်းမှောင်သွားတယ်။အဲ့အရှက်မရှိတဲ့မ်ိန်းမကို စကားပြောခွင့်ပေးလိုက်တာကိုနောင်တရသွားတယ် အဲ့မိန်းမက
စကားပြောခွင့်ပေးထားတာကို အခွင့်အရေးယူ
ပြီးစုယွီ လက်ကိုကိုင်ထားတယ်လေ။ သူတောင်
စုယွီ လက်ကိုမကိုင်ရသေးတာ ကျန်းယွဲ့ယွဲ့က
လုပ်ရဲတယ်ပေါ့!
စုယွီ ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ရဲ့ ဥာဏ်မရှိတာကိုကြည့်ပြီး
ရယ်လိုက်တယ်။သူ့လက်ကို ညင်သာစွာ
ရုန်းလိုက်ပြီး အံ့ဩတဲ့အသံလေးနဲ့ဖြေလိုက်တယ်
"ဒီလိုကိစ္စတွေလုပ်ပြီးတာတောင်မှ ဒီမှာ
အလုပ်လုပ်ဖို့ မျက်နှာရှိသေးတယ်လား?
ခင်ဗျားကို ဒီလိုလုပ်လို့ရတယ်လို့ဘယ်သူပြောလဲ? ကြည့်ရတာ ခင်ဗျားက ခင်ဗျားလုပ်ခဲ့တဲ့
ကိစ္စက ဘယ်လောက်အမှုကြီးလဲဆိုတာမသိသေးတဲ့ပုံဘဲ"
"ကျွန်မ...."
ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ စကားလုံးတွေ ပျောက်ဆုံးသွားတယ်။သူမကိုယ်သူမတောင် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့ဘူး။သူမ အသံတိုးတိုးလေးနဲ့သာပြောနိုင်တော့တယ်
"ဒါပေမယ့် ကျွန်မဆက်ပြီးရှိတာက ကုမ္ပဏီကို
ဘာမှမပျက်စီးစေဘူးလေ ပြီးတော့
ကျွန်မနောက်ဆို ဒီလိုမလုပ်တော့ပါဘူး
အဲ့ဒါဆိုမရဘူးလား?"
စုယွီ သူ့ကိုသူမထိန်းနိုင်ဘဲ ထရယ်လိုက်တယ်။
ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ရဲ့ခံယူချက်နဲ့ logicတွေက သူ့ကို
ဆွံ့အသွားစေတယ်။
ဒါပေမယ့် သူဆက်ပြီး သူမကိုမေးရမှာမို့
စုယွီ ဖြည်းဖြည်းချင်း အရယ်ရပ်လိုက်တယ်
ရယ်ရလွန်းလို့မျက်လုံးထောင့် ကမျက်ရည်တွေကိုအသာလေးသုတ်ကာ သူ့စိတ်ထဲမှာတော့
ဟာသကားကြည့်နေသလိုဘဲ။ လုံးဝပျင်းစရာ
ကောင်းမနေဘူး၊
ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ကိုသေချာပြန်ကြည့်လိုက်ကာ
သူမရဲ့ဇာတ်လမ်းကို သေချာမေးကြည့်လိုက်တယ်
"ကျွန်တော်တကယ်သိချင်မိတယ်။
ဘာလို့ခင်ဗျားက ကုမ္ပဏီရဲ့လျို့ဝှက်စာရင်းတွေကိုခိုးချင်ရတာလဲ? ဒါက ခိုးမှုမြောက်တယ်ဆိုတာ မသိဘူးလား?"
ထိုမေးခွန်းကိုကြားတော့ ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ မှိုင်နေရာကနေ မျက်လုံးပင့်လိုက်တယ် သူမနှုတ်ခမ်းကို
ကိုက်လိုက်ပြီး အဖြေကို သေချာမဖြေဘဲ
တစ်ခုခုကို ဖုံးကွယ်ထားလိုက်တယ်
"ကောင်းပြီ ထားပါတော့။ ကျွန်တော်က ခင်ဗျားကို ကူညီပေးမလို့ပါ ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားက
မပြောချင်မှတော့ ထားလိုက်တော့"
သေချာတာပေါ့ သူမကို ရိုက်စားလုပ်နေတာ
ဒါပေမယ့် စုယွီက သူ့စကားကိုလှည့်ကာ
နောက်ကွယ်ကသူကိုသိချင်နေတာဖြစ်တယ်
စုယွီ ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ကို သနားစဖွယ်ကြည့်လိုက်ကာ နောင်တရနေသလို သက်ပြင်းချလိုက်တယ်
"ဒီလိုဘဲဆက်လုပ်နေမယ်ဆိုရင် ခင်ဗျားတစ်
ယောက်ဘဲ အကုန်တာဝန်ယူရမှာနော် "
ကျန်းယွဲ့ယွဲ မျက်တောင်နှစ်ကြိမ်လောက် ခတ်လိုက်ကာ သူမမျက်လုံးတွေထဲမှာ အခက်အခဲဖြစ်နေတာကိုသိလိုက်တယ်။စုယွီ အလျင်စလိုမ
လုပ်ဘူး သူစိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ ဆက်စောင့်နေတယ်။
အချိန်အတော်ကြာတော့ ကျန်းယွဲ့ယွဲ့
တွေဝေစွာ မေးလု်ိက်တယ်
"တ...တကယ်လို့ ဒီကိစ္စမှာ တခြားတစ်ယောက်ပါ ပါနေမယ်ဆိုရင် ရှင်တို့သူ့ကိုလဲ အရေးယူကြမှာလား?"
စုယွီ ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ပြောတဲ့တခြားတစ်ယောက်ဆိုတဲ့သူကိုသေချာသိတာပေါ့ ဒါပေမယ့် သူမ
အတိုင်းဆက်ကစားကာ
"တကယ်လို့ တခြားသူကလဲ ဒီကုမ္ပဏီကဘဲဆိုရင် ခင်ဗျားလိုဘဲအရေးယူခံရမှာပေါ့"
"တကယ်လို့ ဒီကအလုပ်သမားမဟုတ်ရင်ကော?"ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ မျှော်လင့်စွာနဲ့မေးလိုက်တယ်
စုယွီ မေးစေ့ကို သူ့ရဲ့လက်သွယ်သွယ်လေးတွေနဲ့ ပုတ်လိုက်ကာ
"တကယ်လို့ ဒီကအလုပ်သမားမဟုတ်ရင်
ကုမ္ပဏီစည်းမျဉ်းအရ သူ့ကိုအရေးယူလို့မရဘူး"
စုယွီရဲ့ဥာဏ်များနေတဲ့မျက်နှာလေးကို ကြည့်
ပြီး ချူချန်းရန် သူ့ကိုနောက်ဆုတ်ခိုင်းလိုက်ကာ
"တကယ်လို့ ဒီကအလုပ်သမားမဟုတ်ရင်
ကုမ္ပဏီက သူ့ကိုတိုက်ရိုက်အရေးယူလို့မရဘူး"
သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ထိုစကားကိုကြားတော့
ကျန်းယွဲ့ယွဲ့တစ်ခုခုကိုဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်တယ် သူမချူချန်းရန်ရဲ့ အေးစက်နေတဲ့မျက်နှာကို
ကြည့်လိုက်ပြီး
"ဒီကိစ္စကို.....တခြားသူကကျွန်မကိုလုပ်ခိုင်းခဲ့တာ"
"တခြားတစ်ယောက်က လုပ်ခိုင်းတာ?
အဲ့ဒါအမှန်ဘဲလား?"
စုယွီ မျက်ခုံးပင့်လိုက်ကာ ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ပြောတာကို မယုံချင်ယောင်ဆောင်လိုက်တယ်
"Ms.ကျန်း ကျွန်တော်ခင်ဗျားကို လျော့ပေါ့ပေးမယ်လို့ပြောလိုက်တယ်ဆိုပြီး တခြားသူကို
ဒီကိစ္စထဲဆွဲထည့်လို့်ရဘူးနော်"
သူမအထင်လွဲခံရတာမို့ သူမမြန်မြန်ခေါင်းခါကာ
"မဟုတ်ဘူး! ကျွန်မကို ဒီလိုလုပ်ဖို့ ခိုင်းစေခဲ့တာအမှန်ဘဲ ပြီးတော့ သူကဒီကအလုပ်သမားမဟုတ်ဘူး သူက ကျွန်မ ချစ်....ချစ်သူ"
"ခင်ဗျားရဲ့ချစ်သူ?"ခင်ဗျားချစ်သူက ခင်ဗျားကို
ဘာလို့ဒီလိုရုတ်တစ်ရပ်လုပ်ခိုင်းတာလဲ"
စုယွီသူ့စိတ်ထဲမှာ ပြုံးလိုက်ပေမယ့် သူ့မျက်နှာကတော့ အရမ်းကိုသေချာအာရုံနေသလိုလုပ်ထားတယ်။
ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ ခဏငြိမ်သက်သွားကာ ချူချန်းရန်ကို ရှက်ရွံ့စွာ သူမမျက်လုံးထောင့်ကနေ
ကြည့်လိုက်တယ်။ဘာမှဖြစ်မနေတာကိုတွေ့လိုက်တော့ သူမသက်ပြင်းချကာ
"ကျွန်မလဲမသိဘူး သူဘာလို့ဒီလိုလုပ်ခိုင်းတာလဲဆိုတာ ဒါပေမယ့် ကျွန်မသာဒီလိုမလုပ်ရင်
သူကကျွန်မနဲ့လမ်းခွဲမယ်တဲ့။ ကျွန်မသူနဲ့တကယ် လမ်းမခွဲချင်ဘူး..."
"ခင်ဗျားမှာ သက်သေရှိလား" စုယွီသူလိုချင်တဲ့
အချက်ကိုရောက်သွားပြီမို့ သူဆက်ပြီး ရယ်ချင်စိတ်ကိုမထိန်းနိုင်တော့ဘူး။
စုယွီ အားရပါးရရယ်နေတာကိုတွေ့တော့
ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ တစ်ခုခုမှားသွားပြီဆိုတာ သိလိုက်တယ်။ဒီအချိန်မှတော့ သူမအကုန်ပြောလိုက်
တယ်
"ကျွန်မပြောခဲ့တာတွေ အကုန်အမှန်တွေကြီးဘဲ!"
စုယွီ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ကာ ချူချန်းရန်ဘက်ကို
လှည့်လိုက်တယ်။မျက်တောင်လေး ပုတ်ခတ်
ပုတ်ခတ်လုပ်ကာ
"ကျန်တာကို ဝမ်းကွဲအစ်ကိုဘဲ ဆက်ရှင်းလိုက်
တော့နော်"
ချူချန်းရန် သူ့လက်ကိုမြောက်ကာ နူးညံ့ခြင်းအ
ပြည့်နဲ့ စုယွီရဲ့ခေါင်းကိုပွတ်လိုက်ပြီး
"တော်တယ်"
ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ ဒီညီအစ်ကိုတွေကြည့်ပြီး တစ်ခုခုမှားနေတာကိုခံစားလိုက်ရကာ သူမစိုးရိမ်လာတယ်။
ခဏအကြာတော့ သူမရဲ့စိုးရိမ်နေတာတွေ
ပိုသေချာသွားတယ်။
ချူချန်းရန် ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ကိုကြည့်ကာ
သူမရဲ့မျှော်လင့်ချက်တွေကို ကြမ်းတမ်းစွာ
ဖျက်ဆီးလိုက်တယ်
"အခု သူခိုးဘယ်နှယောက်လဲဆိုတာသေချာသွားပြီဆိုတော့ ဒီကိစ္စကို တရားရုံးကိုပို့လိုက်တော့"
ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ မျက်တောင်ခတ်ကာ တစ်ကိုယ်လုံးလဲရှော့ခ်ရသွားတယ်။သူမ ဒေါသထွက်စွာ
ထလိုက်ပြီး
"ရှင်!....ဘာလို့ဒီလိုလုပ်ရတာလဲ!"
ချူချန်းရန် ကျန်းယွဲ့ယွဲ့နဲ့တစ်စက္ကန့်တောင်
အခ်ျိန်မဖြုန်းချင်တော့တာကြောင့်
လက်ထောက်ကျန်းကိုခေါ်ကာ ဒီမိန်းမကို ခေါ်
ထုတ်သွားဖို့အချက်ပြလိုက်တယ်။
ချူချန်းရန်ဆီကနေလုံးဝ လျစ်လျူရှုခံလိုက်ရ
တော့ ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ စုယွီဆီသွားကာ ငိုယိုပြီး
"ကျွန်မ အမှန်အတိုင်းဝန်ခံတာနဲ့ ကျွန်မကို
လျော့ပေါ့ပေးမယ်လို့ နင်ဘဲပြောခဲ့တာမလား"
"အမှန်တိုင်းဝန်ခံတာက အမှုကိုတကယ်လဲ
လျော့ပေါ့ပေးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခင်ဗျား
ဥက္ကဌရုံးခန်းထဲကိုခိုးဝင်ပြီး ကုမ္ပဏီလျုိ့ဝှက်
ချက်တွေကို ခိုးတယ်ဆိုတဲ့ အချက်ကတော့
ပြောင်းသွားမှာမဟုတ်ဘူးလေ။ ဒါနဲ့ပတ်သက်
ပြီးတော့ တာဝန်တော့ ယူရမှာပေါ့"
စုယွီ မျက်ခုံးပင့်လိုက်ကာ ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ကို
ကြင်နာစွာ နှစ်သိမ့်ပေးလိုက်တယ်။
"ဒါပေမယ့် မပူပါနဲ့ ခင်ဗျား ကို ခင်ဗျားရဲ့ချစ်သူက ခင်ဗျားကိုထောင်ထဲမှာ အတူအဖော်ပြုပေးမှာပါ"
ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ ထပ်ပြီးတောင့်သွားတယ်။
ဒီစကားကိုသူမကိုနှစ်သိမ့်ပေးတာမဟုတ်ဘဲ
သူမကိုပိုပြီးငိုအောင်လုပ်စေတယ်။
"အားဟော်က ဒီအလုပ်သမားမဟုတ်လို့ သူ့ကို
အရေးယူလို့မရဘူးလို့ ရှင်ဘဲပြောခဲ့တာလေ"
တစ်ဖက်သူက သူ့ကိုလှောင်ရယ်နေတဲ့အမူအရာကိုတွေ့တော့ ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ ဒေါသထွက်လာကာ
"နင်ငါ့ကို အစထဲကလိမ်နေတာဘဲ! ဘယ်လိုတောင် အရှက်မရှိတာလဲ!"
"ကျွန်တော် မလိမ်ပါဘူး"
စုယွီ သူ့ရဲ့သွားဖြူဖြူလေးကို ပေါ်အောင် ပြုံးလိုက်ကာ
"ခင်ဗျားချစ်သူကို ကုမ္ပဏီကအရေးမယူပါဘူး
ဒါပေမယ့်ဥပဒေက တရားမျှတတော့ သူ့ကိုပါ
ထောင်ထဲသွင်းပေးလိမ့်မယ် ခင်ဗျားနားလည်
ပြီလား"
သူမအလုပ်ဖြုတ်ခံရတဲ့အပြင် အဖမ်းပါခံရတော့မယ်။ တကယ်လို့သူမက ကျောင်းဟော်ရဲ့ နာမည်ကိုထုတ်ပြောမိတာကို ကျောင်းဟော်သာ
သိသွားရင် ဆိုတာကိုစဥ်းစားမိတော့
ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ စုယွီစကားတွေကိုမတုန့်ပြန်နိုင်
တော့ဘဲ ငိုရုံဘဲတတ်နိုင်တော့တယ်။
လက်ထောက်ကျန်းက လုံခြုံရေးဝန်ထမ်းတွေနဲ့အတူရောက်လာတယ်။ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့ဘဲ အစောင့်တွေလက်ထဲကနေ
ရုန်းထွက်ကာ ချူချန်းရန်ကို အတင်းဆွဲပြီး
"ဥက္ကဌချူ ကျွန်မမှားတာကိုကျွန်မသိပါပြီ!
ဒီတစ်ခါတော့ ခွင့်လွှတ်ပေးပါ ကျွန်မတောင်းပန်ပါတယ် ကျွန်မတောင်းပန်ပါတယ်! ရှင်သာကျွန်မကိုလွှတ်ပေးမယ်ဆိုရင် ရှင်ကျွန်မကိုလုပ်ချင်တာကိုလုပ်လို့ရတယ်!"
ချူချန်းရန် မျက်နှာမည်းသွားကာ သူစုယွီကို
လှမ်းကြည့်လိုက်မိတယ်။ စုယွီရဲ့ဝင့်ကြွားနေတဲ့ အမူအရာကိုတွေ့လိုက်ရတော့ သူသိလိုက်တယ်
စုယွီက သူထင်ထားသလို မကျေနပ်ဖြစ်နေတဲ့ပုံစံမဟုတ်ဘူးဆိုတာ။ ချူချန်းရန်မျက်နှာ လုံးဝကို အေးစက်သွားတယ်။
ချူချန်းရန်တိတ်ဆိတ်သွားတာကိုကြည့်ပြီး
ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ကချူချန်းရန်ရဲ့
နှလုံးသားပျော့သွားထင်ပြီး ထိုအခွင့်အရေးကို
ယူကာ ပြောလိုက်တယ်
"ကျွန်...ကျွန်မသိတယ် ဥက္ကဌချူကကျွန်မကို
သဘောကျနေတယ်ဆိုတာကို။ ကျွန်မ
ကျောင်းဟော်ကို အခုချက်ချင်းဖြတ်လိုက်မယ်လေ။ဥက္ကဌသာ ကျွန်မကိုလွှတ်ပေးမယ်ဆိုရင်
ရှင်ခိုင်းတာ ကျွန်မအကုန်လုပ်ပေးပါ့မယ်!"
ထိုနောက်ဆုံးစကားကအရမ်းကိုဒွိဟဖြစ်စေ
တယ်။စုယွီရဲ့တုန့်ပြန်ချက်ကိုမစောင့်တော့ဘဲ
ချူချန်းရန် လက်ထောက်ကျန်းကို ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ကိုခေါ်ထုတ်သွားဖို့ အမိန့်ပေးလိုက်တယ်။
လုံခြုံရေးဝန်ထမ်းတွေကကျန်းယွဲ့ယွဲ့ကိုလာထိတာနဲ့ ကျန်းယွဲ့ယွဲ့အော်ဟစ်ကာ ချူချန်းရန်ကို
ထပ်ဆွဲဖို့ပြင်တယ်။ ရုတ်တရက် တစ်ချိန်လုံး
ငြိမ်နေတဲ့စုယွီက ဖြည်းဖြည်းချင်းလျှောက်သွားကာပြောလိုက်တယ်
"ခဏလေး"
ချူချန်းရန် စုယွီကိုကြည့်လိုက်ကာ အပြစ်ရှိသလိုခံစားလိုက်ရတယ်။ဒီအခြေအနေကလက်ထောက်ကျန်းရှေ့မှာတောင်မရှင်းမလင်းဖြစ်နေတာကြောင့် သူပါးစပ်ဖွင့်ကာ ရှင်းပြချင်ပေမယ့်
"အားကျန်း ကိုယ်...."
ချူချန်းရန် ပြောတော့မယ့်အချိန်မှာဘဲ စုယွီကို
သူ့ကို အကြည့်နဲ့တားလိုက်တယ်။ချူချန်းရန်
သက်ပြင်းချလိုက်ကာ စုယွီကိုသနားစဖွယ်ကြည့်လိုက်တယ်။
ရုံးခန်းထဲကနေ ဆွဲထုတ်ခံနေရတဲ့ ကျန်းယွဲ့ယွဲ့
ထိုနတ်သားလေးလိုအသံကိုကြားလိုက်ရတော့
သူမရဲ့ဖောင်းအစ်နေတဲ့မျက်လုံးတွေမှာ
မျှော်လင့်ချက်တွေ ပြည့်နှက်သွားတယ်။
စုယွီ ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ ရှေ့ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း
လျှောက်သွားလိုက်တယ်။သူ ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ကို
ဝင့်ကြွားနေတဲ့အမူအရာနဲ့ အပေါ်ကနေအောက်ကိုကြည့်လိုက်ပြီး ထက်မြစွာ ပြုံးလိုက်တယ်
"ခင်ဗျားပြောလိုက်တယ်နော် ချူချန်းရန်က
ခင်ဗျားကိုသဘောကျနေတာဆိုပြီး"
ဒီမေးခွန်းက ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ကိုအကျပ်ရိုက်စေတယ်။သူမ နှလုံးတွေခုန်ထွက်လာတော့မလိုဘဲ
ကျောင်းဟော်ကသူမကိုပြောပြခဲ့တာကိုသတိရမိတော့ သူမကံဆိုးသွားလိုခံစားရတယ်။
ဒါပေမယ့် အခုစုယွီ သူမကိုထပ်မေးတော့
ချူချန်းရန်ရဲ့ အေးစက်တဲ့အကြည့်တွေက
ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ကိုချွေးအေးတွေထွက်လာစေတယ်။
စုယွီကလဲ ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ရဲ့အဖြေကို ဂရုစိုက်မနေဘူး။သူမ တွေဝေနေတုန်း သူပြုံးလိုက်ကာ
ချူချန်းရန်ဘက်ကို လျှောက်သွားလိုက်တယ်။
ကျန်းယွဲ့ယွဲ့ အမူအရာကချူချန်းရန် ဒေါသထွက်စေတာကြောင့် စုယွီရဲ့အမူအရာကိုသတိမထားလိုက်မိဘူး။
ဘယ်သူသိမလဲ စုယွီက သူ့လက်ကိုကိုင်လိုက်ပြီး
လက်ချောင်းချင်းချိတ်လိုက်မယ်လို့
ချူချန်းရန် သူ့နှလုံးခုန်သံကိုတောင်ပြန်ကြားလိုက်ရတယ်။ စုယွီကိုသူဘာမှမပြောရသေးခင်မှာဘဲ စုယွီပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့် သူ့ကိုချာချာလည်သွားစေတယ်။
"ခင်ဗျားဘာလို့ဒီလိုပြောမှန်း ကျွန်တော်သေချာ
မသိပေမယ့် ကျွန်တော်သေချာပေါက်ပြောနိုင်တာတစ်ခုတော့ရှိတယ်" စုယွီ လက်ချင်းတွဲထားတဲ့လက်ကိုမြောက်ပြကာ ပြုံးလိုက်ရင်း
"ကျွန်တော် ချူချန်းရန်နဲ့အတူနေတာ အတော်
ကြာပြီ။အခုဆို ကျွန်တော်တို့ကချစ်သူတွေတောင်ဖြစ်နေကြပြီ။အဲ့ဒါကြောင့် Msကျန်းအနေနဲ့
စကားကိုသေချာပြောပေးရင်ကောင်းမယ်။
ကျွန်တော့်ဆက်ဆံရေးကို ဘာမဟုတ်တဲ့အရာတွေကြောင့် ပျက်စီးမခံနိုင်လို့"
______________________________________